H Φινλανδία, μια χώρα μόλις 5,2 εκατ. κατοίκων, στο μεταίχμιο Δύσης και Ανατολής, βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της εκπαιδευτικής κοινότητας της Ευρώπης, αν όχι και του κόσμου ολόκληρου, με αφορμή τις υψηλότατες επιδόσεις των μαθητών της σε διαγωνισμούς παγκοσμίου εμβέλειας. Διεθνούς κύρους εφημερίδες και περιοδικά, μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί, όπως το BBC, βρίθουν δημοσιευμάτων και εκπομπών για το φινλανδικό μοντέλο εκπαίδευσης και δεκάδες δημοσιογράφοι, κυβερνητικοί παραγόντες, αλλά και εκπαιδευτικοί σπεύδουν στο Ελσίνκι για να διαπιστώσουν από κοντά τα αίτια αυτής της εκτίναξης. Και φυσικά όλοι ευελπιστούν να ανακαλύψουν το… φοβερό μυστικό που κρύβεται πίσω από την εντυπωσιακή άνοδο του επιπέδου των μαθητών. Υπάρχει, όμως, πράγματι, κάποιο μυστικό;
Η «K» επισκέφθηκε το Ελσίνκι και είχε την τιμή και τη χαρά να συναντηθεί με την υπουργό Παιδείας, Tuula Haatainen, η οποία, στην πολυκομματική κυβέρνηση της χώρας, εκπροσωπεί τους Σοσιαλδημοκράτες. H κ. Ηaataineεξήγησε τους λόγους για τους οποίους το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας θεωρείται επιτυχημένο. Το πώς δηλαδή έχει επιτευχθεί υψηλή αποδοτικότητα, παρότι το κόστος δεν είναι το ίδιο υψηλό και το ποσοστό επί του ΑΕΠ δεν ξεπερνά το 5,2%.
Κοινωνία της γνώσης
Το ενιαίο σχολείο από το 7ο έτος της ηλικίας των παιδιών έως το 16ο, η προώθηση της ιδέας των ίσων ευκαιριών για όλους τους μαθητές, η συνέχεια του εκπαιδευτικού συστήματος, ανεξαρτήτως των κυβερνητικών αλλαγών στην κορυφή του υπουργείου Παιδείας, η πολιτική της συναίνεσης, το αποκεντρωμένο σχολείο, τη διοικητική ευθύνη του οποίου φέρει αποκλειστικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση, το άρτιο σύστημα δημόσιων βιβλιοθηκών, η ύπαρξη του Εθνικού Εκπαιδευτικού Συμβουλίου όπου χαράσσονται βασικές κατευθυντήριες γραμμές της εκπαίδευσης και η στενή συνεργασία του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας με το υπουργείο Παιδείας αποτελούν τους βασικούς λόγους που, κατά την υπουργό Παιδείας, η Φινλανδία εξελίσσεται σε κοινωνία της γνώσης. Αν όμως θα θέλαμε επιγραμματικά να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Φινλανδία είναι ότι η εκπαίδευση έχει αναχθεί σε αγαθό υψηλής αξίας.
– Κυρία υπουργέ, πίσω από το επιτυχημένο εκπαιδευτικό σας σύστημα κρύβεται κάποιο μυστικό που θα θέλατε, ίσως, να μας αποκαλύψετε;
– Είναι αλήθεια ότι το υπουργείο Παιδείας κατακλύζεται από διεθνείς αντιπροσωπείες που θέτουν το ίδιο ακριβώς ερώτημα μ’ εσάς. Πώς καταφέραμε με ένα μέτριο κόστος τέτοια υψηλά ποσοστά επιτυχίας στην εκπαίδευση. Σας διαβεβαιώ ότι δεν υπάρχουν μυστικά. Στη Φινλανδία, όμως, σεβόμαστε πραγματικά την εκπαίδευση και επενδύουμε σ’ αυτήν, με στόχο την παροχή ίσων ευκαιριών για τους μαθητές και τους φοιτητές μας. Εχουμε πειστεί ότι μέσω της εκπαίδευσης, η οικονομία στις σύγχρονες κοινωνίες λειτουργεί αποτελεσματικότερα, δίδοντας παράλληλα στην αγορά εργασίας τη δυνατότητα να αποδίδει τα μέγιστα προς όφελος της ευημερίας του συνόλου.
Αν θέλουμε να αναζητήσουμε τις ρίζες αυτής της προσπάθειας, θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στη δεκαετία του ’70, όταν πήραμε την απόφαση να εφαρμόσουμε ενιαίο εννεαετές εκπαιδευτικό σύστημα για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές μας, από τα 7 έως τα 16 τους χρόνια.
Δασκάλοι με μάστερ
– Δηλαδή αποφύγατε να δημιουργήσετε μαθητές δύο ταχυτήτων;
– Ακριβώς. Συναποφασίσαμε ότι θα προχωρήσουμε με όλους τους μαθητές, επιδιώκοντας υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά ώς τα 16 τους. Αλλά δεν σταθήκαμε μόνο στο ολοκληρωμένο εννεαετές σχολείο. Ενδιαφερθήκαμε και για τους δασκάλους, τον πυρήνα, αν θέλετε της εκπαίδευσής μας και επενδύσαμε πάνω τους. Γι’ αυτό μην εκπλαγείτε αν σας πω ότι οι δάσκαλοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν μεταπτυχιακό δίπλωμα, ενώ εκπαιδεύονται κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους. Νομίζω ότι αυτό δεν συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες. Υπάρχει και κάτι ακόμη που οφείλω να σας τονίσω. Ενα μεγάλο κομμάτι της επένδυσής μας πηγαίνει στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Στόχος μας είναι να εντοπίσουμε όσο το δυνατόν νωρίτερα τα παιδιά αυτά, κυρίως στο νηπιαγωγείο ή στον παιδικό σταθμό, και ευθύς αμέσως να τους παράσχουμε επιπλέον βοήθεια και υποστήριξη.
– Υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο γι’ αυτά τα παιδιά;
– Βεβαίως, είναι το σύστημά μας που προβλέπει αμέριστη φροντίδα για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Παντού βιβλιοθήκες
– Ποιοι άλλοι παράγοντες συντελούν στην υψηλή αποδοτικότητα του εκπαιδευτικού σας συστήματος;
– Νομίζω ότι έχουμε ένα πολύ επιτυχημένο σύστημα δημόσιων βιβλιοθηκών. Είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο, είναι δωρεάν, έχει ποιότητα και όλοι, παιδιά και μεγάλοι, έχουν πρόσβαση στη νέα τεχνολογία, στα e- mails, μπορούν να παρακολουθήσουν μαγνητοφωνημένες ομιλίες, να δανειστούν βιβλία, αλλά και βιντεοταινίες εκπαιδευτικού περιεχομένου. Εχουμε φροντίσει οι δημόσιες βιβλιοθήκες να βρίσκονται κοντά στα σχολεία για να μπορούν δάσκαλοι και μαθητές να τις χρησιμοποιούν. Μα κυρίως για να μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι τα παιδιά μας είναι πρώτα στο διάβασμα και το γράψιμο.
– Και οι ξένες γλώσσες;
– Ξέρετε, η γνώση έρχεται και μέσα από την τεχνολογία, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αλλά και από τα game boys. Τα παιδιά αποκτούν την πρώτη τους επαφή με την ξένη γλώσσα μέσα από αυτήν τη διαδικασία. Ενας άλλος δρόμος είναι η τηλεόραση. Δεν μεταγλωττίζουμε τα προγράμματα? έτσι τα παιδιά από πολύ νωρίς προσπαθούν να διαβάζουν τους υπότιτλους και παράλληλα ακούνε την ξένη γλώσσα που τις περισσότερες φορές είναι η Αγγλική. Και τα δικά μου παιδιά έτσι ξεκίνησαν. Τα Ισπανικά είναι επίσης μια πολύ δημοφιλής γλώσσα στη Φινλανδία, ενώ τα Σουηδικά είναι υποχρεωτικά.
Αξιολόγηση καθηγητών
– Υπάρχει σύστημα αξιολόγησης των δασκάλων, των καθηγητών;
– Βεβαίως. Εχουμε το Εθνικό Συμβούλιο Αξιολόγησης για την ποιότητα και την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Θα πρέπει όμως να σας υπενθυμίσω ότι οι δήμοι διορίζουν τους δασκάλους και ο διευθυντής έχει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την απόδοση των δασκάλων.
Το σύστημα της αξιολόγησης, στα Πανεπιστήμια κυρίως, λειτουργεί ως το καρότο για τη βελτίωσή τους και δεν είναι λίγα εκείνα τα Πανεπιστήμια τα οποία αυξάνουν τον αριθμό των μάστερ τους.
– Καταβάλλονται δίδακτρα;
– H εκπαίδευση είναι δωρεάν. Μία από τις βασικές αρχές του συστήματός μας είναι η δωρεάν Παιδεία. O καθένας έχει δικαίωμα στη μόρφωση, ακόμη κι ένας ξένος. Τα Πανεπιστήμια έχουν βιβλιοθήκες, ο φοιτητής μπορεί να δανειστεί όσα βιβλία χρειάζεται, χορηγούμε δάνεια, νομίζω εν γένει ότι οι φοιτητές μπορούν να τα βγάλουν πέρα καλά, φυσικά συνυπολογίζοντας το κόστος ζωής.
Συνεργασία με επιχειρήσεις
– Οι αρχές της ανταγωνιστικής οικονομίας διδάσκονται από τα πρώτα μαθητικά χρόνια ή φτάνουν στις τελευταίες τάξεις του σχολείου οι μαθητές για να αντιληφθούν τη σημασία και τη βαρύτητα τέτοιων εννοιών;
– Να υποθέσω ότι με ρωτάτε για τις επιχειρήσεις και την ανταγωνιστικότητα. Πράγματι, αυτή η ενότητα εντάσσεται στα μαθήματα για την κοινωνία, για το πώς λειτουργεί η κοινωνία, κάτι που αποτελεί τμήμα της βασικής εκπαίδευσης των μαθητών και υπόθεμα στο κεφάλαιο Ιστορία. Αυτό το κομμάτι των σπουδών αναμένεται να γίνει υποχρεωτικό, ως χωριστή ενότητα, στο Λύκειο (μετά το ενιαίο, ολοκληρωμένο σχολείο) από την αρχή της επόμενης χρονιάς.
Εκείνο που μας ενδιαφέρει, είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν τους κανόνες λειτουργίας της οικονομίας, να αντιληφθούν τι σημαίνει επιχειρηματικότα, τι σημαινει χρέος και πίστωση? όλα αυτά τα μαθήματα αρχίζουν γύρω στην ηλικία των 13 ετών και πολλές φορές συνεργαζόμαστε με επιχειρήσεις, προκειμένου τα παιδιά να έχουν ακριβέστερη εικόνα.
Το σχολικό σύστημα στη Φινλανδία
– Πόσο νωρίς αρχίζει το σχολείο στη Φινλανδία;
– Τα παιδιά πηγαίνουν στο κανονικό σχολείο στα 7 τους χρόνια. Πριν από αυτό υπάρχει μια προκαταρτική τάξη (pre -school) μεταξύ του 6ου και του 7ου έτους της ηλικίας τους, ένα σύστημα που δεν είναι υποχρεωτικό, παρ’ ότι το 96% των παιδιών μας το παρακολουθεί. Νωρίτερα, πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο ή στους παιδικούς σταθμούς.
– Πόσες ώρες μένουν οι μαθητές στο σχολείο;
– Υπάρχει ένας γενικός κανόνας σε εθνικό επίπεδο. Δεκαεννέα ώρες στην αρχή, 23 αργότερα για να καταλήξουμε στις μεγάλες τάξεις στις 30 ώρες. Αλλά είναι οι δήμοι αυτοί που προσαρμόζουν τα ωράρια ή προτείνουν επιμήκυνσή τους, οι δήμοι οι οποίοι βεβαίως έχουν και την ευθύνη των σχολείων.
– Δηλαδή υπάρχει ενεργός συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
– Είναι ευθύνη των δήμων να ρυθμίζουν τα της βασικής εκπαίδευσης. Συνολικά έχουμε 450 δήμους και ο καθένας από αυτούς αναλαμβάνει να προσφέρει εκπαίδευση σε όλα τα παιδιά της περιφέρειάς του, ενώ σε συνεργασία με το συμβούλιο των γονέων και κηδεμόνων αποφασίζει για τον διορισμό του διευθυντή και των δασκάλων.
Η κρατική επιχορήγηση προς τους δήμους αγγίζει το 57%, από εκεί και πέρα αναλαμβάνουν οι δήμοι να καλύψουν τα υπόλοιπα.
Με εισαγωγικές εξετάσεις στα AEI
– Στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό σύστημα είναι προσανατολισμένο στις πανεπιστημιακές εξετάσεις. Μαθητές και γονείς εργάζονται εντατικά και στα λεγόμενα φροντιστήρια με στόχο μια θέση στο πανεπιστήμιο. Οι οικογένειες αιμορραγούν. Είναι το ίδιο σύστημα και σ’ εσάς;
– H αλήθεια είναι ότι στο πανεπιστήμιο οι μαθητές εισάγονται με εξετάσεις. Είμαστε 5.2 εκατ. πολίτες κι έχουμε 20 πανεπιστήμια και 29 πολυτεχνεία. Οταν οι μαθητές ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο Λύκειο (16 – 19 ετών), συμμετέχουν σε πανεθνικές εξετάσεις. Εξετάζονται στη μητρική γλώσσα, στη δεύτερη εθνική (είτε προκειται για τη φινλανδική είτε για τη σουηδική), μια ακόμη ξένη γλώσσα και είτε μαθηματικά είτε ένα μάθημα γενικών σπουδών. Στις γενικές σπουδές, ο μαθητής μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στη Βιολογία, στη Γεωγραφία, στη Χημεία, στη Φυσική, στην Ιστορία και στις Πολιτικές Επιστήμες, στη Φιλοσοφία ή στην Ψυχολογία.
Βεβαίως, θα πρέπει να σας διευκρινίσω ότι προκειμένου για την Ιατρική ή τη Νομική Σχολή, οι μαθητές παρακολουθούν επιπλέον μαθήματα, πληρώνουν επιπλέον χρήματα ενδεχόμενως για δύο ή και τρία χρόνια, ξέρετε, παίρνουν χρόνο αυτές οι σχολές και χρήμα μαζί. Γι’ αυτό αυτήν την περίοδο μελετάμε συνολικά το σύστημα, προκειμένου να διευκολύνουμε τους μαθητές στις εισαγωγικές τους εξετάσεις, κάτι που θα το πετύχουμε σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια.
Το υπουργείο ελέγχει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια
– Το Σύνταγμα σας απαγορεύει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων;
– Οχι, δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί στο φινλανδικό Σύνταγμα. Ωστόσο, σύμφωνα με τη νομοθεσία μας, το υπουργείο Παιδείας θα αποφασίσει ποιο πανεπιστήμιο θα δώσει μάστερ. Μπορεί ακόμη και το Κέμπριτζ να εγκατασταθεί εδώ, αλλά το υπουργείο θα αποφασίσει αν το πτυχίο που θα χορηγεί θα αναγνωρίζεται στη Φινλανδία.
– Ορίστε μας τη διαφορά ανάμεσα στα πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά ιδρύματα (Polytechnics) στο δικό σας εκπαιδευτικό σύστημα.
– Τα πανεπιστήμιά μας απολαμβάνουν καθεστώς υψηλής αυτονομίας, παραμένουν όμως υπό την επίβλεψη του κράτους και αποτελούν το ακαδημαικό σκέλος της ανωτάτης εκπαίδευσης. Είναι η δεξιοτεχνία, η έρευνα, η πορεία προς το διδακτορικό.
Οι τεχνολογικές σχολές είναι ιδρύματα που είτε ανήκουν στους δήμους είτε σε ιδιώτες, χορηγούν μπάτσελορ, βρίσκονται κοντά στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, αποφοιτούν από αυτά νοσοκόμες, φυσιοθεραπευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, αλλά και μηχανικοί και μουσικοί. Για την είσοδο στα πολυτεχνεία χρειάζεται ο μαθητής, είτε να δώσει τις γενικές, εθνικές εξετάσεις είτε να έχει τελειώσει τις σπουδές του στην τεχνική εκπαίδευση.
Αυτήν την περίοδο αναζητούμε τρόπους ενίσχυσης των τεχνολογικών σχολών, δηλαδή να χορηγούν από κάποια στιγμή και πέρα μάστερ, όπως και τα πανεπιστήμια.
– Πόσο συχνά αλλάζει το εκπαιδευτικό σύστημα; Κάθε κυβέρνηση προβαίνει στις δικές της αλλαγές;
– Οχι, οφείλω να πω ότι στη Φινλανδία υπάρχει μια συνέχεια. H εκπαίδευση δεν είναι κάτι απλό και εύκολο. Χρειάζεται να «ανθίσει» η συναίνεση, να χαράσσονται μακροπρόθεσμα σχέδια, να αναζητούμε σωστές λύσεις? σας είπα προηγουμένως ότι προχωράμε σε έρευνες για τα τεχνολογικά ιδρύματα. Βρισκόμαστε σε στάδιο αναμονής.
– Ποιο είναι το ποσοστό στο ΑΕΠ για την εκπαίδευση και ποιο επί των δημόσιων δαπανών;
– 5,2 % του ΑΕΠ και 11,9 ως ποσοστό επί του συνόλου των δημόσιων δαπανών.
– Πείτε μας, οι νέοι της Φινλανδίας είναι αισιόδοξοι για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης;
– Είναι πράγματι αισιόδοξοι. Πιστεύουν ότι η E.E. τους ανοίγει δρόμους και ευκαιρίες. Οι νέοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τη σημασία της μεγάλης ευρωπαϊκής αγοράς. Βεβαίως, προτιμούν να εξερευνούν για μικρό χρονικό διάστημα στην ευρωπαική αγορά και στη συνέχεια να επιστρέφουν για να εργαστούν στη Φινλανδία.