«H πρώτη λέξη που έμαθα στα σάνγκο είναι μπαμπά, «ο μπαμπάς». Δεν δυσκολεύτηκα, βέβαια, να τη συγκρατήσω. «O πατέρας μου» μεταφράζεται μπαμπά τι μπι. H κτητική αντωνυμία «μου» δεν συναντάται προφανώς σ’ αυτή τη γλώσσα, γιατί μπι σημαίνει «εγώ». Μπαμπά τι μπι θα πει στην κυριολεξία «ο πατέρας του εαυτού μου». Κόντορο σημαίνει «χωριό», και επίσης «χώρα»».
Μ’ αυτές τις λέξεις ξεκινάει το δέκατο μυθιστόρημα του Βασίλη Αλεξάκη – «Οι ξένες λέξεις» είναι ο τίτλος του και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εξάντας»? ένα βιβλίο που μαθαίνει μια αφρικανική γλώσσα: τα σάνγκο. Μια γλώσσα περιθωριοποιημένη, που δεν διδάσκεται και «επιπλέον θεωρείται χυδαία» και ο Βασίλης Αλεξάκης τη διάλεξε ανάμεσα σε 1.200 αφρικανικές γλώσσες. Την εβδομάδα που πέρασε ο Βασίλης Αλεξάκης παρουσίασε το νέο του βιβλίο «καινούργιο και όμοιο με όλα τα βιβλία μου», όπως είπε, στο «φοιτητικό» ημιυπόγειο όπου περνά τον χρόνο του όταν βρίσκεται στην Ελλάδα. Γύρω του, οι παλιοί του φίλοι Γιώργος Πανουσόπουλος, Κωνσταντίνος Τζούμας, Γιάννης Μπανιάς και πιο πίσω, διακριτικά, η Κική Δημουλά και η Ζυράννα Ζατέλη.
«Δεν ωφελεί ν’ ανοίξετε το βιβλίο μου από το τέλος», είπε ο συγγραφέας, αφού στις σελίδες του μαθαίνει τους αναγνώστες τα σάνγκο. «Αν δεν είχα μάθει Γαλλικά, δεν θα είχα νιώσει το πέρασμα από τη μια γλώσσα στην άλλη», μια διαδικασία που ξαναθυμήθηκε ο Βασίλης Αλεξάκης ταξιδεύοντας στην Αφρική και μαθεύοντας σιγά σιγά τα σάνγκο. «Τα σάνγκο μου επέτρεπαν να λέω αυτό που θέλω χωρίς να κλαίω», συνεχίζει και εξομολογείται ότι η πρώτη φράση που έμαθε σ’ αυτήν τη γλώσσα ήταν «ο πατέρας μου πέθανε». Μια φράση που στα σάνγκο δεν είχε καμία ιδιαίτερη φόρτιση για τον Βασίλη Αλεξάκη. «Ετσι, σ’ αυτό το βιβλίο μίλησα για τον πατέρα μου, πράγμα που δεν μπορούσα να κάνω στα Ελληνικά. M’ έναν τρόπο αυτό το βιβλίο με απελευθέρωσε από το πένθος που κουβαλούσα μέσα μου». «Οι ξένες λέξεις διηγούνται καταπληκτικές ιστορίες. Περνάς πολύ καλά μαζί τους. Πρέπει να είχα λίγο κουραστεί ακούγοντας πάντα τις ίδιες ελληνικές ή γαλλικές λέξεις. Αισθάνθηκα την ανάγκη να μάθω κάτι καινούργιο», λέει ο B. Αλεξάκης.