Η Δικαιοσύνη στα κοινά

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ανατρέχοντας, ακόμη και επιδερμικά, στην πολιτική ιστορία της χώρας, είναι πολλές οι περιπτώσεις ανάμειξης της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας στα κοινά. Το Σύνταγμα προβλέπει την ανεξαρτησία των τριών εξουσιών (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική), όπως αρμόζει στα δημοκρατικά πολιτεύματα, αλλά στην πράξη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πέρα από το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις υπάρχουν και λειτουργούν στη βάση της αρχής της δεδηλωμένης, έχοντας δηλαδή την πλειοψηφία στη Βουλή (είτε αυτή προέρχεται από αυτοδυναμία είτε από συνεργασία κομμάτων είτε και με την ανοχή τους), έχει πολλές φορές εκδηλωθεί η τάση ανάμειξης της δικαστικής εξουσίας σε πολιτικές εξελίξεις.

Συνήθως την πρωτοβουλία της ανάμειξης της Δικαιοσύνης έχει κάποια κυβέρνηση, άρα η εκτελεστική εξουσία, πότε για να κατευθύνει και να καθορίσει εξελίξεις και άλλοτε σε μια προσπάθεια να τις παρεμποδίσει. Για πολλούς και διάφορους λόγους, επίσης συνήθως, ένα μικρό ή μεγάλο μέρος δικαστικών λειτουργών των ανώτερων και ανώτατων βαθμίδων ανταποκρίνονται στις κυβερνητικές επιταγές. Τα παραδείγματα είναι πολλά, ακόμη και αν η αναφορά περιοριστεί στο διάστημα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η χαρακτηριστική πάντως διαφορά επί θητείας ΣΥΡΙΖΑ + ΑΝΕΛ + λοιπών της… Προόδου είναι ότι η κυβέρνηση δεν αρκέστηκε στον επηρεασμό της τελικής φάσης απονομής της δικαιοσύνης, αλλά είναι φανερό ότι επιχείρησε να χρησιμοποιήσει δικαστικούς λειτουργούς σε όλη τη διάρκεια των διαδικασιών πριν από την όποια τελεσίδικη απόφαση, με στόχο τη σπίλωση πολιτικών αντιπάλων.

Ο Αλ. Τσίπρας δεν πείθει κανέναν ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνησή του δεν είχε ούτε πρόθεση ούτε ανάμειξη στην υπόθεση Novartis. Εφτασε στο σημείο να πει ότι η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης (για θέματα διαφθοράς) Δημ. Παπαγγελόπουλου πως πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους αποτελούσε προσωπική εκτίμηση βασιζόμενη στη μεγάλη εισαγγελική πείρα του. Επομένως, δεν ήταν άποψη δική του και όλης της κυβέρνησης, αλλά για να μην «αδειάσει» εντελώς τον συνεργάτη του, πρόσθεσε ότι είναι «μεγάλο σκάνδαλο», αποφεύγοντας να προσδιορίσει το είδος και τα χαρακτηριστικά του. Ωστε ταυτόχρονα να συνεχίσει να αιωρείται η λάσπη…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το καλύτερο για τη χώρα θα είναι να μπει ένα οριστικό τέρμα στη συνεχή ανάμειξη της Δικαιοσύνης στην πολιτική. Η πολιτική τάξη πρέπει να κόψει την κακή αυτή συνήθεια. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι καθόλου εύκολο, ίσως να είναι και επιζήμιο, να μην ασχοληθεί η επόμενη κυβέρνηση και η νέα Βουλή με τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και τους στόχους που τέθηκαν στην υπόθεση Novartis. Είναι πολλοί εκείνοι που σπιλώθηκαν, τραυματίστηκε σοβαρά η θεσμική λειτουργία της πολιτικής –σε καιρούς έντονης αμφισβήτησής της–, το πλήγμα στο δημοκρατικό πολίτευμα ήταν καίριο και καλό είναι η Δικαιοσύνη να επανακτήσει κάποιο κύρος, επιτέλους!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή