Ο Ανδρέας Μαστοράκος και ο Γιάννης Παπαγεωργίου δεν είχαν σκοπό να συμμετάσχουν ενεργά στο Athens Start-Up Weekend. Μία από τις εκδηλώσεις-ορόσημα της start-up κοινότητας διεθνώς, που διεξάγεται ετησίως σε πάνω από 100 πόλεις ανά τον κόσμο, η αθηναϊκή εκδοχή της φέτος θα λάμβανε χώρα στο κτίριο της Akto δίπλα στο Πεδίον του Αρεως, από τις 15 έως τις 17 Φεβρουαρίου. Ο σκοπός ήταν να παρουσιαστούν ιδέες για καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες και να δημιουργηθούν ομάδες για την προώθησή τους -το περίγραμμα νέων start-ups- μέσα σε 54 ώρες. Οι δύο 23χρονοι μηχανολόγοι μηχανικοί του ΕΜΠ όμως -ο Ανδρέας αποφοίτησε πέρυσι, ο Γιάννης τελειώνει φέτος- δεν είχαν όρεξη. «Ηταν μία πολύ κουραστική μέρα και δεν είχαμε κάτι να προτείνουμε. Αφού είχαμε πληρώσει τη συμμετοχή, όμως, είπαμε να πάμε», θυμάται ο Ανδρέας. Ηταν μία απόφαση για την οποία δεν θα μετάνιωναν.
Οπως εξιστορούν, φτάνοντας στην εκδήλωση, ο φίλος τους Δημήτρης Καλαβρός, του TEDxAthens και εκ των συνδιοργανωτών του Start-Up Weekend, τους έπεισε να καταθέσουν μία ιδέα αντί να μείνουν απλοί παρατηρητές. Αποφάσισαν, λοιπόν, μαζί με δύο γνωστούς τους οποίους συνάντησαν εκεί τυχαία, να δουλέψουν πάνω σε ένα εγχείρημα με το οποίο είχε ασχοληθεί ο Ανδρέας στο Πολυτεχνείο, σχετικά με την αποδοτικότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας. «Είχαμε συζητήσει το πρόβλημα της χαμηλής αξιοποίησης των φορτηγών. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν σχεδόν 40% άδεια, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 12%», όπως μου λέει.
Η ιδέα έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. «Αφού μας έδωσαν ένα χώρο και ξεκινήσαμε, άρχισαν να μπαίνουν άτομα και να ζητούν να συμμετάσχουν κι αυτοί», αφηγείται ο Γιάννης. Η ομάδα τελικά έγινε 11μελής -τεράστια για τα δεδομένα του event- και ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα των δύο εμπνευστών της, η πιο θορυβώδης. Η κατευθυντήρια γραμμή άλλαξε τουλάχιστον δύο φορές μέσα σε δύο μέρες, υπό την επιρροή και των μεντόρων – στελεχών πετυχημένων start-ups ή εταιρειών τεχνολογίας που βοηθούν τις ομάδες να τελειοποιήσουν την πρότασή τους.
Το προϊόν που προέκυψε και που κέρδισε τον διαγωνισμό, το οποίο ονομάστηκε FR8 (διαβάζεται «Freight», που σημαίνει φορτίο), είναι μια διαδικτυακή εφαρμογή που επιτρέπει την έγκαιρη πληροφόρηση των μεταφορέων για φορτία που βρίσκονται στο δρομολόγιό τους, αλλά και την αξιολόγησή τους από τους φορτωτές. «Θέλαμε να βρούμε κάτι που να καλύπτει μια προϋπάρχουσα ανάγκη. Εχουμε τόσα νέα εργαλεία να αξιοποιήσουμε, που είναι κρίμα να εγκλωβιζόμαστε σε μία φούσκα τεχνητών αναγκών που αφορούν μόνο τους φανατικούς της τεχνολογίας», σημειώνει ο Ανδρέας.
Αυτές τις μέρες, οι δύο φίλοι περνούν την ώρα τους στο 123P, ένα ειδικά δαμορφωμένο loft επί της Πειραιώς που νοικιάζει χώρο γραφείων σε επίδοξους νέους επιχειρηματίες και άλλα άτομα χωρίς μόνιμη επαγγελματική στέγη. Εκεί, μαζί με άλλους δύο αποφοίτους του Start-Up Weekend και δύο νεοσύλλεκτους μηχανολόγους λογισμικού από το ΕΜΠ, προσπαθούν να μετατρέψουν το FR8 σε μία νέα επιχείρηση. Στη διαδικασία αυτή, η ιδέα διαρκώς εξελίσσεται – «όσο παίρνεις πληροφορίες από επίδοξους πελάτες, τόσο επαναδιαμορφώνεις αυτό που προσφέρεις», εξηγεί ο Γιάννης.
Η ομάδα του FR8 ανατρέπει την κοινή παραδοχή σύμφωνα με την οποία οι φοιτητές του Πολυτεχνείου -αυτοί που δεν περνούν όλη τους την ώρα στο επαναστατικό γυμναστήριο- αποκτούν άρτιες θεωρητικές γνώσεις, αλλά πάσχουν από ανεπάρκεια επιχειρηματικού πνεύματος. «Στους μηχανολόγους κάνουμε πάρα πολλή δουλειά γύρω από business plans και την προσέγγιση υποψήφιων επενδυτών», λέει ο Ανδρέας.
Οι δύο φίλοι, γαλουχημένοι μέσα σε αυτό το ασυνήθιστα εξωστρεφές κλίμα, ξεκίνησαν μία φοιτητική ομάδα για την προώθηση της επιχειρηματικότητας, υπό τον τίτλο biz.eng (από το business και το engineering). «Ο στόχος μας ήταν να αποδαιμονοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα στο Πολυτεχνείο. Ηταν δύσκολο στην αρχή, αλλά τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα – αδειάζουν οι συνελεύσεις και γεμίζουν τα αμφιθέατρα», σημειώνει ο Ανδρέας. «Πρέπει να αρχίσουν να ξεπηδούν εταιρείες μέσα από το Πολυτεχνείο. Υπάρχουν τρομερές δυνατότητες», συμπληρώνει ο Γιάννης. Σε πρόσφατη φοιτητική συνέλευση, όπως έμαθαν, ο εκπρόσωπος της ΚΝΕ αναφέρθηκε σε αυτούς ως «άθλιο επιχειρηματικό γκρουπάκι» και ζήτησε την κατάργησή τους. Αυτό σίγουρα αποτελεί σημάδι προόδου.