Ανταλλαγή «πυρών» μεταξύ Ελευθερίου Βενιζέλου και Ιωάννη Μεταξά

Ανταλλαγή «πυρών» μεταξύ Ελευθερίου Βενιζέλου και Ιωάννη Μεταξά

2' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Επιστολή πρώτη του Ελ. Βενιζέλου – 7 Δεκεμβρίου 1934

Τι θα έπρεπε να πράξουν οι μετανοεμβριανοί κυβερνήται

Η «Καθημερινή» είχε γράψει ότι οι μετανοεμβριανοί κυβερνήται, «κληρονόμοι της πολιτικής του κ. Βενιζέλου, ευρέθησαν άμα τη εγκαταστάσει των, προ αυτού του τραγικωτάτου διλήμματος ή ν’ αποσύρουν τους στρατιώτας που είχε στείλει εις την Μικράν Ασίαν ο κ. Βενιζέλος, οπότε οι Τούρκοι θα έσφαζαν όλους τους Χριστιανούς… ή να στείλουν και άλλους πολλούς, διά να φέρουν ίσως εις πέρας την τραγικήν των δύσκολον εκστρατείαν».

…Το πραγματικόν δίλημμα προ του οποίου ετέθησαν άμα τη εγκαταστάσει των εις την αρχήν, ήτο τούτο:

Ή να σεβασθούν τας δύο απειλητικάς διακοινώσεις των δυνάμεων και να μην επαναφέρουν εις τον θρόνον τον έκπτωτον βασιλέα, διά να μη διαρρήξουν τους συμμαχικούς μας δεσμούς με τας δυτικάς δυνάμεις και να επιδιώξουν από κοινού με αυτάς την επιβολήν της συνθήκης των Σεβρών, διά την οποίαν τόσο μεγάλον ενδιαφέρον είχον αι σύμμαχοί μας μεγάλαι δυνάμεις, όπως απέδειξα εις τα άρθρα μου κατά του κ. Μεταξά. Ή, αφού εθυσίαζαν τα πάντα εις τον πόθον της επαναφοράς του Κωνσταντίνου, να είναι τουλάχιστον λογικοί και να δεχθούν τας συνεπείας της αποφάσεώς των αυτής. Και αι συνέπειαι ήσαν ότι η διατήρησις ακεραίας της συνθήκης των Σεβρών δεν ήτο δυνατή και έπρεπε να γίνουν αι αναγκαίαι θυσίαι διά να σωθή ό,τι ήτο δυνατόν να σωθή. Και η κυριωτάτη θυσία που επεβάλλετο να στέρξουν ως αντάλλαγμα της επιμονής των να επαναφέρουν τον έκπτωτον βασιλέα, ήτο η οριστική εγκατάλειψις της Μικράς Ασίας, συμφωνουμένης, ως εξήγησα ήδη, της ειρηνικής ανταλλαγής των πληθυσμών.

Το 68ον άρθρον του Ιω. Μεταξά – 19 Ιανουαρίου 1935

Η απόβασις εις την Μικράν Ασίαν έγινε διά να στερεωθή το «καθεστώς» του Βενιζέλου

…όταν ο κ. Βενιζέλος, μεταβάς ευθύς αμέσως εις Παρισίους και Λονδίνον, μετεβίβαζεν εκείθεν εις την ελληνικήν κυβέρνησιν τας εντυπώσεις του περί του αδυνάτου να επιτευχθή ο διαμελισμός της Τουρκίας, ο κ. Πολίτης απήντα εξ Αθηνών ότι η είδησις έκαμεν οδυνηράν εντύπωσιν εις την κυβέρνησιν των Φιλελευθέρων και εφείλκυσε την προσοχήν του κ. Βενιζέλου επί του ολεθρίου αντικτύπου διά την τύχην της κυβερνήσεως εάν δεν εξεχωρούντο εις την Ελλάδα τμήματα της Μικράς Ασίας (τηλ. Πολίτη αριθ. 9157).

…Την 17/30 Οκτωβρίου συνήφθη η ανακωχή του Μούδρου… Η Ελλάς δεν εξησφάλιζε τίποτε. Τότε ο κ. Βενιζέλος υπέβαλε δύο υπομνήματα… περιλαμβάνοντα το σύνολον των ελληνικών διεκδικήσεων, εν τη Βαλκανική, εν Μικρά Ασία και επί των νήσων.

…Συνεκροτήθη τότε μία επιτροπή των ελληνικών ζητημάτων όπως ερευνήση τα ζητήματα ταύτα και από απόψεως εθνολογικής και υποβάλη εις την συνδιάσκεψιν την γνώμην της.

…Υπό τοιούτους όρους ο χρόνος επροχώρει και η λύσις των ζητημάτων μας εχρόνιζε. Αλλ’ ο προχωρών χρόνος συνεπέφερε και αποτελέσματα επιζήμια δι’ ημάς.

…Θα διέφερε πολύ εάν η Ελλάς είχε λύσει τα ζητήματά της πρό της εξόδου της εκ της ουδετερότητος και με την ανακωχήν ευθύς αμέσως κατελάμβανε τας εκ των προσυμφωνιών επιδικασθείσας αυτή χώρας!

…Εν μέσω τοιαύτης συγχύσεως ήρχισεν η εθνικιστική επανάστασις του Μουσταφά Κεμάλ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή