Στη γιορτή βάζουν όλοι τα καλά τους

Στη γιορτή βάζουν όλοι τα καλά τους

2' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΛΟΝΔΙΝΟ. «Είναι το ιωβηλαίο της βασίλισσας και γιορτάζουμε 60 χρόνια βρετανικού ντιζάιν», είπε η συνεπιμελήτρια της έκθεσης Σόνετ Στάνφιλ, καθώς καθόταν μπροστά από βιτρίνες με μεγαλειώδη κοστούμια που φιλοξενούνται στο Μουσείο Victoria and Αlbert.

Χωρίς εξηγήσεις, και συνώνυμο του δράματος, το φουσκωτό φόρεμα για χορό έχει αγκαλιαστεί και πάλι από την υψηλή μόδα. Από τις υπερμεγέθεις δημιουργίες που εμφανίστηκαν στο κόκκινο χαλί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών μέχρι τα εντυπωσιακά φορέματα που φορέθηκαν στο γκαλά του Μουσείου Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης τον μήνα Μάιο, σαν μια γιορτή της γοητείας του βραδινού ντυσίματος.

Τα αστραφτερά φορέματα επέστρεψαν στη ζωή μας και εκτός κόκκινου χαλιού, αλλά φοριούνται για να κάνουν την ανατροπή, χωρίς καμία επισημότητα. Οταν ο Καρλ Λάγκερφελντ παρουσίασε πρόσφατα τη συλλογή του resort για τη Chanel για το 2013 στις Βερσαλλίες, συνδύασε ένα ρομαντικό φόρεμα διακοσμημένο με τριαντάφυλλα με ένα ζευγάρι προσγειωμένες, αθλητικές πλατφόρμες.

Το περίπλοκο ντύσιμο ξεκίνησε στην Αγγλία του 20ού αιώνα, εκεί όπου η κοινωνία και η σύνδεσή της με τη βασιλική αυλή απαιτούσαν κατάλληλα σύνολα για ντεμπιτάντ – τις νεαρές γυναίκες που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην υψηλή κοινωνία. Το «Ballgowns: Βritish Glamour Since 1950» είναι μια γιορτή γι’ αυτές τις μαγικές βραδιές – και για την πρόσφατα ανακαινισμένη αίθουσα μόδας του μουσείου. Τα ρούχα είναι χαρακτηριστικά αγγλικά, φορτισμένα με ρομαντική νοσταλγία. Συμπεριλαμβάνουν ένα φόρεμα που δημιουργήθηκε για τη βασίλισσα Ελισάβετ, τη βασιλομήτορα, το 1953, από τον κουτυριέ του παλατιού Νόρμαν Χάρτνελ, όπως και το μπούστο με τη μακριά φούστα των Ντέιβιντ και Ελίζαμπεθ Εμάνουελ με τον ροζ φιόγκο, που σχεδιάστηκαν για την Τζόαν Κόλινς το 1983.

Η έκθεση τοποθετεί αυτά τα ρούχα σε βρετανικό σκηνικό που μας παραπέμπει στην εξοχή, αλλά χωρίς αυτό να βαραίνει το σενάριο με παραδοσιακά έπιπλα. Φαντεζί καθρέφτες, ροκοκό πολυθρόνες, ακόμη και κυνηγόσκυλα, είναι παρόντα αλλά μόνο σαν χαρτονένια σκηνικά.

Η προβολή επιδείξεων μόδας, από τη δεκαετία του ’50, στη δεκαετία του ’60, στα δυναμικά seventies, αιχμαλωτίζει την κατάρρευση μιας κοινωνίας μέσα στα χρόνια του Swinging London. Αλλά τα ρούχα, που φτιάχτηκαν από σχεδιαστές οι οποίοι ήταν δημιουργοί ρούχων αντί για κουτυριέ υψηλής μόδας, αποτυγχάνουν να καθρεφτίσουν αυτή τη σημαντική μετάβαση.

Στο ισόγειο υπάρχει ένα μείγμα από βραδινά φορέματα χωρίς καμία ξεκάθαρη δήλωση, κοινωνική ή στυλιστική. Και οι επιμελήτριες, Οριόλ Κάλεν και η κ. Στάνφιλ, θα έπρεπε στα αλήθεια να έχουν κουβεντιάσει τη διαφορά ανάμεσα στο έτοιμο ρούχο και τα φορέματα που είναι μοναδικά.

Αλλά αν ο κάτω όροφος της έκθεσης αποθεώνει τη μεγαλοπρέπεια, τότε ο χώρος επάνω είναι μια επανάσταση – κυρίως γιατί μια ψευδοροφή αφαιρέθηκε για να αποκαλυφθεί ο θόλος του μουσείου. Αυτό το στρογγυλό σχήμα ενισχύεται από εκθέματα των φορεμάτων μέσα σε κρίκους, με λευκές φούσκες να τα περιτριγυρίζουν, σαν μπαλόνια από πάρτι.

Σε αυτήν την αρένα της μόδας, η Ιστορία και ο μοντερνισμός συγχωνεύονται. Είναι η προθήκη με τη δουλειά σχεδιαστών οι οποίοι τα τελευταία πέντε χρόνια ντύνουν τους σταρ του κόκκινου χαλιού, τόσο συχνά όσο και τις κοσμικές κυρίες. Εκπροσωπείται το καλύτερο του βρετανικού ντιζάιν, από τον Erdem Moralioglu μέχρι τη Μαίρη Κατράντζου με τα ψηφιακά της μοτίβα, χωρίς να ξεχάσουμε τα πιο ιστορικά κομμάτια της Βίβιεν Γουέστγουντ. Το μόνο φιάσκο είναι ένα φόρεμα του Τζον Γκαλιάνο που δεν έχει σχέση με το ρομαντικό όραμα του σχεδιαστή.

Εκτίθενται και ορισμένα σύνολα από την γκαρνταρόμπα της πριγκίπισσας Νταϊάνα, ανάμεσά τους και το κεντημένο φόρεμα με τις πέρλες και το ασορτί σακάκι, που σχεδίασε η Κάθριν Γουόκερ. Και ένα φόρεμα με πούπουλα από τη Σάρα Μπάρτον για τον Αλεξάντερ ΜακΚουίν στο στυλ της δούκισσας του Κέιμπριτζ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή