Οι ανακρίβειες για τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ

Οι ανακρίβειες για τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 2017, στην εκατονταετηρίδα της μάχης του Πάσεντεϊλ, οι αρχές ίσως αποφασίσουν να αναπαραστήσουν μία από τις χειρότερες αιματοχυσίες στην ιστορία του κόσμου. Μία τέτοια τελετή θα είναι εκπληκτική, αν και η ιδέα της και μόνο μας είναι σήμερα απεχθής. Κάτι τέτοιο συνέβη, όμως, προχθές στο Πόρτσμουθ, με την αναπαράσταση της ναυμαχίας του Τραφάλγκαρ και την πληθώρα ιστορικών ανακριβειών που επέτρεψε.

Τι έγινε, όμως, στην πραγματικότητα εκείνο το πρωινό του 1805; O αγγλικός στόλος αποτελούμενος από 27 πολεμικά πλοία, τα οποία είχαν περάσει χρόνια επιβάλλοντας ναυτικό αποκλεισμό κατά των λιμένων Ισπανίας και Γαλλίας, πραγματοποίησαν επικό κυνηγητό των εχθρικών στόλων κατά μήκος του Ατλαντικού, προτού τσακίσουν τα πλοία των εχθρών. O γαλλικός και ο ισπανικός στόλος δεν αποτελούσαν, όμως, αξιόμαχο αντίπαλο. Τα πληρώματά τους είχαν στρατολογηθεί βιαίως και τα πλοία δεν είχαν συντηρηθεί κατάλληλα για χρόνια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση Ισπανού ναύτη, ο οποίος όταν πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Αγγλους προκάλεσε εντύπωση, καθώς φορούσε κοστούμι γελωτοποιού. O άτυχος Ισπανός ήταν ηθοποιός σε περιπλανώμενο θίασο του Κάδις, ενώ στρατολογήθηκε για το ναυτικό κατά τη διάρκεια παράστασης σε θέατρο της πόλης.

Και οι δύο πλευρές γνώριζαν την κατάληξη της ναυμαχίας, προτού αυτή αρχίσει. Οι Αγγλοι, τους οποίους οι ισπανικές εφημερίδες χαρακτήριζαν «σφετεριστές της ελευθερίας των θαλασσών», ταπείνωσαν τους αντιπάλους τους. Το ποσοστό των απωλειών Ισπανών και Γάλλων ναυτών, προς τους Αγγλους είναι αποκαλυπτικό. Ενώ κατά τη μάχη και τις ημέρες μετά από αυτήν, σκοτώθηκαν 650 Αγγλοι ναύτες, τις ίδιες ημέρες, ο στόλος του Νέλσονα σκότωσε πάνω από 6.500 ναύτες του εχθρού. Αυτό δεν εντάσσεται στις παράπλευρες απώλειες, αλλά αποτελούσε συνειδητή τακτική της εποχής. Τα πλοία της εποχής ήταν ουσιαστικά αβύθιστα. Μόνος δρόμος προς τη νίκη ήταν η πρόκληση όσο το δυνατόν περισσότερων απωλειών στον εχθρό. Τα βρετανικά κανόνια ήταν σχεδιασμένα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε οι μπάλες τους να εισέρχονται στα ύφαλα των εχθρικών πλοίων και να εξοστρακίζονται μέσα σε αυτά, προκαλώντας μεγάλες απώλειες.

Τίθεται έτσι το ερώτημα: γιατί αποσιωπήθηκε αυτό το γνώρισμα της ναυμαχίας; H απάντηση είναι απλούστατη: επειδή κερδίζαμε! Κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους του 18ου και 19ου αιώνα, ο βρετανικός στρατός εξόντωσε έξι φορές περισσότερους εχθρούς από όσους άνδρες έχασε.

Σαν παιχνίδι

Οι επιλεκτικές αυτές μνήμες μας κάνουν σήμερα να αντιμετωπίζουμε τις απάνθρωπες συνθήκες της ναυμαχίας, όπως ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ή ένα ακίνδυνο κατοικίδιο ζώο. H ναυμαχία του Τραφάλγκαρ πρέπει, όμως, να μείνει χαραγμένη στην εθνική μνήμη της Αγγλίας για την άοκνη αναζήτηση της νίκης και της οριστικής εξόντωσης του εχθρού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή