Πέραμα, Κερατσίνι, Νίκαια, Δραπετσώνα, Ασπρόπυργος, Περιστέρι,
Πετρούπολη. Οπου… φτωχός και κατατρεγμένος και η Χρυσή Αυγή! Με
ισχυρούς «πυρήνες» παντού, ακόμη και μέσα στα σχολεία, όπου μέλη
της νεολαίας της προσπαθούν να στρατολογήσουν μαθητές, σκορπώντας
τον πανικό σε γονείς και δασκάλους. Πριν από ένα χρόνο, μία ομάδα
καθηγητών από σχολεία της Δυτικής Αθήνας αποφάσισε να κάτσει η ίδια
στα θρανία για να διδαχθεί, μέσω ειδικών σεμιναρίων, τρόπους
αντίδρασης στα φαινόμενα ρατσιστικής βίας.
H επιχείρηση διείσδυσης του κόμματος του Νικ. Μιχαλολιάκου στις
«κόκκινες γειτονιές» του Πειραιά και τους χειμαζόμενους δήμους της
Δυτικής Αττικής ξεκίνησε με εντατικούς ρυθμούς γύρω στο 2010. O
πρώτος πυρήνας δημιουργήθηκε στη Νίκαια και από εκεί το δίκτυο
απλώθηκε στο Πέραμα, το Κερατσίνι, στα νεόκτιστα («φαβέλες» τα
αποκαλούν πολλοί ) του Ασπροπύργου, τους Αγίους Αναργύρους, στην
Πετρούπολη. Σε όλες τις περιοχές κάτω από το ποτάμι… Και στα
προπύργια του ΚΚΕ. Στις συνοικίες με τα ριζοσπαστικά ανακλαστικά
και τη μαχητική κουλτούρα.
Η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να φιλοτεχνήσει ένα φιλεργατικό
προφίλ και να προσεταιριστεί τα συντηρητικά λαϊκά, εργατικά
στρώματα ήταν διαρκής, συστηματική και μεθοδική. Από τη μία με την
«κυριαρχία στο πεζοδρόμιο», με αιφνίδιες επιθέσεις με λοστούς και
μαχαίρια εναντίον κάθε είδους «εθνικού και φυλετικού εχθρού» και
από την άλλη με υπερπροσφορά κάθε είδους παροχών προς τους
«καθαρούς» Ελληνες: Συσσίτια, ρουχισμός, προστασία ακόμη και
θελήματα προς τους ανήμπορους. Τα περισσότερα από τα περιστατικά
δεν φτάνουν ποτέ στο φως της δημοσιότητας. Η επίθεση τον περασμένο
Ιούνιο εναντίον Αιγυπτίων ψαράδων στο Πέραμα από κουκουλοφόρους και
το σκηνικό χάους στα νεόκτιστα του Ασπροπύργου την περασμένη
χρονιά, όμως, μιλούν από μόνα τους. Το ίδιο και η επίδειξη πυγμής
στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Κι ας τα διαψεύδει επισήμως η Χρυσή
Αυγή.
Μέχρι την περασμένη Τρίτη, τα στόματα παρέμεναν ερμητικά κλειστά
από τον φόβο ή την αμηχανία μπροστά στον ιδιαίτερο αυτό κομματικό
σχηματισμό με τη στρατιωτική δομή, λειτουργία και πειθαρχία, που
όμοιός του δεν έχει προϋπάρξει στη χώρα. Η στυγνή δολοφονία του Π.
Φύσσα άλλαξε άρδην το σκηνικό. Τώρα, οι περισσότεροι εμφανίζονται
πρόθυμοι να μεταφέρουν τη δική τους εμπειρία ή αυτό που άκουσαν από
τον γείτονα. Δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι τοπικών
φορέων, κάτοικοι, όλοι έχουν να διηγηθούν μια ιστορία. Στις
πλατείες των δυτικών συνοικιών μιλούν για τους «ξενόφερτους» στις
γειτονιές τους, με τον πληθωρικό σωματότυπο και την «ανελαστική»
συμπεριφορά. Οι κουβέντες βρίθουν μαρτυριών για περιστατικά βίας:
Για τους μικροπωλητές που «στρίμωξαν» στη γωνία, τις «περιπολίες»
στη λαϊκή αγορά, τη συνοδεία ανήμπορων ώς το μηχάνημα αυτόματης
ανάληψης χρημάτων, την αντικατάσταση της «βοήθειας στο σπίτι», τα
κρούσματα απειλών σε μαθητές και καθηγητές.
Και στους μαθητές
Επισήμως, η Χρυσή Αυγή αρνείται ότι προσεγγίζει τον μαθητικό κόσμο.
Είναι όμως κοινό μυστικό ότι δεκάδες σχολεία αντιμετωπίζουν
καθημερινά ανάλογα φαινόμενα. Κάποιοι από τους δημάρχους
παραδέχονται ότι είχαν προσεταιριστεί στελέχη της Χρυσής Αυγής για
την ενίσχυση των εκλογικών τους συνδυασμών. Πρόκειται, λένε, για
πολλά από τα στελέχη, που σήμερα πρωταγωνιστούν στη δημιουργία
«πυρήνων» του κόμματος στις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας.
Κοινή εκτίμηση είναι ότι η εκλογική επιτυχία του 2012 για τη Χρυσή
Αυγή δημιούργησε περαιτέρω δυναμική και διεύρυνε την κοινωνική της
απήχηση ιδιαίτερα στους νέους, τους άνεργους και τις μεσαίες
ηλικιακές ομάδες. Και είναι βάσιμοι αυτοί οι φόβοι, αν σκεφτεί
κανείς ότι στις (ιστορικά) κατ’ εξοχήν εργατικές-λαϊκές περιοχές
της πρωτεύουσας, στη συμπαγή δυτική ζώνη της Β΄ Αθηνών και κυρίως
της Β΄ Πειραιώς (9,3%), η επιρροή της Χρυσής Αυγής υπήρξε διπλάσια
από εκείνη της Ν.Δ. (Σαλαμίνα 13%, Ταύρος 11,1%, Πέραμα 10,9%,
Ρέντη 10,3%, Καματερό 9,9%), ενώ στο Περιστέρι η Χ.Α. έλαβε 8,4% (η
Ν.Δ. μόλις 9,9%), στο Αιγάλεω πήρε 7,9%, στο Κερατσίνι 9,4%, και
στη Νίκαια 8,7%.