Το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ

Ο Χίτλερ ήθελε πόλεμο, όχι όμως σε δύο μέτωπα, όπως συνέβη για τη Γερμανία το 1914. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστρεψε τους Γερμανούς αλλά και τους Ρώσους. Τη δεκαετία του 1920 οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ σημείωσαν σημαντική αύξηση. Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 άλλαξε τα πράγματα. Από το 1936, το Τρίτο Ράιχ και η ΕΣΣΔ θα αντιμάχονταν στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Το 1938, όμως, οι Σοβιετικοί εξέλαβαν τη Συμφωνία του Μονάχου ως προσπάθεια των Βρετανών και των Γάλλων να στρέψουν την επιθετικότητα του Χίτλερ ανατολικά. Παράλληλα, η Συμφωνία σήμαινε αύξηση των γερμανικών αναγκών σε πρώτες ύλες. Οι επιτελείς της Βέρμαχτ υπολόγιζαν τεράστια έλλειψη εάν η Γερμανία έμπαινε σε πόλεμο χωρίς εφοδιασμό από την ΕΣΣΔ. Σε συνδυασμό με τη γερμανική τεχνογνωσία και τον βιομηχανικό εξοπλισμό που απαιτούντο για το τρίτο σοβιετικό Πενταετές Σχέδιο, αυτό οδήγησε στην αναβίωση των στενών σχέσεων. Στις 23 Αυγούστου 1939 ο ΥΠΕΞ της ΕΣΣΔ Μολότοφ και ο Γερμανός ομόλογός του Ρίμπεντροπ υπέγραψαν στη Μόσχα το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης, μαζί με Μυστικό Πρωτόκολλο (οι υπογραφές τους σε αυτό διακρίνονται ακριβώς κάτω από τον πρόλογο) που προέβλεπε τη δημιουργία γερμανικών και σοβιετικών σφαιρών επιρροής στην Ευρώπη. Οι δικτάτορες των δύο χωρών δεν έτρεφαν αυταπάτες. Με το Σύμφωνο, ο Στάλιν έδινε χρόνο στους Σοβιετικούς να εξοπλιστούν για την επικείμενη γερμανική επίθεση στην ΕΣΣΔ. Και ο Χίτλερ θα είχε τα χέρια του ελεύθερα από Ανατολάς για να στραφεί απερίσπαστος στην Πολωνία και τη Δύση. Οταν έστειλε τον Ρίμπεντροπ στη Μόσχα για να υπογράψει το Σύμφωνο, είχε ήδη αποφασίσει ότι στη συνέχεια θα το έκανε κομμάτια.