Το όνομα του Αρη Σπηλιωτόπουλου ακούγεται όλο και πιο συχνά τελευταία στη N. Δημοκρατία. Ακόμη και οι πιο άσπονδοι «εχθροί» του επικαλούνται ανοιχτά πλέον τη «στρατηγική του Αρη», ενθυμούμενοι την επιτυχία του ’98 στην Πάτρα και προβάλλοντας το φετινό «θαύμα» της Λέσβου την οποία χρεώθηκε προσωπικά ο κ. Σπηλιωτόπουλος, με αποτέλεσμα η αποκαλούμενη «μικρή Μόσχα» να γίνει «μπλέ» και μάλιστα με συντριπτικά ποσοστά.
Ο χαρακτηριζόμενος και ως «αντιλαλιώτης» της Ν.Δ. στη συνέντευξή του στην «K», για τα συμπεράσματα και τα μηνύματα των εκλογών, δεν διστάζει να μιλήσει για άστοχες ενέργειες του κόμματος την προεκλογική περίοδο, τις οποίες μάλιστα κατονομάζει. Κάνει επίσης λόγο για δομικές αδυναμίες και αφήνει σαφείς υπαινιγμούς λέγοντας ότι «καμία επικοινωνιακή πολιτική δεν μπορεί να γεμίσει τα ράφια με προϊόντα όταν αυτά είναι άδεια»…
Προβάλλει, μάλιστα, τη δική του πρόταση, επισημαίνοντας κυρίως ότι το μοντέλο διαχείρισης που ακολουθείται τις τελευταίες δεκαετίες έχει φτάσει στα όριά του. O κ. Σπηλιωτόπουλος θεωρεί δομικά στοιχεία του νέου μοντέλου διακυβέρνησης τη δημιουργία εξαγώγιμων προϊόντων σε τομείς όπως η Παιδεία, ο Πολιτισμός και οι Νέες Τεχνολογίες, προκρίνοντας ως προϋποθέσεις όχι μόνο την αναδιανομή των πόρων του προϋπολογισμού, αλλά την ανασύνταξη πόρων και την αλλαγή φιλοσοφίας.
Οσο για το δίλημμα από το περιβόητο σποτ με το τζιπ, ο κ. Σπηλιωτόπουλος είναι φύσει και… θέσει αποστασιοποιημένος, καθώς δεν οδηγεί παρά μόνο δίκυκλο…
– Κύριε Σπηλιωτόπουλε, τι συμβαίνει κάθε φορά και στην κρίσιμη στιγμή η Νέα Δημοκρατία χάνει ό,τι έχει κατακτήσει, ως προς τη στρατηγική της;
– Κυρία Ακριβοπούλου, άλλο η στρατηγική και άλλο οι τακτικές κινήσεις που την υπηρετούν. Το λέω αυτό γιατί τη στρατηγική της στόχευσης στον μεσαίο χώρο, με τον τότε γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού κ. Μιχάλη Λιάπη και τον τότε πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου Αρχών και Θέσεων κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη, με μεγάλη δυσκολία -είναι αλήθεια- την περάσαμε τότε ως κυρίαρχη στρατηγική. Στις μετέπειτα εκλογές του 2000, επιβραβεύθηκε η στρατηγική μας αυτή φθάνοντας στο 43%, που είναι το υψηλότερο ποσοστό που έχει συγκεντρώσει ποτέ η παράταξή μας υπό κανονικές συνθήκες. Η στρατηγική μας, από τότε έως και σήμερα, είναι η ίδια και απολύτως ορθή. Βέβαια υπάρχουν τακτικές που άλλοτε την υπηρετούν σωστά και άλλοτε όχι.
– Δηλαδή, οι τακτικές κινήσεις του τελευταίου διαστήματος ήταν ορθές;
– Δεν λέω αυτό. Ασφαλώς υπήρξαν και τακτικές αστοχίες και εσφαλμένες επιλογές και αδυναμίες. Ομως η στρατηγική μας επιβεβαιώθηκε από το πολύ καλό αποτέλεσμα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών.
Εγιναν λάθη
– Εγιναν λάθη στόχευσης ή επικοινωνίας στην προεκλογική περίοδο; Ποια είναι αυτά;
– Σαφώς και έγιναν. Ομως, δεν πρέπει να υποτιμάμε το γεγονός ότι οι περιστάσεις πολλές φορές ξεπερνούν τις δυνατότητές μας. Συγκεκριμένα, υπήρξαν άστοχες ενέργειες που συνόδευσαν την επιλογή του κ. Τζαννετάκου. Οι διαρροές για επικείμενη συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο που τελικά δεν έγινε, το χαμηλό ποσοστό συσπείρωσης των ψηφοφόρων μας, που μας οδήγησε σε κεντρική καμπάνια με υπογραφή του κόμματος και έδωσε την εντύπωση της υποβάθμισης του αυτοδιοικητικού χαρακτήρα των εκλογών, σίγουρα δεν υπηρέτησαν αποτελεσματικά τη στρατηγική μας. Και σε κάθε περίπτωση είχαμε -ίσως- παράπλευρες απώλειες σε κάποιες περιοχές. Ομως, γενικά, τα πήγαμε καλά.
– Αν είχατε τώρα τον ρόλο που είχατε πριν, ποιον θα προτείνατε για υπερνομάρχη και ποια στρατηγική θα ακολουθούσατε;
– Δεν κάνεις πολιτική με υποθέσεις εργασίας. Και σίγουρα, δεν είναι δόκιμο και ηθικό να συζητάμε προτάσεις εκ των υστέρων. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, επιμένω στη στρατηγική του μεσαίου χώρου, της έμφασης της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας της αυτοδιοίκησης και του ανοίγματος σε όλους, με σεβασμό στους συσχετισμούς και στις ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών.
– Πριν από τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, το κλίμα προοιωνιζόταν σφαγή στους κόλπους της Ν.Δ. Το αποτέλεσμα ήταν εντελώς διαφορετικό. Τι συνέβη;
– Κοιτάξτε. Κάθε φορά που συζητάμε για τις δομικές μας αδυναμίες, για τα σφάλματα που ενδεχομένως έγιναν, υπάρχει ηθελημένη σύγχυση και παρερμηνεία και παρουσιάζεται προς τα έξω ως δήθεν «σφαγή» ή ως «ανθρωποθυσίες». Και αυτά είναι απαράδεκτα. Γιατί έτσι μας στερούν τη δυνατότητα να κουβεντιάσουμε ειλικρινά, για να γινόμαστε καλύτεροι. Αλλο τα πρόσωπα και άλλο οι αδυναμίες. Και στη μεγαλύτερη νίκη, αν κοιτάξει κανείς πίσω, υπάρχουν σφάλματα και αλίμονο αν δεν υπήρχαν. Το να βελτιώνεσαι συνεχώς και να μην επαναπαύεσαι είναι δείγμα υγείας για έναν ζωντανό οργανισμό. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού από όσους επιθυμούν να δυσκολέψουν την πορεία μας προς τη νίκη στις επόμενες εθνικές εκλογές.
– Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιεί όσο θα έπρεπε τους όρους της συλλογικότητας ή έχει περιχαρακωθεί σε ένα μικρό αριθμό στελεχών;
– Οπως ξέρετε, τα περισσότερα από τα στελέχη που ασκούν συγκεκριμένους ρόλους είναι αιρετά. Βέβαια, δεν θα έλεγα ότι όλοι οι τομείς λειτουργούν το ίδιο συλλογικά. Ούτε και έχουν υιοθετηθεί διαδικασίες που θα ενίσχυαν τη συλλογικότητα από κάποιες γραμματείες του κόμματος. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν σε δυναμική και όχι στατική συλλογικότητα. Γιατί η στατική συλλογικότητα οδηγεί σε αδιέξοδα. Είμαι βέβαιος ότι στην πορεία μας προς τις εκλογές, θα υπάρξουν όλες εκείνες οι βελτιωτικές και συμπληρωματικές κινήσεις που θα εγγυηθούν τη μέγιστη απόδοση έργου, την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και τη διαρκή βελτίωση της εικόνας μας, ιδίως στην παραγωγή πολιτικής και την αξιοποίηση όλων των δυνάμεών μας. Θέλουμε και να ακούμε περισσότερο και να επικοινωνούμε αποτελεσματικότερα το έργο μας. Δεν σας κρύβω ότι χάρηκα όταν άκουσα τον πρόεδρο του κόμματος, πρώτος από όλους, να δηλώνει ότι ακούει τη φωνή της κοινωνίας και με υπευθυνότητα και ψυχραιμία θα αξιοποιήσει όλα τα συμπεράσματα για το καλύτερο που θέλουμε και σίγουρα μπορούμε να πετύχουμε.
– Η Ν.Δ. δεν έδειξε ότι καρπώνεται και πολύ περισσότερο δεν έδειξε ότι κεφαλαιοποιεί τη διαρκώς εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Γιατί;
– Μπορεί οι πρόσφατες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές να δημιούργησαν την εντύπωση -σε μερικές περιοχές- ότι δεν υπάρχει πλήρης κεφαλαιοποίηση του μεγάλου προβαδίσματος και της δυναμικής που αναπτύσσει σήμερα η Νέα Δημοκρατία. Σίγουρα όμως επιβεβαίωσαν ότι είμαστε η πιο ισχυρή πολιτική δύναμη στον τόπο, τη στιγμή που το κυβερνών κόμμα πέτυχε -ανεξάρτητα από τους λόγους, ίσως και με δική μας ευθύνη- τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωσή του. Είμαι όμως από αυτούς που δεν επαναπαύονται όταν εισπράττουμε ψήφους αποδοκιμασίας προς την κυβέρνηση. Αν θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση με προοπτική, πρέπει να δουλέψουμε σκληρά και να παράγουμε πολιτική για να έχουμε την επιδοκιμασία της κοινωνίας στις δικές μας προτάσεις.
