Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Βαντίμ Πέρελμαν
Πρωταγωνιστούν: Μπεν Κίνγκσλεϊ, Τζένιφερ Κόνελι.
Ολα ξεκινούν από ένα ασήμαντο λάθος της γραφειοκρατίας, η οποία συνθλίβει μια ανίσχυρη νεαρή πρώην τοξοκομανή. Για υποτιθέμενη φοροδιαφυγή μερικών δεκάδων δολαρίων(!) ο μεγάλος απρόσωπος γύπας, το κράτος, ξεσπιτώνει την κοπέλα και στη συνέχεια «σκοτώνει» στον πλειστηριασμό με συνοπτικές διαδικασίες τη συμβολική στέγη του αμερικανικού ονείρου.
Τo «Σπίτι από άμμο και ομίχλη» («House Of Sand and Fog») διαθέτει υποδειγματικό σενάριο, με εκπλήξεις και ανατροπές, που παρέχει τη δυνατότητα στην παλιομοδίτικη σκηνοθεσία του Βαντίμ Πέρελμαν να «προσθέτει», να «αφαιρεί» και να «υπογραμμίζει» στο περιθώριο της σφιχτής δραματουργικά ιστορίας. Ανοίγει έτσι διαδρόμους στον θεατή γι’ αυτό που συνήθως αποκαλούμε «δεύτερο» και «τρίτο» επίπεδο. Το φιλμ είναι μια αλληγορία για το αμερικανικό όνειρο με αφορμή τη διαμάχη δυο ανθρώπων για ένα σπίτι. Ενας ξένος, που μοιάζει με γεράκι, και μια εύθραυστη Αμερικανίδα, πλήρως αποξενωμένη από την οικογένεια και το περιβάλλον της, είναι σαν ηθοποιοί σε σκηνή του παραλόγου.
Το ήθος και η ηθική
Το γεράκι, που καιροφυλακτεί, δεν χάνει την ευκαιρία. Ενας αυτοεξόριστος Ιρανός, πρώην ανώτατος στρατιωτικός του σάχη ειδικός σε αγοραπωλησίες μαχητικών αεροσκαφών, αγοράζει το σπίτι σε εξευτελιστική τιμή. Φαινομενικά μοιάζει με τον κακό της ιστορίας που επενδύει στη χρεοκοπία των άλλων. Στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά ένας άνθρωπος με ήθος και πίστη στις αξίες της οικογένειας, ο οποίος παίζει καλά με τους κανόνες και την ηθική του παιχνιδιού για να κερδίσει ό,τι έχει χάσει. Ξοδεύει μερικές χιλιάδες δολάρια στο σπίτι και κατόπιν προσπαθεί να το πουλήσει σε τριπλάσια τιμή. Τα πράγματα, όμως, θα περιπλακούν όταν ένας νεαρός βοηθός σερίφη με προβληματικό γάμο ερωτεύεται την κοπέλα και χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα για να τη βηθήσει να βρει το δίκιο της. O άνθρωπος του νόμου αυτοαναιρείται -χάριν του ήθους και των καλών προθέσεων και αυτός- και γίνεται παράνομος για να απονείμει δικαιοσύνη.
Το σενάριο είναι άριστο γιατί κλιμακώνει εντάσεις αναπτύσσοντας δυαδικές σχέσεις και αντιθέσεις όπου οι έννοιες του καλού και του κακού είναι απολύτως σχετικές όταν αποκτούμε ολοκληρωμένη εικόνα των ηρώων. H σκηνοθεσία, όμως, απλώς διεκπεραιώνει δίχως να καταφέρνει να απογειώσει το φιλμ. Ειδικά όταν πλησιάζει την Τζένιφερ Κόνελι (η νεαρή Αμερικανίδα) χάνεται στην υπερβολή και την αμηχανία. Το αντίθετο συμβαίνει με τον έξοχο Μπεν Κίνγκσλεϊ (ο Ιρανός), ο οποίος βοηθάει σημαντικά το εγχείρημα του Πέρελμαν. Κατά τα άλλα, το «Σπίτι από άμμο και ομίχλη» κάποιες στιγμές φέρνει στον νου τον Ντέιβιντ Μάμετ και κάποιες άλλες την προβληματική του Ατομ Εγκογιάν.