Η υπόθεση του ελέγχου καταλληλότητας των γηπέδων στους οποίους διεξάγονται οι αγώνες ποδοσφαίρου όλων των κατηγοριών, αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα ελληνικής εφευρετικότητας η οποία επιστρατεύεται ώστε να ξεπεραστούν η ανεδαφικότητα του νόμου και η ασυνεννοησία των φορέων και να διεξαχθούν απρόσκοπτα τα πρωταθλήματα.
Το θέμα δεν θα επανερχόταν στην επικαιρότητα αν η έξαρση της βίας στο ποδόσφαιρο τον περασμένο Φεβρουάριο, δεν οδηγούσε τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδη στην απόφαση να ζητήσει την εξέταση της καταλληλότητας των γηπέδων που διεξάγονται οι ποδοσφαιρικοί αγώνες, με στόχο να εντοπιστούν όσοι χώροι λειτουργούν παρανόμως χωρίς να πληρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας. Το επόμενο βήμα, είχε πει, εφόσον δεν συμμορφωθούν οι διοικήσεις τους, θα είναι το σφράγισμά τους.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης επανήλθε. Στις 7 Ιουλίου κάλεσε τους περιφερειάρχες να διενεργήσουν ελέγχους καταλληλότητας στις αθλητικές εγκαταστάσεις των περιοχών τους και ενημέρωσε την ΕΠΟ και τον ΕΣΑΚΕ πως «σε διαφορετική περίπτωση, το υπουργείο θα εξετάσει το ενδεχόμενο αναβολής αγώνων, ώστε να προστατευθεί η σωματική ακεραιότητα και η ζωή φιλάθλων και αθλητών».
Το θέμα συζητήθηκε στο τελευταίο Δ.Σ. της ΕΠΟ και αποφασίστηκε να γίνει συνάντηση με τα συναρμόδια υπουργεία.
Από την πρόθεση του κ. Χρυσοχοΐδη έως την υλοποίησή του ελέγχου και την έκδοση της άδειας υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το πρόσφατο παρελθόν έχει δείξει πως αυτή η απόσταση δεν καλύπτεται. Ο έλεγχος που ο υπουργός προστασίας του Πολίτη ζητεί να διενεργηθεί βασίζεται σε αυτά που προβλέπονται στην υπ’ αριθμόν 46596/2004 κοινή υπουργική απόφαση που αφορά τον έλεγχο καταλληλότητας των αγωνιστικών χώρων.
Σύμφωνα με αυτήν, επιτροπές που συστήνονται σε κάθε νομαρχία πρέπει να ελέγχουν όλα τα γήπεδα της χώρας για μια σειρά θεμάτων. Σχετικά με τα θέματα που αφορούν την ασφάλεια και την καταπολέμηση της βίας οι επιτροπές είναι υπεύθυνες για:
α. Τον ανώτατο αριθμό θεατών ανά κερκίδα.
β. Να εξετάσουν τον τρόπο προφύλαξης των αθλουμένων από πράξεις βίας.
γ. Να εξετάσουν τον τρόπο προσέλευσης και αποχώρησης των θεατών σε περίπτωση ανάγκης.
δ. Να διαπιστώσουν αν υπάρχουν χώροι στάθμευσης για οχήματα έκτακτης ανάγκης (ΕΚΑΒ, πυροσβεστική).
ε. Να εξετάσουν τη στατική αντοχή των κερκίδων, των στεγάστρων και των κτισμάτων καθώς και τη γενικότερη κατάσταση της κατασκευής τους.
στ. Να ελέγξουν αν υπάρχει οικοδομική άδεια κατασκευής τής αθλητικής εγκατάστασης ή νομιμοποίηση αυτής ή εξαίρεση από κατεδάφιση.
η. Να ελέγξουν αν οι κερκίδες χωρίζονται με προστατευτικά κιγκλιδώματα και επίσης αν υπάρχει περίφραξη του αγωνιστικού χώρου με κιγκλιδώματα το ύψος των οποίων καθορίζεται.
Ολα αυτά θα έπρεπε να γίνονται από το 2005. Ομως μέχρι σήμερα το γράμμα του νόμου δεν έχει τηρηθεί. Και γι’ αυτό υπάρχουν πολλοί λόγοι.
Ενας βασικός λόγος είναι ότι ο έλεγχος που προβλέπεται τακτικά τους καλοκαιρινούς μήνες δεν μπορεί να γίνει διότι οι επιτροπές δεν επαρκούν. Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, υπάρχουν 160 γήπεδα.
Ενας άλλος λόγος είναι ότι ο νόμος έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Απαιτεί οικοδομική άδεια ώστε να χορηγηθεί άδεια καταλληλότητας τη στιγμή που τα περισσότερα γήπεδα στα οποία αγωνίζονται οι ομάδες της Σούπερ Λίγκας στερούνται οικοδομικής άδειας.
Εξαίρεση αποτελεί το Καραϊσκάκη, το γήπεδο της Ξάνθης στα Πηγάδια, ενώ το γήπεδο της Κέρκυρας έχει άδεια εξαίρεσης κατεδάφισης.
Επίσης ο νόμος προβλέπει την ύπαρξη κιγκλιδωμάτων και ως περίφραξη του αγωνιστικού χώρου και ανάμεσα στις κερκίδες. Ομως γήπεδα όπως το Καραϊσκάκη ή το γήπεδο της Νέας Σμύρνης στερούνται κιγκλιδωμάτων, άρα θα έπρεπε να κηρυχθούν ακατάλληλα!
Οταν το 2006 η ΕΠΟ διά νόμου κατέκτησε το αυτοδιοίκητο η προηγούμενη διοίκησή της επιχείρησε να εφαρμόσει τα κριτήρια καταλληλότητας της UEFA τα οποία εν μέρει διαφοροποιούνται από αυτά της ελληνικής νομοθεσίας (π.χ. η UEFA δεν θέλει κιγκλιδώματα). Ομως, ο νόμος δεν εφαρμοζόταν…