Σελίν: «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας». Μετάφραση: Σεσίλ Ιγγλέση – Μεργέλλου. Εκδόσεις «Εστία», σελ. 639, 2007.
Παραθέτω ορισμένα εμπύρετα αποσπάσματα του έργου, τα οποία εξακολουθούν να μας καθηλώνουν με την ίδια ορμή, όπως όταν διατυπώθηκαν για πρώτη φορά, πριν από ογδόντα περίπου χρόνια: «Το να μπορείς να ξεφύγεις ζωντανός από ένα τρελαμένο διεθνές σφαγείο είναι όπως και να ‘χει, ένα εχέγγυο διακριτικότητας και τακτ. […]. Δεν έχανε ευκαιρία η μάνα μου να προσπαθεί να με πείσει ότι ο κόσμος ήταν καλοήθης και ότι η ίδια έπραξε άριστα που με συνέλαβε. Είναι η μεγάλη υπεκφυγή της μητρικής αμέλειας αυτή η υποτιθέμενη Πρόνοια. […] Τέρμα το μυστήριο, τέρμα η αφέλεια, τη φάγαμε όλη την ποίησή μας, μιας και ζήσαμε ώς εδώ. Είναι κολοκύθια η ζωή». Εξομολογείται de profundis ο ήρωας του «Ταξιδιού στην άκρη της νύχτας», που σημάδεψε καταλυτικά την ανανέωση εκ βάθρων της μυθοπλαστικής αφήγησης στον ευρωπαϊκό χώρο, και όχι μόνον. Ο Σελίν, κοιτώντας κατάματα τον θάνατο, απομυθοποιεί τη ζωή έως την παραμικρή της λεπτομέρεια. Αδέκαστος, σαρκαστικός καθ’ υπερβολήν, πεισιθάνατος και «αεί εαυτόν τιμωρούμενος» ο λόγος του όχι μόνο δεν καταφάσκει στην υστερία του δήθεν πολιτισμού που σπεύδει να του επιβληθεί, αλλά αποδιοργανώνει τις ολέθριες, έμμονες ματαιοδοξίες και τις οριακές προκαταλήψεις που τον συνέχουν. Ηρωας, παρασημοφορημένος μάλιστα, του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αντισημίτης, οπαδός του ναζισμού αργότερα, νομάς, φυγόδικος, ιδιόρρυθμος γιατρός, τρόφιμος καταγωγίων και φυλακών, ο Σελίν (1894-1961) δεν δίστασε να κατεβεί έως τον έσχατο κύκλο της κόλασης.
Ο συγγραφέας, ο οποίος δικαιωματικά ανήκει στους μείζονες δημιουργούς του εικοστού αιώνα, ευτύχησε στη γλώσσα μας, διότι τον ανέλαβε η Σεσίλ Ιγγλέση – Μεργέλλου. Η μετάφρασή της, από κάθε πλευρά ποιητική, προστίθεται στα γραμματολογικά μας αποκτήματα.