Η έκτακτη σύσκεψη του ΚΥΣΕΑ, παραμονή της γιορτής του Αγίου Πνεύματος, ανησύχησε πολλούς. Δεν αναφέρομαι σε εκείνους που ανησύχησαν για λόγους εθνικούς, για «θερμό επεισόδιο» με την Τουρκία κτλ. Αναφέρομαι σε όσους ανησύχησαν επειδή είδαν όλο αυτό με το ΚΥΣΕΑ σαν έναν ελιγμό, σε μια σειρά ελιγμών, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να αποφύγει τις εκλογές. Να αναβληθούν ή και να ματαιωθούν «για εθνικούς λόγους».
Η αλήθεια είναι ότι τη νύχτα των ευρωεκλογών, ο πρωθυπουργός εξέπληξε πολλούς με την άμεση αντίδρασή του να καταφύγει στις κάλπες. Υποτίθεται ότι αυτό ήταν τρανή απόδειξη του πόσο τιμά τους θεσμούς και, φυσικά, τη λαϊκή ετυμηγορία.
Στις αμέσως επόμενες ημέρες όμως, έμοιαζε σαν να αποφεύγει ή να καθυστερεί να επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε να επισημοποιηθούν επιτέλους οι εκλογές. Καθυστέρησε χαρακτηριστικά όμως το έκανε και αυτό.
Στο διάστημα αυτό, είχα δεχθεί διάφορα μηνύματα φίλων και γνωστών. «Θα γίνουν σίγουρα εκλογές;» με ρωτούσαν ανήσυχοι λες και υπήρχε περίπτωση να γνωρίζω κάτι τέτοιο (αλλά η εργασία σε μια εφημερίδα όπως την «Κ» σου επιφυλάσσει και τέτοιες τιμές).
Με όλη την άγνοια που με διέκρινε (και αφού συμβουλευόμουν τους αρμόδιους εντός της «Κ») τους καθησύχαζα. Δεν πείθονταν όμως. Εβλεπαν και τις περίεργες διαδικασίες της κυβέρνησης γύρω από τη δικαιοσύνη και η ανησυχία τους αυξανόταν διαρκώς.
Η ανησυχία μεταβλήθηκε σχεδόν σε αγωνία όταν κυκλοφόρησε η είδηση του έκτακτου ΚΥΣΕΑ. Παράλληλα, αναρτήσεις στο Διαδίκτυο από φίλα προσκείμενες φωνές στην κυβέρνηση διατυμπάνιζαν, έμμεσα ή και άμεσα, την αναγκαιότητα αναβολής των εκλογών μπροστά στις εξελίξεις πάνω σε κρίσιμα εθνικά θέματα. (Οι ριζοσπαστικοί της Αριστεράς κόπτονταν αίφνης περί των εθνικών ζητημάτων – το είδαμε και αυτό.)
Το ΚΥΣΕΑ ήταν μάλλον μία ακόμα κωμική στιγμή της σημερινής κυβέρνησης. Η κορυφαία «ατάκα» (το punchline, όπως λένε οι αγγλόφωνοι) ήταν το αποτέλεσμα του ΚΥΣΕΑ: οι κυρώσεις που μπορεί να επιβάλει η Ελλάδα στην Τουρκία. Ας το αφήσουμε ασχολίαστο αυτό.
Ομως, λένε κάποιοι, ο πρωθυπουργός έπρεπε με κάποιο τρόπο να δείξει ότι εργάζεται σκληρά ακόμα και παραμονή του Αγίου Πνεύματος. Αρα θα μπορούσε να είναι ένα διακριτικό προεκλογικό τρικ.
Ο Ελληνας είναι γενικά καχύποπτος και μέγας συνωμοσιολόγος. Νομίζει ότι είναι έξυπνος διότι βλέπει, λέει, πίσω από τα φαινόμενα. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή πρέπει να είναι η πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης όπου επικρατεί μια τέτοιου τύπου καχυποψία: η ελληνική κυβέρνηση να δείχνει ότι πάει να υπονομεύσει τις εθνικές εκλογές.
Ισως όλα αυτά να είναι τραυματικά κατάλοιπα του 2015. Ισως επίσης να έχει καταλάβει ο κόσμος ότι η θεωρητική, ιδεολογική σκευή των σημερινών κυβερνώντων βρίσκεται μακριά από το πνεύμα του κοινοβουλευτισμού. Ομως ας μην κινδυνολογούμε άσκοπα. Οδεύουμε ολοταχώς προς εκλογάς, όπως θα έλεγαν οι παλαιοί.