Εστιάζοντας στην ποιητική που μπορεί να γεννά το τυχαίο ή στην αποτύπωση μιας παραποιημένης ανάμνησης, η Κατερίνα Μερτζάνη προτάσσει μια θεώρηση πάνω στην ίδια τη ζωή. Τα «ανεικονικά» έργα της, στη νέα ατομική έκθεσή της, στην γκαλερί Alma, αφηγούνται διαδρομές του νου, λογικές κατασκευές με τη σκευή μιας ψευδαισθητικής εμπειρίας.
H Κατερίνα Μερτζάνη προβάλλει με σθένος και πλήρη συνειδητότητα τον κόσμο της. Εναν κόσμο αφτιασίδωτο αλλά επεξεργασμένο, πηγαίο αλλά έλλογο, αχανή αλλά και προσωπικό. Εναν κόσμο με θολά σημεία της φυσικής ανάμνησης, όπως λέει η ίδια. Χειρονομίες που αναβλύζουν, ψυχικοί σπασμοί σε αφάνεια ή σε δίνη. Είναι ένας «τόπος», «ιδωμένος από ψηλά», όπως γράφει ο επιμελητής Γιάννης Μπόλης, «ένα τοπίο διαρκώς μεταβαλλόμενο και μετατοπιζόμενο, μια πραγματικότητα που πηγάζει από το υποσυνείδητο…».
Στα έργα της, όλα σε εκδοχές της αφαίρεσης, αφήνεται κανείς να παρασυρθεί από ένα ψίθυρο με ειδικό αισθητικό βάρος. Υπάρχει υψηλή αισθητική. Η χρωματική έκφραση αγγίζει επίπεδα που προκαλούν ευφορία και τέρψη. Στρώσεις χρόνου και σβησίματα γραφής ορίζουν ένα χάρτη με ελευθερία κατασκευής των προσωπικών αναμνήσεων.
Γκαλερί Alma, Υψηλάντου 24, Κολωνάκι. Εως 29/6.