ΑΠΟΨΗ : Εξωστρέφεια και εξαγωγική εμπορική πολιτική

ΑΠΟΨΗ : Εξωστρέφεια και εξαγωγική εμπορική πολιτική

3' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κρίση έκανε άπαντες στην Ελλάδα να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει σταθερή ευημερία χωρίς στέρεη παραγωγική βάση. Αποδείχθηκε ότι η οικονομική και η κοινωνική καταστροφή δεν είναι μακριά όταν δημοσιονομικά και παραγωγικά ελλείμματα συνδυαστούν σε ένα εκρηκτικό μείγμα. Σήμερα η Ελλάδα προσπαθεί να ανακτήσει το Made in Greece και χρειάζεται εξωστρεφείς επιχειρήσεις, άνοιγμα στις διεθνείς αγορές και δυναμική ανάπτυξη των εξαγωγών. Οι εξαγωγές ήδη δίνουν κρίσιμη στήριξη σε μικροοικονομικό και μακροοικονομικό επίπεδο. Στην πραγματική οικονομία, η στρατηγική της εξωστρέφειας και το μέτωπο των εξαγωγών θα κρίνουν τη μάχη της ανάπτυξης.

Οι εξαγωγές ανοίγουν τεράστιες αγορές στα ελληνικά προϊόντα, αλλά ταυτοχρόνως τα αντιπαραθέτουν με τον διεθνή ανταγωνισμό. Αυτό σημαίνει ότι το εξαγώγιμο προϊόν δεν αρκεί να είναι απλώς ελκυστικό για τον ξένο πελάτη· πρέπει να είναι ελκυστικότερο από τα ανταγωνιστικά του. Η επιτυχία στην εξαγωγική προσπάθεια προϋποθέτει επομένως εξωστρέφεια και προσανατολισμό στις προτιμήσεις των διεθνών αγορών.

Σε αντίθεση με τα τετριμμένα κηρύγματα προσπάθειας, η ελληνική οικονομία έχει σημαντικές εξαγωγικές προοπτικές. Οσον αφορά τον πρωτογενή τομέα, η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα ενώπιον μιας ιστορικής ευκαιρίας που δεν έχει γίνει πλήρως αντιληπτή στο εσωτερικό της χώρας. Πρόκειται για τη διαρκή ανατίμηση των τροφίμων και την αύξηση της ζήτησής τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πορεία των τροφίμων υποκινείται από παγκόσμιες δημογραφικές, κλιματικές και γεωπολιτικές εξελίξεις. Η εξέλιξη αυτή συγκεντρώνει διεθνώς μεγάλο ενδιαφέρον και ενσωματώνεται σε στρατηγικούς σχεδιασμούς κρατών και επιχειρήσεων. Η Ελλάδα είναι μία χώρα με ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα σε πολλές μορφές αγροτικής παραγωγής και μπορεί να επωφεληθεί σημαντικά από την αναβάθμιση των αγροτικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι σε αναπτυγμένες χώρες ενισχύεται η καταναλωτική τάση για γεωργικά προϊόντα υψηλών ή ειδικών προδιαγραφών (π.χ. βιολογικής καλλιέργειας), τα οποία παράγονται ευκολότερα στην Ελλάδα λόγω τοπικών ιδιομορφιών. Οσον αφορά τη βιομηχανία, η προφανής εξαγωγική δυναμική εντοπίζεται στη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, όπου λειτουργούν υπέρ της πρωτογενή πλεονεκτήματα σε συνδυασμό με τη μακρά εμπειρία του κλάδου. Βιομηχανίες με μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα και διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα υπάρχουν επίσης σε χημικά, πρώτες ύλες, υλικά κατασκευών, οικιακά αγαθά και προϊόντα τεχνολογίας. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των βιομηχανιών είναι η εξωστρέφεια και η εφαρμογή εξαγωγικού μάρκετινγκ, που σημαίνει σύνδεση της παραγωγής με την αγορά και τους πελάτες της χώρας στο εξωτερικό.

Μια επιχείρηση που θέλει να αναπτύξει εξαγωγικές δραστηριότητες πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά από προβλήματα αναλύσεων, σχεδιασμού και ελέγχου. Η φάση των αναλύσεων εστιάζεται στη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις συνθήκες και τα καταναλωτικά πρότυπα στις εξαγωγικές αγορές. Πρόκειται για εκτιμήσεις των επιχειρησιακών ευκαιριών και κινδύνων. Ταυτόχρονα πρέπει να εκτιμήσει, αν επαρκούν οι πόροι της επιχείρησης σε κεφάλαια, ανθρώπινο δυναμικό και τεχνογνωσία. Επειδή οι εξαγωγικές δραστηριότητες πρέπει να έχουν έναν μακροχρόνιο χαρακτήρα και να μην είναι περιστασιακές, οι εμπεριστατωμένες αναλύσεις είναι πολύ σημαντικές. Συνεπώς, αν και το εξαγωγικό μάρκετινγκ δεν είναι βασικά κάτι διαφορετικό από το μάρκετινγκ στην εσωτερική αγορά, όμως είναι πιο περίπλοκο. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι ότι εμπεριέχει μεγαλύτερες αποστάσεις και επιχειρηματικούς κινδύνους. Οι κανόνες και οι διατάξεις των διαφορετικών χωρών επιπρόσθετα από τους κανόνες και τις διατάξεις της χώρας του εξαγωγέα, οι υφιστάμενες πρακτικές στο διεθνές εμπόριο, οι διαφορετικές κουλτούρες και γλώσσες συμβάλλουν σε αυτήν την περιπλοκότητα. Από τα στοιχεία του μάρκετινγκ πρέπει να προσεχθούν κυρίως η τιμολόγηση, οι όροι αποστολής και παράδοσης, οι όροι πληρωμής και η χρηματοδότηση της εξαγωγικής παραγγελίας. Οσον αφορά την τιμολόγηση για μια εξαγωγική παραγγελία, ο εξαγωγέας πρέπει να λάβει υπόψη του μια ολόκληρη σειρά από επιπλέον έξοδα. Ετσι, πρέπει να γνωρίζει ποια θα αναλάβει ο αγοραστής και ποια θα καλύψει αυτός. Σχετικά με τους όρους αποστολής και παράδοσης που ισχύουν διεθνώς, ο εξαγωγέας πρέπει να τους γνωρίζει, γιατί ανάλογα με αυτούς θα συνταχθεί το συμβόλαιο της εξαγωγικής παραγγελίας. Επίσης όσον αφορά τους όρους πληρωμής, ο έλεγχος της αξιοπιστίας μεταξύ πωλητή και αγοραστή είναι ιδιαίτερης σημασίας. Τέλος, σχετικά με τη χρηματοδότηση της εξαγωγικής παραγγελίας, ο εξαγωγέας πρέπει να έχει την απαιτούμενη εμπειρία, τεχνογνωσία, παραγωγική δυναμικότητα και ρευστότητα για την προετοιμασία της.

Παρ’ όλα αυτά, στη χώρα μας το είδος, η μορφή και το μέγεθος των δραστηριοτήτων στο εξωτερικό δεν έχουν σε βάθος ερευνηθεί. Η έρευνα αυτή για την Ελλάδα είναι πολύ σημαντική. Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις πρέπει να αποτελούν την αιχμή του δόρατος της ελληνικής οικονομίας, αφού, πρώτον, μπορούν να απασχολούν ένα μεγάλο ποσοστό του εργατικού δυναμικού, δεύτερον, από αυτές μπορεί να προέλθει ένα σημαντικό μέρος των παραγωγικών επενδύσεων και, τρίτον, μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα στην προστιθέμενη αξία του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Επομένως, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, η οποία θα οδηγήσει στην αναστήλωσή της.

* Οι κ. Γ. Μπάλτας και Ν. Παπαβασιλείου είναι καθηγητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή