Το άδειο Κοινοβούλιο

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αν ήθελε, θα κέρδιζε τη μάχη του σταυρού. Για είκοσι χρόνια εκλεγόταν πρώτος ή δεύτερος στη Θεσσαλονίκη χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Μήπως το μνημόνιο και η «δεξιά στροφή» αποξένωσαν τους σοσιαλιστές ψηφοφόρους του Κινήματος; Αστειότητες. Αυτά είναι προσχήματα προς εξαπάτηση των ανυποψίαστων. Η εκλογή στη Βουλή και οι θρίαμβοι των κομμάτων εξαρτώνται από τη συντήρηση πελατειακών δικτύων. Κορυφαίος σε όλες τις κυβερνήσεις από το 2009 έως το 2015, θα μπορούσε σήμερα να έχει ακόμα μεγαλύτερη πελατεία από εκείνη που τον αποθέωνε στις εποχές της άνεσης.

Ομως, η κρίση τον άλλαξε πολύ. Δεν είναι αναμάρτητος. Το 2011 προσπάθησε να αποδείξει ότι υπήρχε άλλος δρόμος, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι το διακύβευμα ήταν εθνικό και οι κίνδυνοι ιστορικοί. Αμφίθυμος απέναντι στο πολιτικό κόστος έως τότε, ανέλαβε ξαφνικά κόστος δυσθεώρητο, πολιτικό και ψυχικό. Και φαίνεται ότι αποφάσισε σιωπηλά, χωρίς ποτέ να το εκφράσει ανοικτά, ότι είναι χυδαίο και άθλιο, όταν υπάρχει υπαρξιακή απειλή, ο πολιτικός να απέχει από το χρέος του και να εξακολουθεί να ασχολείται νυχθημερόν με διευθετήσεις και διορισμούς, όσο κι αν αυτή είναι η πατροπαράδοτη συνταγή που εγγυάται χιλιάδες σταυρούς και μακροημέρευση στην πολιτική για βουλευτές και αρχηγούς.

Αν είχε υποκύψει στον πειρασμό να εκμεταλλευτεί την αντιπροεδρία στην κυβέρνηση Σαμαρά για να δυναμώσει την επιρροή του στα φέουδα του κράτους, τότε σήμερα όχι μόνο δεν θα είχε ανάγκη κανέναν, αλλά θα είχε παραμείνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν άδικο όσοι του καταλογίζουν έπαρση, υπεροψία και δυσανεξία στη διαχείριση κομματικών οργάνων και ομάδων. Πολλοί «σύντροφοι» έχουν γίνει αποδέκτες ειρωνικών σχολίων, ακόμα και οργής σε αλησμόνητες συνεδριάσεις. Αλλά μόνο ψεκασμένοι μπορούν να αρνηθούν ότι είναι ένα σπουδαίο μυαλό και ένας δεινός ρήτορας, που αφοσιώθηκε στη μάχη για να σταθεί όρθια η οικονομία, η κοινωνία και η δημοκρατία. Δεν σκέφτηκε κανείς ότι η Βουλή θα είναι άδεια χωρίς τον Βενιζέλο; Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν οι κυνικοί. Η ελληνική κοινωνία, από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, μοιάζει με συνασπισμό μετρίων, που ανέχεται τους αρίστους μόνο για όσο καιρό τούς χρειάζεται για κάποια διάσωση και αμέσως μετά τους εξοστρακίζει για να συνεχίσει να ζει με τον δικό της τρόπο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή