«Τις βούλεται ψηφίζειν…»

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H χαμηλή προσέλευση πολιτών στις επαναληπτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής εστάθη αφορμή σε αναλυτές και πολιτικούς να διατυπώσουν ανησυχίες μήπως η εξακολούθηση του φαινομένου οδηγήσει σε έκπτωση της δημοκρατίας.

Αλλά όλα αυτά ισχύουν από δεκαετίες πλέον σε όλες τις δημοκρατίες της Παλαιάς Ευρώπης και των ΗΠΑ. Και η ισχνή συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές δεν θίγει κατ’ ελάχιστον τη νομιμοποίηση των εκπροσώπων που αναδεικνύει η κάλπη.

Ο λαός είναι κυρίαρχος όταν ψηφίζει και μόνον τότε. Η εξουσία περνάει αμέσως στους αντιπροσώπους που ανέδειξε – έως τις επόμενες εκλογές.

Πριν από πολλές δεκαετίες η ψήφος δεν ήταν μόνον δικαίωμα αλλά και υποχρέωση των πολιτών, και οι αδικαιολογήτως απέχοντες υφίσταντο κυρώσεις. Αλλά όπως έλεγαν οι γονείς των παλαιοτέρων από εμάς, έτσι ήταν το ορθό, διότι άλλως «θα έβγαιναν οι κομμουνιστές».

Και είχαν δίκαιο, διότι η τάση του απλού, μέσου πολίτη είναι να κοιτάει τη δουλειά του, και άσε τους πολιτικούς να λένε, ιδιαίτερα όταν αμβλύνθηκε ο ανταγωνισμός μεταξύ «Βενιζελικών» και «Λαϊκών», και οι κομμουνιστές, μετά την οικτρά ανταρσία τους, ανεδείχθησαν σε θανάσιμη απειλή του πολιτικού μας συστήματος.

Ακόμη και στην αρχαία κλασική Αθήνα, όπου ο ρόλος του πολίτη στη διαχείριση των κοινών και στη λήψη κρισιμότατων αποφάσεων εξετινάχθη στο ανώτατο επίπεδο, είναι ανόητο να φαντασθεί κανείς ότι η Αρχαία Αγορά μπορούσε να φιλοξενήσει μεγάλο αριθμό Αθηναίων. Χωροταξικώς ήταν αδύνατον και επιπλέον δεν υπήρχαν μεγάφωνα την εποχή εκείνη.

Βέβαια στη μεταπολίτευση, ύστερα από την πτώση της εγκληματικής δικτατορίας των συνταγματαρχών, το σύνδρομο στερήσεως λειτούργησε και οδήγησε στις γιγάντιες συγκεντρώσεις. Ξεσπούσε ο κόσμος φωναχτά, αλλά σταδιακώς βρήκαμε όλοι πια την ησυχία μας. Οι κραυγές μεταφέρθηκαν από τις πλατείες και τους δρόμους στην τηλεόραση, και όποιος θέλει τις ακούει. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Αλέξης Τσίπρας υπέστησαν πλήγμα μη αναστρέψιμο, διότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων ήθελε να τους εκδιώξει.

«Τις βούλεται αγορεύειν;», ρωτούσε ο κήρυκας τους Αθηναίους την κλασική εποχή και –μεταξύ άλλων– αναζητούσε ομιλητές, μετά τους επαγγελματίες εξαιρέτους ρήτορες. «Τις βούλεται ψηφίζειν;», θα έλεγε σήμερα. Και αυτοί που θα προσέλθουν στην κάλπη θα δώσουν τη νίκη στη Ν.Δ. Ολα τα άλλα περί «μικράς συμμετοχής» είναι θεωρητικά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή