Ματιές στον κόσμο

5' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λυων

Εκθεση

Μusee de l’ Art Contemporain

www. mac-lyon. com

«Ben: Strip-tease integral». Ο Μπενζαμέν Βοτιέ, γνωστός ως Ben, είναι ένας καλλιτέχνης εξαιρετικά δημοφιλής στη Γαλλία. Στα 74 χρόνια του, είναι γνωστός στο μεγάλο κοινό για τις φράσεις του, γραμμένες με παιδιάστικα καλλιγραφικά γράμματα και τυπωμένες πάνω σε μπλούζες, αφίσες, φλιτζάνια, έπιπλα: «Η τέχνη είναι άχρηστη», «Ολοι είμαστε εγώ», «Κοιτάξτε με, αυτό αρκεί». Η εμπορική εκμετάλλευση των εμπνεύσεών του -τώρα συνεργάζεται με την εταιρεία σχολικών επίπλων Quo Vadis- έχει συμβάλει στη δημοτικότητά του χωρίς να μειώνει το καλλιτεχνικό του κύρος. Ακολουθεί, άλλωστε, έναν δρόμο που άνοιξε με την ποπ αρτ και τον Αντι Γουόρχολ ή και πολύ νωρίτερα, με τον Μαρσέλ Ντυσάν, που είχε πει «Ολα είναι τέχνη». Οι συλλέκτες, βέβαια, προτιμούν τη ζωγραφική του, τα γλυπτά, τα βίντεο, που κι αυτά αποτελούνται από λέξεις. Η έκθεση στη Λυών κάνει μια αναδρομή στην πληθωρική καλλιτεχνική παραγωγή του, από τα πρώτα του βήματα στη Νίκαια μέχρι σήμερα. Εως τις 11 Ιουλίου.

Νεα Υορκη

Εκθεση

Μuseum of Modern Art

www. moma. org

«Henri Cartier-Bresson: The Modern Century». «Ο,τι κι αν κάνεις, πρέπει να υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στο μάτι και την καρδιά», είχε πει ο Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν (1908-2004), ο Γάλλος φωτογράφος που θεωρείται ο πατέρας του φωτορεπορτάζ και ένας από τους κορυφαίους της φωτογραφίας με καλλιτεχνικές αξιώσεις. Ξεκινώντας από τη ζωγραφική, στράφηκε οριστικά στη φωτογραφία κατά τη δεκαετία του 1930. Πέρασε μεγάλο μέρος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων και αργότερα χρονογράφησε με τον φακό του την ανεξαρτησία της Ινδίας, την επανάσταση στην Κίνα, τη Σοβιετική Ενωση μετά τον Στάλιν, τη μεταπολεμική Αμερική και την Ευρώπη. Πραγματοποίησε παράλληλα μια έξοχη σειρά πορτρέτων, απαθανατίζοντας διάσημες προσωπικότητες όσο και απλούς ανθρώπους στις χώρες όπου ταξίδεψε. Η έκθεση στο MOMA κάνει μια μεγάλη αναδρομή στο έργο του, παρουσιάζοντας πάνω από 300 φωτογραφίες. Εως τις 24 Ιουλίου.

Θεατρο

St James Theater

www. stjamestheater. com

«American Idiot». Το συγκρότημα Green Day κέρδισε δύο Γκράμι για το άλμπουμ του American Idiot, του 2004, το οποίο έχει πουλήσει πάνω από 12 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Εμπνευσμένο από τα τραγούδια του άλμπουμ, το ομώνυμο ροκ μιούζικαλ παρουσιάζεται τώρα στο Μπροντγουέι σε σκηνοθεσία του Μάικλ Μάγερ και με λιμπρέτο του σκηνοθέτη και του Μπίλι Τζο Αρμστρονγκ, αρχηγού των Green Day. Το έργο εστιάζει στη νεανική ανησυχία στα χρόνια του Τζορτζ Μπους μετά την 11η Σεπτεμβρίου, παρακολουθώντας μια παρέα νεαρών που έρχονται στη Νέα Υόρκη τα πρώτα χρόνια του πολέμου στο Ιράκ (εδώ μια σκηνή από την παράσταση). Η ατμόσφαιρα γίνεται αγχωτική καθώς ένας από τους νεαρούς, ο Τιούνι (Σταρκ Σαντς), φεύγει για το Ιράκ, ο Τζόνι (Τζον Γκάλαγκερ Τζούνιορ) πέφτει στα ναρκωτικά και ο Γουίλ (Μάικλ Εσπερ) αφήνει έγκυο τη φίλη του. Πλημμυρισμένο με τα τραγούδια των Green Day, το μιούζικαλ σημειώνει επιτυχία κερδίζοντας ευνοϊκά σχόλια από την κριτική.

Παρισι

Χοροσ

Τheatre de la Ville

www. theatredelaville-paris. com

«Cunningham/Brown/Lemon». Οι Αμερικανοί χορογράφοι Μερς Κάνινγκαμ και Τρίσα Μπράουν είχαν αφιερώσει στο Μπαλέτο της Οπερας της Λυών δύο από τις μυθικές χορογραφίες τους. Το 2008, ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του, ο Κάνινγκαμ έδωσε στον γαλλικό χορευτικό όμιλο το «Beach Birds», σε μoυσική του Τζον Κέιτζ, ένα από τα μπαλέτα που ο φημισμένος χορογράφος είχε εμπνευστεί από τον κόσμο των ζώων. Το 1991, η Τρίσα Μπράουν τους εμπιστεύθηκε το «Set and Reset», χορογραφημένο το 1983 πάνω σε μουσική της Λόρι Αντερσον. Η σκηνογραφία και στα δύο μπαλέτα είχε την υπογραφή του Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ, του διάσημου εικαστικού ο οποίος είχε συνεργαστεί και με τους δύο χορογράφους. Τώρα το Μπαλέτο της Λυών παρουσιάζει τις χορογραφίες αυτές στο Παρίσι, σε ένα ενιαίο πρόγραμμα που το συμπληρώνει το μπαλέτο του Αφροαμερικανού χορογράφου Ραλφ Λέμον «Rescuing the Princess». Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν έως τις 23 Μαΐου.

Πολη του Μεξικου

Εκθεση

Ρalacio de Bellas Artes

www. bellasartes. gov. mx

«El mundo invisible de Rene Magritte». Η έκθεση κάνει μια αναδρομή στο έργο του Ρενέ Μαγκρίτ, παρουσιάζοντας 150 έργα του Βέλγου σουρεαλιστή ζωγράφου (1898-1967), ο οποίος άσκησε σημαντική επιρροή στη μεξικανική τέχνη του 20ού αιώνα. Οργανωμένη χρονολογικά, η έκθεση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο που τα αντικείμενα -πραγματικά ή επινοημένα- αποκτούν κεντρική θέση στα έργα του καλλιτέχνη, πλάθοντας παράδοξους συνειρμούς και ονειρική ατμόσφαιρα (εδώ «Η ανακάλυψη της φωτιάς», 1934). Οι πίνακες που εκτίθενται συμπληρώνονται από χειρόγραφα, έντυπα, φωτογραφίες και φιλμ με θέμα τη ζωή και το έργο του Μαγκρίτ. Εως τις 11 Ιουλίου.

Ρωμη

Εκθεση

Ρalazzo delle Esposizioni

www. palaexpo. it

«La natura de Giorgio de Chirico». Εμπνευστής και κυριότερος εκπρόσωπος της «μεταφυσικής ζωγραφικής», ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο (1888-1978) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάδυση του σουρεαλισμού, παρότι ο ίδιος ποτέ δεν εντάχθηκε στο κίνημα. Οι δεσμοί του με την Ελλάδα (γεννήθηκε στον Βόλο από Ιταλούς γονείς και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Ροϊλό, τον Βολονάκη και τον Ιακωβίδη) αντανακλώνται έντονα στο έργο του, όπου κυριαρχούν αρχιτεκτονικές συνθέσεις, αγάλματα, ονειρικοί συνδυασμοί ετερόκλητων αντικειμένων που αποκόβονται από το σύνηθες περιβάλλον τους και αποκτούν αύρα μυστηρίου (εδώ μια αυτοπροσωπογραφία του). Επηρεασμένος από τη φιλοσοφία του Νίτσε και του Σοπενχάουερ, αλλά κυρίως από τη δραματική εμπειρία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επιδίωξε να εκφράσει την αποξένωση του ανθρώπου από τα παραδοσιακά στηρίγματα της ύπαρξής του. Η έκθεση ανατρέχει στο σύνολο του έργου του, τόσο στην περίοδο που θεωρείται ότι έφτασε στο δημιουργικό του απόγειο, τη δεκαετία 1910-20, όσο και τη μετέπειτα διαδρομή του. Εως τις 11 Ιουλίου.

Η εκρηκτική Κάλο

Η Μεξικανή ζωγράφος Φρίντα Κάλο (1910-1954) ανέπτυξε μια ιδιόμορφη εικαστική γλώσσα, αναμειγνύοντας την πραγματικότητα που βίωνε με τον κόσμο της φαντασίας της. Συνδέθηκε εν θερμώ με τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στην πατρίδα της, σε μια εποχή που το Μεξικό ανοιγόταν στον κόσμο και αναζητούσε την εθνική του ταυτότητα στις περιφρονημένες μέχρι τότε ιθαγενικές ρίζες του. Η διαδρομή της ζωής της, σημαδεμένη από μια οδυνηρή αναπηρία και την περιπετειώδη σχέση της με τον ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα, εκτυλίσσεται μέσα από τις αυτοπροσωπογραφίες της, οι οποίες αποτελούν τον κύριο κορμό του έργου της. Αναδρομικό αφιέρωμα στη ζωγράφο, η έκθεση «Frida Kahlo – Retrospektive», στο Martin-Gropius-Bau του Βερολίνου (έως 9/8), παρουσιάζει 150 ελαιογραφίες, έργα σε χαρτί και φωτογραφίες, τεκμήρια μιας ζωής που μοιάζει με μυθιστόρημα και έγινε πηγή έμπνευσης για βιβλία και ταινίες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή