Ο ουκρανικός και ο γεωργιανός μεταναστευτικός πληθυσμός αποτελεί τυπικό δείγμα γυναικείας μετανάστευσης. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ οι γυναίκες αποτελούν το 80% περίπου των Ουκρανών και το 60% των Γεωργιανών που διαμένουν στη χώρα. Ο πληθυσμός των Γεωργιανών εκτιμάται σε 60.000 και των Ουκρανών σε 26.000. Ομως, ο αριθμός των νόμιμων Ουκρανών ξεπερνάει αυτόν των νόμιμων Γεωργιανών. Η εισροή από τις δύο χώρες ξεκίνησε στις αρχές του 1990 με τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Μετά το 2005 διακρίνεται τάση επιστροφής στην Ουκρανία λόγω της σταθεροποίησης της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης και η εισροή Ουκρανών έχει ελαχιστοποιηθεί. Αντιθέτως, ο αριθμός των Γεωργιανών συνεχώς αυξάνεται λόγω της πολιτικής αστάθειας και των εθνοτικών συγκρούσεων.
Οι Ουκρανές απασχολούνται κυρίως ως οικιακοί βοηθοί στην Αττική. Ακολουθούν το εμπόριο, η εργασία σε ξενοδοχεία και χώρους εστιάσης. Η γεωγραφική κατανομή του γεωργιανού πληθυσμού επηρεάζεται από τα δίκτυα των παλιννοστούντων. Το μεγαλύτερο μέρος τους έχει εγκατασταθεί στη Μακεδονία. Το 39% απασχολείται σε οικιακές εργασίες. Ακολουθούν οι κατασκευές, η μεταποίηση, η εργασία σε ξενοδοχεία και χώρους εστίασης.
Η μετακίνηση, εγκατάσταση και εύρεσης εργασίας Ουκρανών και Γεωργιανών γίνεται μέσω κοινωνικών δικτύων. Αυτά αποτελούνται από συγγενείς, φίλους, συντοπίτες, Ελληνες και αλλοδαπούς εργοδότες και διακινητές. Οι ουκρανικοί σύλλογοι λειτουργούν ουσιαστικά «μέσω τηλεφώνου» εξαιτίας έλλειψης πόρων και προσφέρουν κυρίως βοήθεια σε ώρες ανάγκης. Ο σύλλογος των Γεωργιανών προσδιορίζεται ως πολιτιστικός και ασχολείται κυρίως με τη διατήρηση της γεωργιανής παράδοσης και γλώσσας.