Οταν τον Απρίλιο κατατέθηκε ο νέος ποινικός κώδικας, διατυπώθηκαν έντονες αντιδράσεις, κυρίως για τις διατάξεις που αφορούν τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, κατ’ επέκταση και τη δίκη της Χρυσής Αυγής, καθώς και τον νομικό ορισμό του βιασμού. Τότε η καθησυχαστική απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου ήταν ότι επρόκειτο μόνο για προσχέδιο και πως μετά τη δημόσια διαβούλευση θα υπάρξουν βελτιώσεις. Χθες, ωστόσο, οπότε αναρτήθηκαν τα κείμενα για τις τροποποιήσεις, παραμένουν οι σοβαρές ενστάσεις και στα δύο προαναφερθέντα σημεία. Για την ακρίβεια, αν και διατηρείται το ρατσιστικό κίνητρο του δράστη ως στοιχείο που συνεκτιμάται κατά την επιμέτρηση της ποινής, όπως ζητούσαν οι αντιφασιστικές οργανώσεις, μειώνεται για τους διευθύνοντες εγκληματική οργάνωση η ελάχιστη ποινή από 10 χρόνια που ισχύει σήμερα σε 5, μια ποινή που ισχύει και για τα απλά μέλη. Εδώ και ενάμιση μήνα είχαν εκφραστεί υπόνοιες ότι οι επίμαχες διατάξεις ευνοούν την υπόδικη ηγεσία της Χ.Α., αφού εξισώνονται οι ποινές της με αυτές των εκτελεστικών της οργάνων. Σε συνδυασμό με την καθυστέρηση της δίκης της Χ.Α., το θεσμικό φλερτ της Ζωής Κωνσταντοπούλου όσο ήταν πρόεδρος της Βουλής και τον συγχρωτισμό κυβερνητικών βουλευτών με τον Ηλία Κασιδιάρη στο Καστελλόριζο, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει πείσει ότι δεν εργαλειοποιεί το ναζιστικό κόμμα για να εξυπηρετήσει μικροκομματικά της συμφέροντα.
Την ίδια στιγμή, κατακραυγή έχει προκαλέσει ο νομικός ορισμός του βιασμού (άρθρο 336). Οι καταγγελίες εκπορεύονται από τη Διεθνή Αμνηστία και τον επικεφαλής της οργάνωσης, Γαβριήλ Σακελλαρίδη, πάλαι ποτέ κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και βουλευτίνες του κυβερνώντος κόμματος, συμπεριλαμβανομένης της Νεολαίας του. Η βασική ένσταση είναι ότι και στον νέο ποινικό κώδικα ο βιασμός εξακολουθεί να ορίζεται με βάση τη βία και όχι με βάση την απουσία συναίνεσης, όπως ορίζει η σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, την οποία επικύρωσε η χώρα μας πέρυσι. Η απόφαση της αριστερής κυβέρνησης να αλλάξει την ηγεσία της Δικαιοσύνης και να συνεχίσει το νομοθετικό έργο της Βουλής εν μέσω προεκλογικής περιόδου απηχεί το επίπεδο σεβασμού της προς τους θεσμούς. Το περιεχόμενο των προαναφερθεισών διατάξεων, όμως, αντανακλά την (αν-)ικανότητά της να αφουγκραστεί την εκλογική της βάση, την παντελή έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης (EQ) ακόμη και τώρα που πνέει τα λοίσθια, λίγες ημέρες μετά τη δεινή ήττα της στις ευρωεκλογές.