Από το 1999 έως το 2009 μετανάστευσαν στη Γερμανία συνολικά 185.000 άτομα με ακαδημαϊκούς τίτλους στα Μαθηματικά, την Πληροφορική, τις Φυσικές Επιστήμες και την Τεχνολογία (MINT όπως αποκαλούν συνοπτικά αυτούς τους κλάδους οι Γερμανοί). Ανάμεσα σε αυτούς, ελάχιστοι ήταν Ελληνες. Ωστόσο, μόνον το 2011, σύμφωνα με τα δεδομένα της Γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας (Statistisches Bundesamt) αφίχθησαν στη Γερμανία 23.000 Ελληνες (από 11.000 την προηγούμενη χρονιά) από τους οποίους πάνω από 50% σχετίζονταν επαγγελματικά με… ΜΙΝΤ, ειδικότητες τις οποίες η Γερμανία επιθυμεί να προσελκύσει ακόμη διακαώς.
Αν προσθέσει κανείς και τους γιατρούς, τότε το 70% των Ελλήνων που αναζητούν την τύχη τους στη Γερμανία ανταποκρίνεται σε εκείνο που ζητεί η γερμανική οικονομία. Συνολικά, το 2012 ο αριθμός των Ελλήνων της Γερμανίας αυξήθηκε κατά 15.000, ενώ τον πρώτο χρόνο της κρίσης είχε αυξηθεί κατά 7.000 άτομα. Πάνω απο 300.000 Ελληνες ζουν σήμερα στη Γερμανία, όσοι δηλαδή και το 2006, οπότε ο αριθμός τους άρχισε να μειώνεται έως το 2010. Οι μισοί από τους Ελληνες κατοίκους της Γερμανίας είναι 20 – 45 ετών, με το μορφωτικό τους επίπεδο σαφώς υψηλότερο από τον γερμανικό μέσο όρο στις ίδιες ηλικίες.
Αν και η μετανάστευση από τις χώρες του Νότου εξακολουθεί, όπως και τα πρώτα χρόνια της κρίσης, να έχει «άναρχο» χαρακτήρα, η γερμανική πλευρά επιχειρεί με συγκεκριμένα μέτρα να προσελκύσει ειδικότητες που χρειάζεται. Είτε με την επιδότηση μαθημάτων γλωσσών στο «Ινστιτούτο Γκαίτε» είτε με ημερίδες κλινικών στα μεγάλα αστικά κέντρα για την προσέγγιση Ελλήνων γιατρών, αλλά και μέσω… κυνηγών κεφαλών (Headhunters), κυρίως στα τεχνικά επαγγέλματα (ηλεκτρολόγοι – μηχανολόγοι, χημικοί κ.ά.). Με την πιστοποίηση συμβολαίου που εγγυάται ετήσιο εισόδημα 35.000 ευρώ σε αυτά τα επαγγέλματα, ο νόμος δίνει αυτόματα τη δυνατότητα άδειας παραμονής. Αλλά και ιδιώτες «κυνηγοί εξειδικευμένων επαγγελματιών» από την Ελλάδα, όπως ο κ. Σταύρος Αντωνίου, αποτελούν «διαύλους» για τη μετανάστευση Ελλήνων στη Γερμανία.Μετά τους Ρουμάνους, οι Ελληνες γιατροί στη Γερμανία ξεπερνούν πλέον τους 3.000.Σοβαρότερος παράγοντας που εμποδίζει τη διείσδυσή τους στη γερμανική αγορά είναι η γλώσσα. Ο κ. Αντωνίου φαίνεται ότι κάνει τόση δουλειά επ’ αυτού στη Θεσσαλονίκη, ώστε οι γερμανικές ιατρικές κλινικές τού ζητούν να αναζητήσει ειδικούς και στην Ισπανία εκ μέρους τους.
Στη διαδικτυακή πύλη του κ. Αντωνίου (Greekcruitment.com) η πλειοψηφία αυτών που αναζητούνται απο γερμανικές επιχειρήσεις είναι μηχανολόγοι στον ενεργειακό τομέα ή ηλεκτρολόγοι μηχανολόγοι. Ο Γιάννης Π., που εργάζεται σε μία μεγάλη εταιρεία κατασκευής ημιαγωγών για τα i-Phones, λέει ότι η μη γνώση της γερμανικής γλώσσας δεν τον εμπόδισε να βρει δουλειά σχεδόν αμέσως, «καθώς οι μηχανικοί συνεννοούμαστε όλοι στα αγγλικά…». Στην εταιρεία αναζητούν ακόμη μηχανικούς με εμπειρία και το εργασιακό περιβάλλον είναι «διεθνές», καθώς 51% των εργαζομένων δεν είναι Γερμανοί, αλλά προέρχονται από διάφορες χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης και από την Ασία. Αρκετοί από αυτούς που προσλαμβάνονται απασχολούνται αρχικά με δελτία παροχής υπηρεσιών ή από μικρότερες «εταιρείες – εργολάβους» στις οποίες συμμετέχουν οι μεγαλύτερες εταιρείες. Σε όλες τις περιπτώσεις, όμως, μισθωτής απασχόλησης εφαρμόζονται αυστηρώς οι συμβάσεις που ορίζει ο γερμανικός νόμος.
Το 2011 ο Σύνδεσμος Γερμανών Μηχανικών ανακοίνωσε ότι καταγράφεται το μεγαλύτερο έλλειμμα σε μηχανικούς στη Γερμανία και ότι λόγω αυτού «κινδυνεύει η τεχνική καινοτομία στη χώρα…». Σύμφωνα με τη σχετική γερμανική ιστοσελίδα StepStone.de από τη χώρα «λείπουν» πάνω από 100.000 μηχανικοί. Οι μηχανολόγοι – μηχανικοί μπορούν να «ξεκινήσουν» με εισόδημα περί τα 40.000 ευρώ τον χρόνο, όταν ο μέσος όρος των μηχανολόγων με εμπειρία κυμαίνεται στις 51.000 ευρώ ετησίως. Οι ηλεκτρολόγοι – μηχανολόγοι φθάνουν τις 38.000 τον χρόνο, ενώ οι μηχανικοί πληροφορικής που έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση 37.000 ευρώ, με προοπτική σε μία δεκαετία να φτάσουν τις 47.000 ευρώ. Και το ενδιαφέρον παραμένει ζωηρό…