– Η Ν.Δ. όπως είναι σήμερα πείθει ότι μπορεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση;
– Είναι φανερό, τόσο από το συνολικό αποτέλεσμα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών όσο και από τις έρευνες κοινής γνώμης, ότι η πλειοψηφία των πολιτών θέλει να είμαστε εμείς η επόμενη κυβέρνηση. Και αυτή είναι η προοπτική που διαγράφεται στον ορίζοντα. Ο κόσμος, όμως, παράλληλα απαιτεί σήμερα περισσότερα από εμάς. Δεν συγχωρεί λάθη, ζητάει θέσεις και προτάσεις ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες για την επίλυση των καθημερινών του προβλημάτων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η λογική του εφησυχασμού δεν οδηγεί σε αυτό το αποτέλεσμα. Γιατί, τίποτα στην πολιτική δεν χαρίζεται. Αλλά κερδίζεται καθημερινά. Και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά έπειτα από 20 χρόνια στην αντιπολίτευση.
– Η επικοινωνιακή πολιτική μπορεί να καλύψει τα λάθη της πολιτικής;
– Θα επαναλάβω κάτι που σας έχω ξαναπεί: και η καλύτερη επικοινωνιακή πολιτική δεν μπορεί να γεμίσει τα ράφια με προϊόντα, όταν αυτά είναι άδεια. Απαιτείται πολιτικό περιεχόμενο, ουσία, δηλαδή προϊόν. Μετά αναζητάς τη βελτίωση της τεχνικής πώλησης.
Τα «προϊόντα» μας
– Τα δικά σας «προϊόντα» ποια είναι; Υπάρχει δηλαδή πολιτική πρόταση ή το ζητούμενο είναι μόνο η εξουσία;
– Τα επόμενα χρόνια, η Ελλάδα καλείται να διασφαλίσει την ισότιμη παρουσία της στην πρώτη ταχύτητα της Ευρώπης. Για να το επιτύχει αυτό, οφείλουμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι το μοντέλο διαχείρισης που ακολουθούμε τις τελευταίες δεκαετίες έφθασε στα όριά του. Απαιτείται όχι μόνο αναδιανομή των πόρων του προϋπολογισμού, ανασύνταξη πόρων και φιλοσοφία, με στόχο να δημιουργήσουμε εξαγώγιμα προϊόντα με μεγάλο συγκριτικό οικονομικό πλεονέκτημα σε τομείς όπως η Παιδεία, ο Πολιτισμός, οι Νέες Τεχνολογίες. Αυτά είναι τα εξαγώγιμα προϊόντα με τα οποία η Ελλάδα θα γίνει ισχυρή, ανταγωνιστική στην Ευρώπη και ηγέτιδα δύναμη στη βαλκανική ενδοχώρα. Με άλλα λόγια, νομίζω ότι πρέπει εργασθούμε για την Ελλάδα της Ευρώπης, της Παιδείας, του Πολιτισμού, και της Τεχνολογίας.
– Σας χαρακτηρίζουν ως ο «Αντιλαλιώτης» της Νέας Δημοκρατίας.
– Δεν μου αρέσουν τα «αντί». Είμαι ο εαυτός μου, με τις αδυναμίες μου, τα λάθη μου και τα όποια πλεονεκτήματά μου. Προσπαθώ να είμαι χρήσιμος και αποτελεσματικός στην παράταξή μου και να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου. Ποτέ δεν αρνήθηκα να βοηθήσω όταν μου το ζητούν. Αυτός είμαι.
Ηπιος πολιτικός λόγος
– Ποια είναι η μαγική συνταγή που ακολουθήσατε και κερδίσατε τη νομαρχία Λέσβου, αλλά και τον Δήμο Μυτιλήνης; Πώς καταφέρατε το ακατόρθωτο και κάνατε «μπλε» τη μικρή Μόσχα της Ελλάδος;
– Πρώτον, πίστεψα ότι μπορούμε -με τις σωστές κινήσεις- να κερδίσουμε. Δεύτερον, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε στην περιοχή, ήδη από τον Ιούλιο. Τρίτον κινηθήκαμε με πειστικό και ήπιο πολιτικό λόγο. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, οφείλεις να διαχωρίσεις το μήνυμά σου, ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι. Μιλήσαμε αυτοδιοικητικά, αποφεύγοντας τις «σειρήνες» της κομματικοποίησης. Από κει και έπειτα, δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό και τα αποτελέσματα δεν μας διέψευσαν.
– Αλήθεια, εσείς τι οδηγείτε; Τζιπ ή όχημα μικρού κυβισμού;
– (Γέλια). Παπάκι. Είναι φθηνό, γρήγορο και ευέλικτο μεταφορικό μέσο.