Ανοιξαν δεκάδες ανασκαφικά μέτωπα στα Μεσόγεια για την κατασκευή του αεροδρομίου και των έργων της Αττικής Οδού και έφεραν στο φως χιλιάδες αρχαιότητες από τη Νεολιθική εποχή ώς τα βυζαντινά χρόνια, όμως κανείς δεν φρόντισε για το μετά. Πού θα παρουσιαστεί όλο αυτό το υλικό, αφού τα μουσεία της περιφέρειας είναι κορεσμένα. Ετσι, πολλές αρχαιότητες αφέθηκαν στη μοίρα τους παρά τις υποσχέσεις για ανάδειξη.
Και χρειάστηκε η αρχαιολόγος Ολγα Κακαβογιάννη να μας θυμίσει ότι το 40% των ευρημάτων από τα Μεσόγεια «δεν έχει ούτε πλυθεί και επομένως ούτε να καταγραφούν μπορούν ούτε να μελετηθούν και να δημοσιευθούν, όπως επιτάσσει ο αρχαιολογικός νόμος». Και όπως φαίνεται μπορεί να μην παρουσιαστούν ποτέ στο ευρύ κοινό.
Το πρόβλημα όμως, όπως εξηγεί στην «K», είναι γενικότερο. Πανελλήνιο το χαρακτηρίζει και αφορά την πλειοψηφία των έργων. Μην πάτε μακριά. Τέσσερα μνημεία από τις αρχαιότητες που αποκαλύφθηκαν στην Αττική Οδό μένουν παρατημένα παρότι θα έπρεπε να αναδειχτούν. O νεολιθικός οικισμός στην Παλλήνη, ένας ταφικός περίβολος στη Λ. Μαραθώνος, το αρχαίο ιερό στον κόμβο του αεροδρομίου και στη θέση Πούσι Λέδι.
Χωρίς συντήρηση και καταγραφή
Η κ. Κακαβογιάννη, στη χθεσινή της ομιλία για την παρουσίαση του λευκώματος «Αττικής Οδού περιήγηση» στην οποία μίλησαν οι: Γ. Σταϊνχάουερ, Δ. Σκιλάρντι, M. Πλάτωνος, Αικατερίνη Παντελίδου, αναφέρθηκε στις αρχαιότητες που αποκαλύφηκαν: αρχαίοι δρόμοι που ένωναν τους δήμους μεταξύ τους, νεκροταφεία, σειρά αγροικιών κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, γεωργικά εργαλεία, νομίσματα (ξεχωρίζουν δύο αθηναϊκά τετράδραχμα), αγγεία καθημερινής χρήσης, επιγραφές, επιτύμβιες στήλες κ.ά. Εκείνο όμως που έκανε αίσθηση ήταν ο επίλογός της: «Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν; Δυστυχώς όχι για τα αρχαία. Στο τέλος του 2004 η χρηματοδότηση των αρχαιολογικών εργασιών από τον φορέα του έργου, το ΥΠΕΧΩΔΕ, σταμάτησε και τα τελευταία 4 άτομα απολύθηκαν». Αποτέλεσμα ήταν να διακοπεί η συντήρηση και η τεκμηρίωση θύμισε το αίτημα (από το1997) για τη δημιουργία ενός άλλου μουσείου στα Μεσόγεια για τον βίο και τον πολιτισμό στην ύπαιθρο Αττική από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι τους νεώτερους και την πρόταση για τη χρήση του Οινοποιείου Καμπά, το οποίο τότε ανήκε σε κρατική τράπεζα. H πρόταση που έκανε τον κύκλο του υπουργείου δεν συγκίνησε ποτέ τους ιθύνοντες του ΥΠΠΟ. Την επανέφερε όμως, «παρότι το συγκρότημα ανήκει πλέον σε ιδιωτικό φορέα και η εξαγορά του θα κοστίσει περισσότερο». H Κακαβογιάννη επιμένει πως η ίδρυση του Αττικού Μουσείου στου Καμπά θα αποτελέσει έναν ισχυρό πόλο πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής.