Για τον επιχειρηματία κ. Μιχ. Μαΐλλη, το 2010 ξεκίνησε ως μια χρονιά θρίλερ. Παρά τα ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης των αγορών του εξωτερικού που ενδιαφέρουν πρωτίστως την επιχείρησή του «Μ. Ι. Μαΐλλης ΑΕΒΕ», είχε να αντιμετωπίσει δύο σοβαρά προβλήματα. Τη διαπραγμάτευση της αναδιάρθρωσης του δανεισμού της επιχείρησης και το ενδεχόμενο να μπει «λουκέτο», λόγω περιβαλλοντικών αδειών, στη μονάδα παραγωγής προϊόντων συσκευασίας της εταιρείας που βρίσκεται στα Οινόφυτα.
Ο εφιάλτης
Ο χειρότερος εφιάλτης του επιχειρηματία έγινε πραγματικότητα για 14 ημέρες. Η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής χαλυβδοταινιών στην Ευρώπη, με εξαγωγές περίπου 100 εκατ. ευρώ ετησίως και 230 απασχολουμένους, στις 14/1/2010 έβαλε «λουκέτο». Ο λόγος: δεν διέθετε άδεια διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων. Την απόφαση για το κλείσιμο της μονάδας έλαβε ομόφωνα το Νομαρχιακό Συμβούλιο Βοιωτίας.
Σύμφωνα με στελέχη της «Μαΐλλης ΑΕΒΕ», η εταιρεία είχε υποβάλει τη σχετική αίτηση έκδοσης της άδειας 21 μήνες πριν. Πέρα όμως από την καθυστέρηση, το κωμικοτραγικό είναι ότι η ίδια η επιχείρηση δεν την χρειάζεται. «Τα όποια απόβλητα δημιουργεί η παραγωγή, βάσει νομοθεσίας, παραλαμβάνονται από αδειοδοτημένο φορέα (Envirochem), ο οποίος τα επεξεργάζεται», λέει ο μηχανικός της επιχείρησης κ. Γ. Λέντζας. Ωστόσο, για να «έχει το κεφάλι της ήσυχο», η εταιρεία υπέβαλε αίτηση έκδοσης άδειας διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων τον Απρίλιο του 2008. Η άδεια μέχρι και σήμερα δεν έχει εκδοθεί, καθώς προαπαιτείται η Απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων (ΑΕΠΟ) από το ΥΠΕΚΑ. Η συγκεκριμένη απόφαση, παρά το γεγονός ότι η αίτησή της υποβλήθηκε από τον Μάρτιο του 2008, ακόμη δεν έχει εγκριθεί. Ως συνέπεια, το εργοστάσιο στα Οινόφυτα τυπικά λειτουργούσε στις αρχές του έτους παράνομα.
Στο αδιέξοδο αυτό έδωσε λύση το Συμβούλιο της Επικρατείας. Στις 20/1/2010 -και αφού η Ν. Α. Βοιωτίας έκλεισε τη μονάδα παραγωγής χαλυβδοταινιών- η εταιρεία προσέφυγε στο ΣτΕ. Ο πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος κ. Κ. Μενουδάκος δικαίωσε την επιχείρηση, διατάσσοντας την αναστολή εκτέλεσης της απόφασης της Νομαρχίας Βοιωτίας για 40 ημέρες. Παράλληλα διέταξε την πραγματοποίηση αυτοψίας στη μονάδα για να διαπιστωθεί τυχόν μόλυνση του Ασωπού Ποταμού, όπως επίσης και να αποφανθούν οι αρχές επί των αιτημάτων της εταιρείας. Φυσικά, τίποτε απ’ αυτά δεν συνέβη και με νέα απόφασή του (19/3/2010) διέταξε την επ’ αόριστον αναστολή εκτέλεσης της απόφασης της Νομαρχίας Βοιωτίας, μέχρι να ικανοποιηθούν οι δύο όροι που τέθηκαν στην αρχική του απόφαση.
Ο φάκελος
Τελικά, ο φάκελος για την ΑΕΠΟ της «Μ. Ι. Μαΐλλης ΑΕΒΕ», 27 μήνες μετά την αρχική υποβολή του, ολοκληρώθηκε στις 6/3/2010 και προωθήθηκε προς υπογραφή στο γραφείο της υπουργού κ. Τ. Μπιρμπίλη, όπου και παραμένει.
Πέρα από τον χρόνο και το χρήμα που χάθηκε στη διαδικασία αυτή, η προσωπική πικρία του επιχειρηματία κ. Μαΐλλη έχει άλλα ελατήρια. Οπως αναφέρουν στελέχη της επιχείρησης, ο πρόεδρος της επιχείρησης, διαβλέποντας τη συνεχώς αυξανόμενη ευαισθησία του κοινού και των πολιτικών σε περιβαλλοντικά θέματα -ειδικά για την περιοχή του Ασωπού- ξεκίνησε το 2007 μια στρατηγική μετατροπής των μονάδων παραγωγής της «Μαΐλλης ΑΕΒΕ» σε «πράσινα εργοστάσια». Τον Μάρτιο του 2007 προσελήφθη η γερμανική εταιρεία URS προκειμένου να πραγματοποιήσει τον περιβαλλοντικό έλεγχο του ομίλου. Η ίδια πρότεινε για την παραγωγική μονάδα των Οινοφύτων τη δημιουργία μιας αντιρρυπαντικής μονάδας διαχείρισης υγρών αποβλήτων μηδενικής απόρριψης.
Επένδυση 4 εκατ. ευρώ
Η διοίκηση της «Μαΐλλης ΑΕΒΕ», παρά το γεγονός ότι η πρόταση της URS ήταν εκτός των όρων που επιβάλλει η σημερινή περιβαλλοντική νομοθεσία, ενέκρινε τη νέα επένδυση ύψους άνω των 4 εκατ. ευρώ. Η νέα αντιρρυπαντική μονάδα μπορεί να ανακυκλώνει 48.000 τόνους υγρών αποβλήτων (παράγοντας περίπου 800 τόνους στερεών αποβλήτων) και ταυτόχρονα να εξοικονομεί 30.000 τόνους νερού ετησίως. Το υπόλοιπο νερό εξατμίζεται σε ειδικούς φούρνους, αφού εξουδετερωθούν χημικά οι βλαβερές ανόργανες ουσίες. Το στερεό απόβλητο που απομένει είναι αδρανές (βάσει μελέτης του ΕΜΠ) και το παραλαμβάνει εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων.
«Είναι ίσως μοναδική στην Ευρώπη», παραδέχεται o κ. Μαΐλλης για τη νέα αντιρρυπαντική μονάδα που έχει δημιουργηθεί στα Οινόφυτα. Ο ίδιος εκφράζει την πικρία του για τις διώξεις που έχει υποστεί η εταιρεία του, αντί οι φορείς του κράτους -αλλά και του ιδιωτικού τομέα- να έρθουν και να λάβουν τεχνογνωσία ώστε να καταστεί ακόμη πιο «πράσινη» η παραγωγή, τόσο στην περιοχή του Ασωπού όσο και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τέλος, ο επιχειρηματίας ελπίζει ότι το 2010, που ξεκίνησε σαν θρίλερ, θα έχει στο τέλος αίσιο τέλος.
Χρονολόγιο
– 13.11.2007 Η «Μ. Ι. Μαΐλλης ΑΕΒΕ» υποβάλλει αίτηση ανανέωσης ΑΕΠΟ για τη μονάδα της στα Οινόφυτα Βοιωτίας που λήγει τον Μάρτιο 2008. Το ΥΠΕΧΩΔΕ απορρίπτει το αίτημα, ζητώντας την έκδοση νέας ΑΕΠΟ λόγω επέκτασης του μηχανολογικού εξοπλισμού.
– 11.3.2008 Η εταιρεία υποβάλλει στη Διεύθυνση Ελέγχου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Θορύβου (ΕΑΡΘ) την Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΠΠΕ).
– 18.4.2008 Η εταιρεία υποβάλλει στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος αίτηση έκδοσης Αδειας Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων. Προαπατείται η ΑΕΠΟ.
– 09.2.2009 Η ΕΑΡΘ γνωμοδοτεί θετικά για την ΠΠΕ.
l 26.3.2009 Η εταιρεία υποβάλλει στην ΕΑΡΘ τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ).
– 5.8.2009 Η ΕΑΡΘ αποστέλλει την ΜΠΕ στους αρμόδιους φορείς για γνωμοδότηση. Η ΝΑ Βοιωτίας γνωμοδοτεί αρνητικά (2/11/2009) και
η Περιφέρεια Στ. Ελλάδος γνωμοδοτεί θετικά (7/12/2009).
– 31.12.2009 Η Ν. Α. Βοιωτίας αποφασίζει το σφράγισμα του εργοστασίου λόγω απουσίας της Αδειας Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων. Η απόφαση εκτελείται στις 14/1/2010.
– 20.1.2010 Το ΣτΕ αναστέλλει την εκτέλεση της απόφασης της Ν. Α. Βοιωτία.
– 3.6.2010 Η ΕΑΡΘ γνωστοποιεί στο ΣτΕ ότι έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη της ΑΕΠΟ και ότι έχει προωθεί για υπογραφή στην πολιτική ηγεσία.