«Δεν υπάρχει θέση για νοσηλεύτρια από ΑΕΙ στο διαγνωστικό μας
κέντρο», ήταν η λιτή απάντηση που έλαβε η 24χρονη Βίκυ Πολύζου,
αναζητώντας εναγωνίως εργασία. Η αντίδρασή της; «Θύμωσα τόσο με
αυτή τη μορφή απόρριψης, που αποφάσισα να ζητήσω δουλειά στο
εξωτερικό», λέει στην «Κ» η Βίκυ, που έως τότε εργαζόταν σε
καφετέρια της Λαμίας, ιδιαίτερης πατρίδας της, για τα προς το ζην.
Πτυχιούχος του 2011, δεν είχε την ευκαιρία να «καταθέσει χαρτιά» σε
δημόσιο διαγωνισμό για προσλήψεις νοσηλευτών. Ως γερμανομαθής,
όμως, τράβηξε επαγγελματικό «άσο» από το μανίκι της. «Εστειλα το
βιογραφικό μου στην axia personal, η οποία ανταποκρίθηκε άμεσα,
καθώς είχα όλα τα απαιτούμενα προσόντα». Τάσεις… εργασιακής
μετανάστευσης έως τότε η Βίκυ δεν είχε, αλλά όταν ενημερώθηκε για
τις δυνατότητες που είχε με το πτυχίο της στη Γερμανία, το πήρε
απόφαση. «Τις ημέρες που ετοίμαζα τις βαλίτσες μου, βίωνα κάτι σαν
πένθος, πατώντας, όμως, το πόδι μου στη Γερμανία, ένιωσα πάλι
δυνατή και αισιόδοξη». Από τις αρχές Οκτωβρίου εργάζεται σε ένα
γηροκομείο στο Μπίλεφελντ, μάλιστα «ένα μήνα αργότερα με
ακολούθησαν άλλοι έξι Ελληνες συνάδελφοι, που απασχολούνται επίσης
σε γηροκομεία της περιοχής», με βάρδιες οκτάωρες, πρωινά ή
απογεύματα. Η Βίκυ σκέφτεται, αφού αποκτήσει εργασιακή εμπειρία στο
γηροκομείο, να «μεταπηδήσει» σε απαιτητικότερο εργασιακό
περιβάλλον, για παράδειγμα σε κάποιο νοσοκομείο.
Μαζί με Πολωνούς, Ισπανούς, Ιταλούς, Ρώσους και Αφρικανούς
νοσηλευτές εργάζεται σήμερα στο γηροκομείο του Μπερνάου, λίγο έξω
από το Βερολίνο, η 28χρονη Σοφία Χοψονίδου από τη Θεσσαλονίκη.
«Είχα εργαστεί τρεις μήνες σε ένα κέντρο αποκατάστασης, αλλά δεν
μου κολλούσαν ένσημα», λέει στην «Κ» η πτυχιούχος νοσηλεύτρια που
πριν από ένα χρόνο, αποκαρδιωμένη από την κατάσταση στην Ελλάδα,
ξεκίνησε εντατικά μαθήματα γερμανικών. Πόλος έλξης, πέρα από τις
διαθέσιμες θέσεις εργασίας, ήταν και τα δύο αδέλφια της, που
διατηρούν εστιατόριο στην περιοχή.
Οι Ελληνες νοσηλευτές, απόφοιτοι ΑΕΙ και ΤΕΙ, ξεκινούν την καριέρα
τους στη Γερμανία από πλεονεκτική θέση, καθώς έχοντας ολοκληρώσει
τετραετείς σπουδές υπερέχουν των συναδέλφων τους Γερμανών, που δεν
διαθέτουν ακαδημαϊκό τίτλο, απλώς έχουν παρακολουθήσει μια τριετή
εκπαίδευση. Οι μισθοί των νοσηλευτών στη Γερμανία, που είναι
κατοχυρωμένοι βάσει συλλογικών συμβάσεων, κυμαίνονται από 2.200 –
3.000 ευρώ «μεικτά», ενώ για τις διευθυντικές θέσεις φθάνουν και τα
3.500 ευρώ.
Μετά τους γιατρούς, τους μηχανικούς και τους νηπιαγωγούς, φαίνεται
ότι «ανοίγει» ο δρόμος της μετανάστευσης και για τους νοσηλευτές.
«Ζήτηση στον εν λόγω κλάδο υφίσταται ιστορικά από το 1963, τότε
έκαναν λόγο για 13.000 κενές θέσεις, σήμερα είναι παραπάνω από
100.000», διευκρινίζει στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Αρσένης, επικεφαλής
της νεοϊδρυθείσας εταιρείας με έδρα την Κολωνία, Euromedicals, η
οποία εξυπηρετεί την κάλυψη των αναγκών της Γερμανίας σε προσωπικό
στον τομέα της περίθαλψης με ταυτόχρονη προετοιμασία των Ελλήνων
για μετάβαση στη γερμανική εργασιακή κουλτούρα. Σύμφωνα με τον
ίδιο, «το ενδιαφέρον θα παραμείνει αμείωτο για τα επόμενα 10 με 20
χρόνια, χάρη στην πρόοδο της ιατρικής, αλλά και της γήρανσης του
πληθυσμού». Για τον λόγο αυτό από το 2013 «τρέχει» το ευρωπαϊκό
πρόγραμμα MobiPro-EU, το οποίο επιδοτεί την εκμάθηση γερμανικών έως
το επίπεδο B2, ενώ καλύπτει τα ναύλα για τη συνέντευξη στη Γερμανία
(με 300 ευρώ), τα έξοδα μετακόμισης (με 890 ευρώ), αλλά και τη
μετάφραση των απαιτούμενων πιστοποιητικών (έως 1.000 ευρώ). «Εξ ου
και ψεύδονται κάποιες εταιρείες όταν παρακρατούν μέρος του μισθού
των νοσηλευτών για τα γλωσσικά μαθήματα», καταγγέλλει ο κ. Βασίλης
Τσόκος από την Axia Personal (έδρα της η Αθήνα).
«Ταλαιπωρήθηκα πολύ μέχρι να βρω ένα σοβαρό γραφείο
διαμεσολάβησης», επισημαίνει η 28χρονη Σοφία. «Συνάντησα ασυνέπεια
ή αδιαφορία, πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να εκμεταλλευθούν τη
βιασύνη ή την άγνοια των ενδιαφερομένων». Δεκάδες νοσηλευτές από
την Ισπανία και την Τυνησία έχουν καταγραφεί ως τα πιο πρόσφατα
θύματα εκμετάλλευσης.