Πώς συρρικνώθηκε η βρετανική ακροδεξιά

Πώς συρρικνώθηκε η βρετανική ακροδεξιά

5' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H έκθεση της Europol που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα η «Καθημερινή», κάνει λόγο για αυξημένη λαϊκή δυσαρέσκεια σε όλη την Ευρώπη, η οποία δημιουργεί έδαφος για την ανάπτυξη του «ακροδεξιού εξτρεμισμού». Στον Νότο της Ευρώπης αυτό εκφράζεται κυρίως με ξενοφοβικά μορφώματα κατά των μεταναστών, ενώ στον Βορρά ο ρατσισμός στηρίζεται περισσότερο στην ισλαμοφοβία. Μια χώρα -παράδειγμα, στην οποία η κυβέρνηση των συντηρητικών κατάφερε να περιορίσει σημαντικά το φαινόμενο είναι η Βρετανία. Ενα από τα δύο ακροδεξιά κόμματα, το EDL (English Defense League), το οποίο έχει μακρύ ιστορικό βίαιων επιθέσεων σε μετανάστες και κατέβαζε κάποτε χιλιάδες σε διαδηλώσεις, είναι πλέον αποδυναμωμένο και διασπασμένο σε πολλές μικρές ομάδες. Το έτερο ακροδεξιό κόμμα, το BNP (British National Party), αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει κανονικά.

Ο τρόπος με τον οποίο επετεύχθη η συρρίκνωση της ακροδεξιάς δεν ήταν άλλος από την εφαρμογή της νομοθεσίας και ιδιαίτερα της ποινικής, την οποία παραβίαζαν συστηματικά μέλη και στελέχη του EDL. Εντούτοις, ακόμα και σήμερα, η βρετανική κυβέρνηση θεωρεί το φαινόμενο απειλητικό. Προ δύο μηνών περίπου, ο Βρετανός υπουργός Δημόσιας Τάξης Τζέιμς Μπρόκενσαϊρ, δήλωσε πως παρακολουθεί στενά τις δραστηριότητες τόσο του EDL, όσο και του BNP (British National Party) και προσδοκά να μάθει από τους εταίρους της Βρετανίας στην Ε.Ε. που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα με τον εξτρεμισμό.

Τις ίδιες μέρες, μια έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου για τη μελέτη του εξτρεμισμού, υποστήριζε ότι το EDL εξάγει τις τακτικές του σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στη Σκανδιναβία. Οπως υποστηρίζει ο Ντάνιελ Τρίλινγκ, δημοσιογράφος του βρετανικού περιοδικού New Statesman και συγγραφέας του βιβλίου Bloody Nasty People: the rise of Britain’s far right, που πραγματεύεται το θέμα της ακροδεξιάς στη Βρετανία, η χώρα του δεν έχει απαλλαγεί από τον καρκίνο του φασισμού.

– Υπάρχει σύνδεση μεταξύ βρετανικής ακροδεξιάς και Χρυσής Αυγής;

– Ιστορικά δεν φαίνεται να έχουν αναπτυχθεί σχέσεις, όμως, μοιράζονται την ίδια στρατηγική κατάληψης της εξουσίας. Και οι δύο προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια του κόσμου, κάνοντας πολιτική στον δρόμο, σε γειτονιές με αυξημένη παραβατικότητα και έντονα κοινωνικά προβλήματα, παίζοντας με την ανασφάλεια των ανθρώπων. Αυτό που έχει συμβεί σε αυτές τις περιοχές, είναι ότι έχουν εγκαταλειφθεί από τις πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίζονται τα πράγματα. Οι ακροδεξιοί προσφέρουν προστασία ή απλώς δείχνουν ότι νοιάζονται σε ανθρώπους που ζητούν στην πραγματικότητα την προσοχή των ιθυνόντων. Τους λένε ότι ο πραγματικός υπαίτιος της εγκατάλειψής τους είναι οι μετανάστες.

– Πώς εξέφρασαν αυτή τη στρατηγική το BNP και το EDL στη Βρετανία;

– Προσπαθούν να συνδέονται με τη «λευκή εργατική τάξη», όπως αποκαλείται στη Βρετανία. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν είδαν κανένα όφελος κατά τα χρόνια της οικονομικής ανάπτυξης, που ήταν τα χρόνια της εξουσίας των Εργατικών, του Τόνι Μπλερ και του Γκόρντον Μπράουν. Αντίθετα αισθάνθηκαν να περιθωριοποιούνται, ενώ δίπλα τους το βιοτικό επίπεδο ανέβαινε. Υπάρχουν εργατικές περιοχές που έχουν εγκαταλειφθεί από την πολιτεία και υποβαθμίζονται σταδιακά εδώ και δεκαετίες. Το BNP πηγαίνει εκεί και λέει ότι η κυβέρνηση τους υποσκάπτει, επιτρέποντας τη μετανάστευση και έτσι χτίζει μια θεωρία συνωμοσίας.

– Είναι αυτή όμως και η εκλογική σύνθεση του κόμματος; Ρωτώ γιατί στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή δεν αντλεί τόσο από τις υποβαθμισμένες περιοχές, όσο από τις μικροαστικές.

– Οχι, αυτό είναι το εντυπωσιακό και στη Βρετανία. Τα ίδια τα μέλη του BNP μου είπαν, όταν έκανα την έρευνα για το βιβλίο, πως όταν ήθελαν να στρατολογήσουν νέα μέλη, έπαιρναν τον Χρυσό Οδηγό και τηλεφωνούσαν σε αυτοαπασχολούμενους, όπως υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, μικρο-μαγαζάτορες, οδηγούς φορτηγών κ.ο.κ. Πήγαιναν δηλαδή σε μικροαστούς και τους έλεγαν ότι οι μετανάστες απειλούν το επίπεδο ζωής τους.

– Πώς αντιμετωπίζει το οικονομικό και πολιτικό σύστημα το φαινόμενο;

– Η σύγχρονη βρετανική ταυτότητα εδράζεται στο γεγονός ότι βρεθήκαμε στη σωστή πλευρά κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ετσι αρνείται να εντάξει ένα φασιστικό σχήμα στους κόλπους του. Βέβαια με αυτό τον τρόπο προσπερνά το γεγονός ότι η Βρετανία υπήρξε αποικιοκρατική δύναμη και καταπίεσε τον μισό πλανήτη, όμως όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Τσώρτσιλ έκανε το σωστό. Το απλούστερο πράγμα που μπορείς να κάνεις με τα ναζιστικά μορφώματα είναι απλώς να τα κατονομάσεις ως τέτοια. Οι ηγέτες του BNP πάντως είναι απολύτως ενταγμένοι στο σύστημα. Ο Νικ Γκρίφιν, αν δεν ήταν βαθιά αντισημίτης ή δεν είχε διαβάσει τον Χίτλερ στα 14, ίσως ακολουθούσε τη συμβουλή των γονέων του, να παραμείνει στο συντηρητικό κόμμα και να εργαστεί για να το τραβήξει πιο δεξιά.

– Εντούτοις το πολιτικό σύστημα πολεμάει ή ανέχεται τις φασιστικές ιδέες;

– Στη βρετανική κοινωνία οι ρατσιστικές ιδέες επανέρχονται με διαφορετικούς τρόπους. Στα τέλη του ’90 ένα αυξανόμενο κύμα οικονομικών μεταναστών συγχέονταν δημοσίως με όσους έρχονταν ως πρόσφυγες και ο όρος που επικράτησε για όλους, ήταν οι «αιτούντες άσυλο». Η εφημερίδα Sun έκανε μια καμπάνια το 2003, που συνέδεε τους «αιτούντες άσυλο» με την ηπατίτιδα, λέγοντας ότι στηρίζονταν σε στατιστικές. Χρησιμοποιώντας στατιστικές, κάποια ΜΜΕ δημιούργησαν χώρο για την ανάπτυξη των ρατσιστικών ιδεών.

Κρίση, εύφορο έδαφος ανάπτυξης

– Η κρίση πλήττει και τη Βρετανία. Δημιουργεί, κατά τη γνώμη σας, συνθήκες ανάπτυξης ενός πιο μαζικού ακροδεξιού κινήματος;

– Η κρίση έχει πλήξει τις χαμηλότερες τάξεις της Βρετανίας. Οι ηγέτες της Δεξιάς ρίχνουν την ευθύνη στους τεμπέληδες, στους μετανάστες, στις μητέρες με πολλά παιδιά, σε όσους ζουν από επιδόματα. Αυτά είναι τα υλικά με τα οποία χτίζει την επιρροή του οποιοδήποτε ακροδεξιό κίνημα. Η φασιστική ιδεολογία είναι παρασιτική και αναπτύσσεται δίπλα στην αστική. Αυτό που προτείνει είναι μια πιο ριζοσπαστική οργάνωση της πρώτης, πατώντας σε στοιχεία όπως η ξενοφοβία και ο διχασμός των εργαζομένων. Νομίζω πως αν οι ακροδεξιοί στη Βρετανία ξεπερνούσαν τις διαφορές τους, θα είχαν την επιτυχία που έχουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης όπως την Ελλάδα ή τη Γαλλία.

– Φοβάσαι ότι μπορεί να πάρει διαστάσεις ο φασισμός στη Βρετανία;

– Οπως δείχνει η εξέλιξη της κρίσης στην Ελλάδα, αν δεν ανατραπεί η πολιτική της λιτότητας και αν δεν αποκατασταθεί η λειτουργία της Δημοκρατίας, αν δεν αισθανθούν οι πολίτες ότι μπορούν να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο, τότε ναι, πιστεύω ότι το φαινόμενο της Ακροδεξιάς θα αναπτυχθεί κι άλλο. Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα πολιτικό κίνημα το οποίο θα μας βγάλει από τον κύκλο των πολιτικών λιτότητας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή