Τ. Πατρίκιος εκ βαθέων για ποίηση και πολιτική

Τ. Πατρίκιος εκ βαθέων για ποίηση και πολιτική

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Βαθιά εξομολογητικός ήταν προχθές το βράδυ ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε μια βραδιά αφιερωμένη στην προσφορά του στα ελληνικά Γράμματα, ενταγμένη στον κύκλο διαλέξεων με θέμα «Η ελληνική ποίηση σήμερα», που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Megaron Plus». Με τις απαραίτητες δόσεις χιούμορ, ο Τ. Πατρίκιος ανέτρεξε στη συγγραφική του πορεία κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των πολυάριθμων θεατών που είχαν γεμίσει την αίθουσα «Νίκος Σκαλκώτας». Τον ποιητή προλόγισε ο μελετητής και ποιητής Νάσος Βαγενάς, ο οποίος αναφέρθηκε στην «πολλαπλώς τραυματική πολιτική εμπειρία» του ποιητή, υπογραμμίζοντας ότι ναι μεν ο Τ. Πατρίκιος έδωσε «τα καλύτερα ποιήματα εξορίας διεθνώς», ωστόσο, «την ανθρώπινη κατάσταση εκφράζει μέσα από την πολιτική ποίηση». Ο Ν. Βαγενάς μίλησε ακόμα για το έντονο ερωτικό στοιχείο, για το λεπτό υποδόριο χιούμορ, για να δώσει το λόγο στον ίδιο τον ποιητή, τον οποίο παρουσίασε στο κοινό ο Γιώργος Αρχιμανδρίτης, διδάκτορας συγκριτικής γραμματολογίας της Σορβόννης.

Ο Τ. Πατρίκιος μίλησε για τα πρώτα του διαβάσματα, για την καθοριστική επιρροή του Καρυωτάκη. «Ενας ποιητής που αυτοκτόνησε – τη χρονιά που γεννήθηκα εγώ, το 1928. Ενιωσα ότι κάτι με συνέδεε μαζί του. Αργότερα αγάπησα έναν ακόμα αυτόχειρα ποιητή, τον Μαγιακόφσκι». Φυσικά, ο Τ. Πατρίκιος μίλησε και για τη στράτευσή του στον «επαναστατικό αγώνα». «Ο φανατισμός εκείνων των εποχών δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα», είπε χαρακτηριστικά. «Σήμερα είναι παιδική χαρά. Τότε, πίστευα με τόσο φανατισμό στον αγώνα που αποφάσισα να κόψω την ποίηση διότι θεωρούσα ότι ήταν σαχλαμάρα μικροαστική. Αλλά ξανάρχισα να γράφω κρυφά. Ούτε στον εαυτό μου δεν το ομολογούσα».

Στην επιστροφή του στην ποίηση καταλυτικό ρόλο έπαιξε η επαφή του με τον Γιάννη Ρίτσο, στον Αη Στράτη. «Η ποίηση είναι η μοίρα σου, μου είχε πει. Και με συμβούλευε, ό, τι γράφω, να σβήνω το μισό. Ηταν μια συμβουλή που ο ίδιος μάλλον δεν ακολούθησε, ούτε κι εγώ, όσο θα έπρεπε». Ο Τ. Πατρίκιος χαρακτήρισε τη Μακρόνησο «κόλαση». «Πιο πολύ χάρηκα όταν έφυγα από τη Μακρόνησο για τον Αη Στράτη παρά από την Αθήνα για το Παρίσι. Οχι ότι δεν ήταν σκληρές οι συνθήκες στον Αη Στράτη, αλλά είχαμε άφθονο χρόνο για γράψιμο.» Ο Τίτος Πατρίκιος αναφέρθηκε και στις συχνές κατηγορίες που του έχουν προσάψει ότι ιδεολογικά «αλλαξοπίστησε». «Εως και επιθέσεις έχω δεχθεί», είπε. «Λένε ότι έχω αλλάξει ιδέες, αλλά κανένας δεν λέει πόσο πολύ έχουν αλλάξει τα ίδια τα πράγματα. Εδώ έγιναν ριζοσπαστικές ανατροπές. Ξέρετε, ανήκω σε μια γενιά που νόμιζε ότι μπορούσε να προγραμματίσει την Ιστορία. Προσωπικά, χρειάστηκε να μεγαλώσω πολύ για να καταλάβω ότι τα γεγονότα έχουν μια νομοτέλεια, ότι μας αντιστέκονται». Τέλος, σε ερώτηση του Γ. Αρχιμανδρίτη πώς περνάει το χρόνο του σήμερα, ο ποιητής ήταν σαφής: «Ο, τι έκανα πάντα: προσπαθώ να ταιριάξω λέξεις. Θέλω να προλάβω να πω κάποια πράγματα. Οχι ότι θα υποφέρει η ανθρωπότητα αν δεν τα πω, αλλά σίγουρα θα υποφέρω εγώ».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή