Η «Πόλη» του Παμούκ σημαία του 2010

Η «Πόλη» του Παμούκ σημαία του 2010

2' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΕΚΔΟΣΗ. «Ηταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου – δεν το ‘ξερα».

Ετσι αρχίζει το «Μουσείο της αθωότητας», το νέο μυθιστόρημα του Ορχάν Παμούκ, που φεύγει σαν ζεστό κουλούρι από τα ράφια των ελληνικών βιβλιοπωλείων. Μέσα σε επτά μόλις ημέρες έχουν πουληθεί περισσότερα από 10.000 αντίτυπα, κάνοντας τους ανθρώπους της «Ωκεανίδας» να τρίβουν τα μάτια τους. Είναι μια σπάνια επίδοση που θα ζήλευαν πολύ πιο εμπορικοί συγγραφείς, αλλά η καθόλου «εύκολη» λογοτεχνία του Παμούκ έχει κατακτήσει εδώ και πολλά χρόνια το ελληνικό κοινό με αξιοσημείωτες πωλήσεις για ιδιαίτερα απαιτητικούς τίτλους, ακόμα και πριν από το Νομπέλ Λογοτεχνίας, το οποίο έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στα βιβλία του Τούρκου συγγραφέα.

Αλλά το «Μουσείο της αθωότητας» είναι ένα διαφορετικό μυθιστόρημα διαβεβαιώνουν όσοι πρόλαβαν να καταδυθούν στο συναρπαστικό σύμπαν μιας παράδοξης ερωτικής ιστορίας ανάμεσα στον πλούσιο, έτοιμο να παντρευτεί, Κεμάλ και τη μακρινή, φτωχή εξαδέλφη του, που αρχίζει μια ανοιξιάτικη μέρα του 1975 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μιλάνε για μια πιο προσιτή λογοτεχνία που προκαλεί διθυραμβικά άρθρα στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου. Η Marie Arena της «Ουάσιγκτον Ποστ» τοποθετεί το «Μουσείο της αθωότητας» δίπλα σε βιβλία-φετίχ της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπως ο «Μεγάλος Γκάτσμπι» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, την «Επιλογή της Σόφι» του Γουίλιαμ Στάιρον ή τον «Ερωτα στα χρόνια της χολέρας» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.

Η δύναμη του βιβλίου πάει πολύ πιο πέρα από τον μικρόκοσμο της κριτικής. Το «Μουσείο της αθωότητας» αποκτά υλική υπόσταση σ’ ένα από τα πιο πολυδιαφημισμένα project της Κωνσταντινούπολης-Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2010. Η ιδέα για το ίδιο το βιβλίο γεννήθηκε όταν ο Παμούκ αποφάσισε να ανοίξει ένα παλαιοπωλείο με αντικείμενα καθημερινής χρήσης της Κωνσταντινούπολης του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Γι’ αυτό τον λόγο είχε αγοράσει ένα παλιό, διατηρητέο σπίτι στην περιοχή Τσουκούτσουρμα της Πόλης. Στη διάρκεια όμως της συλλογής των αντικειμένων αυτού του μαγαζιού, άλλαξε γνώμη κι αποφάσισε τελικά να φτιάξει ένα μουσείο που θα απεικονίζει την ιστορία του βιβλίου που έγραφε. Ετσι το «Μουσείο της αθωότητας» απέκτησε ένα πιο συγκεκριμένο πλαίσιο, έγινε το μουσείο του έρωτα του Κεμάλ και της Φισούν. Οι κίτρινες γόβες της, το σκουλαρίκι της, οι εφημερίδες και τα περιοδικά που αγόραζαν, τα αποτσίγαρα των παθιασμένων ραντεβού τους, τα εισιτήρια των λεωφορείων που έπαιρναν, όλα έχουν θέση στις προθήκες του μαγικού αυτού μουσείου που αναμένεται να ανοίξει τον Ιούλιο του 2010.

Το πάθος του Ορχάν Παμούκ για την αγαπημένη του Κωνσταντινούπολη πρωταγωνιστεί και στο νέο του μυθιστόρημα. Στην άλλη όψη του νομίσματος δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει τη μεταμόρφωση του Νομπελίστα συγγραφέα από «μαύρο πρόβατο» της Τουρκίας σε καλό χαρτί μιας χώρας που μόλις πριν από λίγα χρόνια τον έστελνε στα δικαστήρια. Στον Παμούκ οφείλεται και το ξεκίνημα ενός νέου λογοτεχνικού φεστιβάλ, του Istanbul Tanpinar Literary Festival. Σήμερα ο Παμούκ είναι η καλή, έξωθεν μαρτυρία της σημερινής Τουρκίας κι αυτή είναι μια προσωπική του νίκη. Δυστυχώς είναι ακόμα υποχρεωμένος να κυκλοφορεί με σωματοφύλακες. «Είναι το τίμημα που πληρώνω», δηλώνει στο γερμανικό «Σπίγκελ»: «Δεν μπορώ να κάνω μόνος μου τις βόλτες που έκανα κάποτε στην Πόλη»…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή