Αλέκα Καράβαλη Σόνια Μοριάνοβα.
Χορογραφώντας τις μνήμες
εκδ. Τσουκάτου, σελ. 144 – 20 ευρώ
Ενα ευλαβικό αφιέρωμα στη δασκάλα Σόνια Μοριάνοβα. Ενα νοσταλγικό προσωπικό ταξίδι που σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με την εδραίωση του κλασικού μπαλέτου στην Ελλάδα. Διαβάζοντας το βιβλίο της Αλέκας Καράβαλη «Σόνια Μοριάνοβα. Χορογραφώντας τις μνήμες», ο αναγνώστης ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
Με τρόπο συναρπαστικό ξετυλίγεται η ζωή της Σόνια Μοριάνοβα, μιας από τις πρωτοπόρους δασκάλες του κλασικού μπαλέτου στην Ελλάδα. Από τα πρώτα της βήματα στην τέχνη του χορού στην επαναστατική Ρωσία μέχρι την κορύφωση της καριέρας με την αναγνώριση του έργου της στον διεθνή διαγωνισμό χορού της Βάρνας και την επιτυχία των παραστάσεών της στη Νέα Υόρκη. Τα πρώτα χρόνια στο Αντλερ στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. H μετακόμιση της οικογένειας Μοριάνοβ στην Οδησσό. Μαθήματα πιάνου στο Ωδείο, μαθήματα χορού στην Ακαδημία Χορού της Οδησσού. H συνάντησή της με τον δάσκαλο Γκαρέλωφ που την μύησε στον κόσμο του μπαλέτου. Ονειρα, ελπίδες και μπαγκάζια που φορτώθηκαν αυτήν τη φορά με προορισμό το Σοχούμι, την πρωτεύουσα της Αμπχαζίας. Καλοκαιρινές διακοπές στον Καύκασο. Το ταξίδι που την έφερε στην Αθήνα…
Στις αρχές του 1940 η Σόνια Μοριάνοβα περνώντας με επιτυχία τις εξετάσεις, βρέθηκε σολίστ στο μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Παράλληλα, ανέλαβε τα μικρότερα τμήματα στη σχολή του θείου της Αδάμ Μοριάνοφ και σε σύντομο χρονικό διάστημα τις μεγαλύτερες τάξεις. H σχολή του Μοριάνοφ στην οδό Γενναδίου πλάι στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής ήταν η πρώτη γνήσια σχολή κλασικού μπαλέτου που ιδρύθηκε στην Ελλάδα και απέκτησε ευθύς εξαρχής αίγλη και κύρος. Το φθινόπωρο του 1945 ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια πρόβας στη Λυρική Σκηνή έβαλε ένα αναπάντεχο τέλος στη χορευτική της καριέρα. Τον ίδιο χρόνο η Σόνια Μοριάνοβα έφερε στον κόσμο τον γιο της Δημήτρη.
Η δασκάλα
Την έναρξη μιας μακράς περιόδου αλλαγών θα σηματοδοτούσε η νέα χρονιά του 1951. Δύο χρόνια αργότερα μαζί με τη Μίρκα Δημητριάδη (νυν Ψαροπούλου) ιδρύει στην Κυψέλη τη «Σχολή Μπαλέτου Μοριάνοβα – Δημητριάδη». Το μπαλέτο την περίοδο εκείνη διέγραφε ανοδική πορεία και αυτό εκφραζόταν με το ζωηρό ενδιαφέρον του κόσμου. Οι ιδιωτικές σχολές μπαλέτου στην Αθήνα μετριούνταν τότε στα δάχτυλα του ενός χεριού. Το 1957 η Σόνια Μοριάνοβα συνέχισε την πορεία της με την απόλυτη προσωπική της σφραγίδα στον τρίτο όροφο της οδού I. Δροσοπούλου όπου στεγάστηκε επί τρία χρόνια για να μεταφερθεί στο εντυπωσιακό κτίριο της 3ης Σεπτεμβρίου αρ. 56 (ένα από τα νεοκλασικά στολίδια του δρόμου).
Το 1967 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο γιουγκοσλαβικό φεστιβάλ μπαλέτου στη Λουμπλιάνα, ενώ το 1970 καλείται ως διακεκριμένο μέλος της επιτροπής στον διεθνή διαγωνισμό της Βάρνας όπου θα γνωρίσει την Γκαλίνα Ουλάνοβα. Με ελάχιστες τώρα τις παρουσίες της στις αίθουσες η Σόνια Μοριάνοβα παραμένει πάντα ζωτική και αεικίνητη, προσφέροντας συμβουλές σε όσα νέα παιδιά επέλεξαν να μυηθούν στον μαγικό κόσμο του κλασικού χορού. Το βιβλίο της Αλέκας Καράβαλη προλογίζουν η Μίρκα Δημητριάδη – Ψαροπούλου, ο Αλέξης Κωστάλας και η Ελλη Σολομωνίδου – Μπαλάνου.