Μας συμφέρει η συνεργασία με τους άλλους Ευρωπαίους

Μας συμφέρει η συνεργασία με τους άλλους Ευρωπαίους

9' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μια από τις σπουδαιότερες αλλαγές που μας έφερε η κρίση είναι ότι ανακαλύψαμε επιτέλους το τεράστιο κεφάλαιο του Ελληνισμού της διασποράς. Το οποίο υπό αντίξοες συνθηκες, όπως οι σημερινές, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο στην προσπάθεια για το ξεπέρασμα της κρίσης. Ο Αγγελος Παγκράτης είναι μια από τις μονάδες αυτές, που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες.

Από το 2011 είναι ο πρέσβης και μόνιμος αντιπρόσωπος της Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), ο οποίος εδρεύει στην Ελβετία. Με άλλα λόγια, είναι ο βασικός αντιπρόσωπος της Ε.Ε. στις πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες και διαπραγματεύσεις οι οποίες γίνονται στο πλαίσιο του ΠΟΕ. Πρόσφατα αντιπροσώπευσε την Ε.Ε. στην πρώτη σύσκεψη των υπουργών Εμπορίου των 20 πλέον προηγμένων χωρών του πλανήτη (G20) στο Μεξικό. Αριστος γνώστης του διεθνούς περιβάλλοντος και συνειδητοποιημένος πατριώτης, αποφάσισε πριν από λίγο καιρό να οργανώσει μια πρωτοβουλία αλληλεγγύης κυρίως προς τους νέους Ελληνες, στον επαγγελματικό τομέα.

Ιδρυσε τη διαδικτυακή οργάνωση Αλληλονnet (http://allilonnet.gr/el/), το ελληνικό δίκτυο αλληλεγγύης για επαγγελματική ένταξη, προώθηση καριέρας και επιχειρηματικότητας, συσπειρώνοντας καταξιωμένους συμπατριώτες μας από όλα τα μέρη της Γης και από διαφορετικά επαγγελματικά πεδία. Αυτοί με τη σειρά τους θα βοηθούν με την εμπειρία και τις γνώσεις τους Ελληνόπουλα που θέλουν να σταδιοδρομήσουν, να ανοίξουν μια επιχείρηση, να εφαρμόσουν μια καινοτόμο ιδέα. Η «Κ» συνάντησε τον Αγγελο Παγκράτη στην πρεσβευτική του κατοικία στη Γενεύη.

Την ώρα που η ευγενέστατη Σενεγαλέζα μαγείρισσα ετοίμαζε το βραδινό γεύμα, ο πρέσβης καθόριζε το πλαίσιο της συζήτησης: «Οφείλω να αποσαφηνίσω εξ αρχής ότι το εγχείρημα της Αλληλονnet δεν έχει καμιά σχέση με την επίσημη θέση μου στην Ε.Ε. Είναι μια προσωπική πρωτοβουλία, την οποία θεώρησα απαραίτητη, τη στιγμή που οι σημερινοί νέοι συχνά χαρακτηρίζονται ως χαμένη γενιά. Αντίθετα πιστεύω ότι αυτή είναι η γενιά που, αφού ξεπεράσει τις δυσκολίες της τωρινής κρίσης, θα βγάλει οριστικά την Ελλάδα από την πορεία σχετικής παρακμής μέσα στην οποία βρέθηκε εγκλωβισμένη για πολλά χρόνια και θα τη βάλει σε μια πορεία πραγματικά βιώσιμης ανάπτυξης και ευημερίας. Παράλληλα, επίσης λόγω ιδιότητας, πρέπει να τονίσω ότι οι απόψεις που εκφράζω στη συζήτηση αυτή είναι προσωπικές και δεν συμπίπτουν υποχρεωτικά με τις θέσεις της Ε.Ε.».

Στερήσεις και αρχές

Με εντυπωσιακό ύψος, κοντά στα δύο μέτρα, και κοσμοπολίτικο αέρα, ο κ. Παγκράτης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1956. «Θυμάμαι το νησί, σαν ένα χαμένο παράδεισο, με υπέροχα παιδικά χρόνια, γεμάτα ελευθερία. Βέβαια, ήταν πολύ δύσκολα χρόνια τότε για τη χώρα. Υπήρχε φτώχεια παντού. Ο πατέρας μου ήταν δημόσιος υπάλληλος που πάλευε να τα φέρει βόλτα ασχολούμενος συγχρόνως με πολλές αγροτικές ασχολίες. Οι άνθρωποι στερούνταν πολλά υλικά αγαθά, αλλά είχαν περίσσια θέληση για πρόοδο και στέρεες αρχές. Η ανέχεια έφτιαχνε χαρακτήρες, οικογενειακούς δεσμούς και αυστηρή ηθική. Επειδή οι γονείς μου δεν είχαν την ευκαιρία να μορφωθούν, έδωσαν προτεραιότητα στις σπουδές των παιδιών τους. Στα 18 μου χρόνια, με τη βοήθεια ενός Ελληνα ιερέα που ζούσε στη Γαλλία, βρέθηκα να φοιτώ στο Σαν Ετιέν. Κάπως έτσι, με τη στήριξη της ελληνικής κοινότητας στο εξωτερικό, ξεκίνησε και η δική μου σταδιοδρομία. Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ».

«Γνώριζα ότι το συνάλλαγμα που μου έστελνε ο πατέρας μου ήταν πάνω από το μισό τού οικογενειακού εισοδήματος. Δεν με έπαιρνε να αποτύχω. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής με βοήθησε στην πραγματικότητα να προσαρμοστώ γρήγορα και να αντιμετωπίσω με αποφασιστικότητα τις προκλήσεις» λέει ο Αγγελος Παγκράτης. Μετά από έναν ολοκληρωμένο κύκλο σπουδών με διδακτορικό στα διεθνή οικονομικά και τη νομισματική πολιτική από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, ο Αγγελος Παγκράτης ήταν από τους πρώτους Ελληνες που μπήκαν ως υπάλληλοι στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το 1981. «Η Κέρκυρα μου είχε αφήσει τη δίψα να μάθω τον κόσμο, να ταξιδέψω. Το Παρίσι με ώθησε να προσπαθήσω να καταλάβω διαφορετικές νοοτροπίες». Και ήταν αυτός ο συνδυασμός που τον βοήθησε σε ηλικία μόλις 24 ετών να ανήκει στην πρώτη φουρνιά των Ελλήνων που προσλήφθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η εξίσωση μεταξύ ευρωπαϊκής πορείας και νέου πατριωτισμού

Σήμερα, πώς είναι η Ευρώπη; «Πιο προσανατολισμένη στις ανάγκες και τις κατευθύνσεις του σύγχρονου κόσμου και των κυρίαρχων κρατών που την αποτελούν. Εφόσον ζούμε σε έναν κόσμο αυξανόμενης αλληλεξάρτησης, πρέπει παράλληλα να αυξάνουμε και την ικανότητά μας, να την χειριζόμαστε από κοινού. Αυτό είναι η βάση της πορείας ενοποίησης της Ε.Ε., η οποία δεν οδηγεί υποχρεωτικά, όπως πολλοί διατείνονται, σε μια Ομοσπονδία ή ένα υπερ-κράτος κάποιας μορφής. Γι’ αυτό κι ασφαλώς μπορούμε να γίνουμε καλοί Ευρωπαίοι παραμένοντας καλοί Ελληνες. Στην ουσία πιστεύω ότι πρέπει να γίνουμε καλύτεροι Ελληνες για να γίνουμε πραγματικά καλοί Ευρωπαίοι. Η αγάπη των Ελλήνων για την πατρίδα τους είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα κυρίως στην τωρινή κατάσταση κρίσης όπου διανύουμε. Είναι η βαθύτερη πηγή από όπου θα αναβλύσουν ισχυρές η δύναμη, η αίσθηση της επιβίωσης, η αλληλεγγύη, τις οποίες τώρα χρειαζόμαστε. Συγχρόνως, το πραγματικό συμφέρον του λαού μας είναι αναμφισβήτητα να ζούμε και να συνεργαζόμαστε αποτελεσματικά με τους άλλους Ευρωπαίους. Αυτή είναι η εξίσωση ανάμεσα στην ευρωπαϊκή μας πορεία και τον νέο πατριωτισμό που πρέπει να επιδείξουμε σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τον τόπο μας. Πιστεύω ακράδαντα ότι η Ελλάδα θα ανακάμψει και ότι μέσα στην κρίση αυτή υπάρχει μια βαθύτατη ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον. Το ζήτημα είναι πόσο θα υποφέρουν στο μεταξύ οι πλέον ευάλωτοι πολίτες. Οφείλουμε να πάρουμε τον δρόμο, που θα φέρει τα λιγότερα βάσανα και δοκιμασίες κυρίως σε αυτούς που ευθύνονται λιγότερο για την τωρινή κατάσταση. Θεωρώ ότι είναι, για πολλούς λόγους, μια βαθιά ιστορική αδικία να υποφέρει τόσο πολύ ο ελληνικός λαός», τονίζει ο Αγγελος Παγκράτης.

«Η Ελλάδα ακολούθησε όλα τα χρόνια του ευρώ την πορεία που είχαν και οι άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νό7του, χάνοντας ανταγωνιστικότητα εν σχέσει με τον πυρήνα της Ευρωζώνης και σωρεύοντας δημοσιονομικά ελλείμματα» συνεχίζει. «Αυτό προστέθηκε σε μια βαθύτερη τάση όπου όλες οι χώρες του ανεπτυγμένου Βορρά συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων μελών της Ευρωζώνης αλλά και του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας κ.λπ. (πλην ολίγων εξαιρέσεων όπως Νορβηγία και Ελβετία) ήδη συσσώρευαν δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη. Μέσα στο γενικότερο αυτό πλαίσιο, το πραγματικό συμφέρον του λαού μας απαιτούσε να μπει εγκαίρως φρένο στις σπατάλες, στην κακοδιαχείριση και στη συσσώρευση του χρέους. Δυστυχώς οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος και του κρατικού μηχανισμού, μας εξέθεσαν πολύ πιο γρήγορα στον κίνδυνο», λέει ο πρέσβης που θήτευσε και στην Αργεντινή, τα κρίσιμα χρόνια μετά την κρίση που διέλυσε τη χώρα της Λατινικής Αμερικής.

Συντεταγμένη εθνική προσπάθεια για να ξεπεραστεί η κρίση

«Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύχθηκε η οικονομία τις τελευταίες δεκαετίες εξουδετέρωσε στην πράξη μερικά από τα πιο καλά στοιχεία του Ελληνα» λέει ο Αγγελος Παγκράτης. «Οι συμπατριώτες μας προοδεύουν στο εξωτερικό, διότι εκεί υπάρχει ένα πλαίσιο σταθερότητας και αποτελεσματικότητας που τους βοηθά να είναι εφευρετικοί, δαιμόνιοι, δραστήριοι, με αυτό το πάθος για ζωή και χαρά που μας χαρακτηρίζει πάντα. Για να συνέλθει σήμερα η Ελλάδα πρέπει να υπάρξουν οι αλλαγές που θα επιτρέψουν στους Ελληνες εντός συνόρων να βιώσουν συνθήκες αποτελεσματικής λειτουργίας του κράτους, με σταθερότητα κανόνων, θεσμών και μεγαλύτερης επιχειρηματικής ελευθερίας. Να γίνουμε ένας τόπος όπου να ευνοείται η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία, η υψηλή τεχνολογία και η ποιότητα σε κάθε τι, από τα αγροτικά προϊόντα ώς τις τουριστικές υπηρεσίες». Η έμφυτη αίσθηση υψηλής ατομικής πρωτοβουλίας και δημιουργικότητας του Ελληνα να μπορέσει να γίνει και στην πατρίδα μας η βασική μηχανή προόδου του κοινωνικού συνόλου.

«Η πρόκληση δεν είναι βέβαια μόνο οικονομική. Η κοινωνία μας χρειάζεται άμεσα ένα νέο αίσθημα δικαιοσύνης, ένα κύμα εντιμότητας και αποκατάστασης της αίσθησης αξιοπρέπειας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Το ζητούμενο είναι να ξανακερδίσουμε σύντομα το αίσθημα υπερηφάνειας όχι μόνο γι’ αυτό που είμαστε ιστορικά αλλά και γι’ αυτά που κάνουμε σήμερα. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι μια συντεταγμένη εθνική προσπάθεια για να ξεπεραστεί η τωρινή κρίση».

Παραγωγικότητα

Μπορεί όμως η Ελλάδα, στη δυσχερή συγκυρία της κρίσης, να ανασυνταχθεί οικονομικά; Ο Αγγελος Παγκράτης έχει ξεκάθαρη άποψη: «Υπάρχουν πραγματικά περιθώρια γρήγορης βελτίωσης. Ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι να φτάσουμε άμεσα τους οικονομικούς δείκτες των πλέον προηγμένων κρατών του Βορρά, αλλά να αρχίσουμε άμεσα να μειώνουμε τις τεράστιες αποκλίσεις που παρουσιάζουν σήμερα οι οικονομίες μας. Η παγκόσμια οικονομία και το εμπόριο στηρίζονται πια σε αλυσίδες προστιθέμενης αξίας. Η Ελλάδα μπορεί να μη χρειάζεται να παράγει ένα τελικό προϊόν, λ.χ. αυτοκίνητα, αλλά μπορεί να φτιάχνει κάποια εξαρτήματα. Μπορεί να φτιάχνει λογισμικό για βιομηχανίες που βρίσκονται αλλού, να προσθέτει αξία μέσω υπηρεσιών κ.λπ. Χώρες όπως η Καμπότζη και το Μπανγκλαντές, η Χιλή και το Μεξικό κατάφεραν να έχουν επιτυχημένες επιχειρήσεις, ενσωματώνοντάς τες στην αλυσίδα της συνολικής παραγωγής. Εγιναν χρήσιμοι ενδιάμεσοι κρίκοι μέχρι το τελικό προϊόν. Η αγορά -ακόμη και για απλά προϊόντα μικρομεσαίων επιχειρήσεων- είναι διεθνής και όχι εθνική. Για να συνδεθούμε όμως αποτελεσματικά με τις παγκόσμιες αλυσίδες προστιθέμενης αξίας πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί. Δεν είναι τυχαίο που μέσα στους γενικά καταστροφικούς οικονομικούς δείκτες της ελληνικής οικονομίας, το μόνο κάπως θετικό μήνυμα προέρχεται από την πορεία των εξαγωγών μας. Δεν υπάρχει βιώσιμη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης δίχως βελτίωση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας. Εδώ υπάρχει άλλη μια παρεξήγηση. Για να επιτύχουμε αυτό τον στόχο δεν χρειάζεται μόνο να έχουμε χαμηλούς μισθούς ή να μειώσουμε μισθούς. Αν δεν βελτιωθεί όλο το πλαίσιο που ευνοεί την επιχειρηματικότητα, με την καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, την απόκτηση ενός σταθερού νομοθετικού πλαισίου για τις επενδύσεις, η μείωση των μισθών μετατρέπεται σε φαύλο κύκλο ύφεσης όπως ξέρουμε ήδη πολύ καλά. Και όλο το χρέος μας να διαγραφεί, αν δεν αλλάξουμε, θα ξανακυλήσουμε στα ίδια προβλήματα. Η χώρα έχει απαραίτητη ανάγκη ενός τέτοιου εθνικού σχεδίου».

Ο Αγγελος Παγκράτης συνεχίζει με δύναμη: «Ομως σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, δεν μπορούμε να περιμένουμε μόνο από την πολιτεία να μας σώσει. Πρέπει να δούμε ο καθένας από εμάς σε ατομικό επίπεδο τι μπορεί να κάνει. Με αυτό τον προβληματισμό, αποφάσισα να προχωρήσω στην ίδρυση της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Αλληλονnet», εξηγεί στην «Κ». «Θέλουμε να δώσουμε την ευκαιρία σε Ελληνες εντός και εκτός συνόρων, οι οποίοι έχουν καταξιωθεί επαγγελματικά, να βοηθήσουν τα Ελληνόπουλα, που αναζητούν κάποια καθοδήγηση καθώς βρίσκονται στο τέλος των σπουδών ή στην αρχή της καριέρας τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους εγγυηθούν εργασία, όμως μπορεί να τα καθοδηγήσουν για θεωρητικά και πρακτικά θέματα, να τους υποδείξουν δυνατότητες, να τους μεταφέρουν την πολύτιμη εμπειρία τους. Π.χ., ποια καινούργια επιχειρηματική ή καινοτόμος ιδέα μπορεί να είναι χρήσιμη σε κάποιους στην Ελλάδα. Ηδη τουλάχιστον 400 άτομα όλων των ειδικοτήτων έχουν αποφασίσει να γίνουν μέλη του ιντερνετικού δικτύου. Η ανταπόκριση που έδειξαν στην έκκλησή μου ήταν πολύ μεγάλη».

«Ο δεύτερος στόχος μας είναι να κάνουμε τους νέους να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι τους στον αγώνα» καταλήγει, κι αυτή είναι η πεμπτουσία της πρωτοβουλίας του.

Η συνάντηση

Δειπνήσαμε στην πρεσβευτική κατοικία στη Γενεύη. Το γεύμα που ετοίμασε η Σενεγαλέζα μαγείρισσα ήταν νοστιμότατο. Ως amuse bouche μια σούπα με κουνουπίδι και λάδι τρούφας. Για πρώτο πιάτο κοχύλια Σεν Ζακ με λαχανικά. Κυρίως πιάτο ένα εξαιρετικό φιλέτο και επιδόρπιο, σπιτική σοκολάτα με φρούτα.

Οι σταθμοί του

1956 Γεννιέται στην Κέρκυρα.

1973 Φεύγει για τη Γαλλία όπου κάνει οικονομικά και ευρωπαϊκές σπουδές, διεθνές δίκαιο και διοίκηση επιχειρήσεων. Αργότερα ολοκληρώνει το διδακτορικό του στη Σορβόννη πάνω στη διεθνή οικονομία και τη νομισματική πολιτική.

1981 Είναι από τους νεότερους Ελληνες υπαλλήλους που εργάζονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μόλις η Ελλάδα γίνεται χώρα-μέλος της ΕΟΚ.

1990 – 1997 Υπηρετεί ως αναπληρωτής επικεφαλής της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στη Νότια Κορέα και τη Νότια Αφρική.

2003 Γίνεται πρέσβης και επικεφαλής της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ε.Ε.στην Αργεντινή.

2005 Αναλαμβάνει αναπληρωτής επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Ουάσιγκτον.

2011 Γίνεται πρέσβης και μόνιμος αντιπρόσωπος της Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου στη Γενεύη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή