1. Ερωτικό δράμα – Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τριφό. Πρωταγωνιστούν: Κατρίν Ντενέβ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ.
2. Δραματική – Σκηνοθεσία: Ζίρι Μέντζελ, Πρωταγωνιστούν: Βακλαβ Νέκαρ, Ζόζεφ Σομρ.
Είναι υπερβολή η κατάχρηση που γίνεται στην κυκλοφορία των επανεκδόσεων, ειδικά σε ό,τι αφορά ταινίες που έχουν προβληθεί ξανά και ξανά, τόσο στις κινηματογραφικές αίθουσες όσο και στην τηλεόραση. Τόσο το «Τελευταίο μετρό» όσο και ο «Ανθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν» είναι γνωστές στο κοινό και έχουν προβληθεί επανειλημμένως. Οι επανεκδόσεις έχουν πραγματική σημασία και αποκτούν λόγο ύπαρξης όταν πρόκειται για σπάνιες ταινίες ή στην πραγματικότητα νέες εκδόσεις. Ομως, στην κινηματογραφική ξηρασία του Αυγούστου είναι οι καλύτερες ταινίες σε μια εβδομάδα, που είναι ελάχιστα ελκυστική για σινεμά.
Μία από τις πιο mainstream ταινίες του Φρανσουά Τριφό είναι το «Τελευταίο μετρό», που το 1981 διεκδίκησε το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Καθώς ήταν μια από τις πιο φιλικές προς το κοινό ταινίες του Τριφό, ένα ερωτικό δράμα στα χρόνια της γερμανικής κατοχής με δημοφιλείς πρωταγωνιστές, δεν ήταν δύσκολο να κερδίσει ένα μεγάλο κοινό και, επιπλέον, να κερδίσει δέκα βραβεία Σεζάρ. Στην πραγματικότητα, αν και πρόκειται για μια προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια ταινία, το «Τελευταίο μετρό» δεν προσθέτει τίποτα σημαντικό στη φιλμογραφία του Τριφό. H ιστορία διαδραματίζεται στο Παρίσι του 1942, το οποίο έχει καταληφθεί από τα ναζιστικά στρατεύματα και τοποθετείται στο περιβάλλον ενός θιάσου που παλεύει να αντεπεξέλθει στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Στο θέατρο του Μονπαρνάς πρωταγωνιστεί η Μαριόν (Κατρίν Ντενέβ), η οποία αναγκάζεται να αναλάβει τη διεύθυνση. O άντρας της (Χάιντς Μπένεντ) είναι Εβραίος και πρέπει να κρυφτεί για να αποφύγει τη σύλληψη και πιθανότατα τον θάνατο. H πρόσληψη του Μπερνάρ (Ζεράρ Ντεπαρντιέ) θα προκαλέσει ένταση, καθώς η Μαριόν θα νιώσει γοητευμένη. Από την άλλη όμως, η σχέση τους θα έχει προβλήματα, καθώς ο Μπερνάρ ανήκει στην Αντίσταση, ενώ η Μαριόν διατηρεί αποστάσεις φιλικής ασφαλείας από τους Γερμανούς.
Αθωότητα με Οσκαρ
Ο «Ανθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν» του Τσεχοσλοβάκου (τότε) Ζίρι Μέντζελ κέρδισε το 1968 το Οσκαρ ξένης ταινίας με την ιστορία ερωτικής αφύπνισης του νεαρού Μίλος (Βάκλαβ Νέκαρ) στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. O σχεδόν αφελής Μίλος, που δουλεύει στις γραμμές του τρένου, αποτυγχάνει όταν δοκιμάζει να κάνει έρωτα και αποπειράται να αυτοκτονήσει. Ενας γιατρός τον συμβουλεύει να δοκιμάσει με μια μεγαλύτερη γυναίκα και όταν τελικά τα καταφέρνει με μια αγωνίστρια της Αντίστασης, θα αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που του έλειπε.