Αίσθηση αδικίας κατακλύζει την ελληνική κοινωνία και είναι αιτία πολλών δεινών. Η Δημοκρατία μάς εξασφαλίζει ελευθερίες που οι περισσότεροι λαοί του πλανήτη θα ζήλευαν, αλλά η βαθιά ριζωμένη πίστη ότι δεν είμαστε ίσοι μεταξύ μας, ότι η Δικαιοσύνη εξυπηρετεί τους ισχυρούς και όσους έχουν πρόσβαση σε αυτούς, μας καθηλώνει σε ανώριμες πολιτικές συμπεριφορές, μας οδηγεί σε χρεοκοπίες: Οταν πολλοί αισθάνονται ότι αδικούνται, επιχειρούν να αποσπάσουν όσο περισσότερα μπορούν για τους εαυτούς τους και ακολουθούν τους πολιτικούς που τους τα τάζουν, ενώ ουδείς ενδιαφέρεται για το κόστος σε χρήμα και διχόνοια. Ομως, παρόλο που γνωρίζαμε τις αδυναμίες, τις δυσλειτουργίες της Δικαιοσύνης, οι τελευταίες αποκαλύψεις προκαλούν έκπληξη και βαθιά ανησυχία. Αθελά της, η κυβέρνηση ευεργέτησε τη χώρα, αποκαλύπτοντας το βάθος του προβλήματος. Η παιδαριώδης προσπάθεια να σπιλώσει πολιτικούς αντιπάλους, ο τρόπος που συνέβαλαν σε αυτό ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, αντί να το αποτρέψουν, δεν αφήνουν άλλα περιθώρια για εθελοτυφλία και ανοχή· υπάρχει κάτι πολύ σάπιο στη Δικαιοσύνη και πρέπει να τελειώσει.
Είναι ευτύχημα ότι οι υπεύθυνοι της πλεκτάνης πιάστηκαν οι ίδιοι στον ιστό που ύφαιναν λίγο πριν από τις εκλογές. Ετσι, πιθανώς, δεν θα μπορέσουν να διαρρήξουν τον ιστό, δεν θα παραμείνουν στη σκιά, αλλά θα είναι εκτεθειμένοι, θα αναγκαστούν να λογοδοτήσουν. Επιβάλλεται να διερευνηθεί η κάθε πτυχή της υπόθεσης Novartis, όπως και άλλων υποθέσεων που εγείρουν ερωτήματα ως προς την πιθανή εμπλοκή δικαστικών λειτουργών σε πολιτικές επιδιώξεις, όπως η εμμονική «καταδίωξη» του Ανδρέα Γεωργίου, όπως ο επιχειρούμενος αφανισμός του Athens Review of Books, όπως η ειδική μεταχείριση κάποιων καταδίκων κ.ά. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ χρεώνεται το βαρύ νέφος υποψιών που καλύπτει τη Δικαιοσύνη σήμερα.
Η επόμενη κυβέρνηση οφείλει όχι μόνον να αποκηρύξει τις μεθόδους του παρελθόντος που βρέθηκαν στο «απόγειό» τους τα τελευταία χρόνια, αλλά να θωρακίσει τη Δικαιοσύνη. Πέρα από την ευθύνη των πολιτικών, όμως, είναι και η ευθύνη των λειτουργών της Δικαιοσύνης. Ασφαλώς, όλοι οι δικαστές και εισαγγελείς δεν μπορούν να συμφωνούν σε όλα. Φυσικό και θεμιτό είναι να έχουν διαφορετικές ιδέες και αντιλήψεις. Το ζητούμενο είναι να υπηρετούν ένα σκοπό: το δημόσιο συμφέρον, την προστασία όλων των πολιτών. Βρισκόμαστε στο 2019. Η Δικαιοσύνη πρέπει να εκσυγχρονιστεί, να συμβάλει στην εξέλιξη της χώρας, να διαδραματίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της εξασφαλίζει το Σύνταγμα, στο οποίο οι πολίτες εναποθέτουν τις ελπίδες τους. Η συγκυρία είναι, επιτέλους, θετική.