Πριν κοπάσει το ενδιαφέρον γύρω από τη σωτηρία των οκτώ πολυκατοικιών της λεωφόρου Αλεξάνδρας, που στέγασαν το 1922 και το 1936 πρόσφυγες της Μικρασιατικής, καθόλου εθελουσίας, εξόδου, και πάει και το θέμα αυτό στο βολικό «χρονοντούλαπο», θα πρέπει να αναλάβουν η πόλη της Αθήνας, ο Δήμος Αθηναίων, το ΥΠΕΧΩΔΕ με το αρμόδιο τμήμα του, τις ευθύνες τους για τη σημερινή κατάντια των απαλλοτριωμένων ήδη κτισμάτων αυτών που η ευπρεπής και σοφή ακυρωτική απόφαση για την κατεδάφισή τους από το Συμβούλιο της Επικρατείας τα κατατάσσει πλέον στα διατηρητέα. Περιττό να σχολιάσουμε ότι, πλην της μιας και μόνης εκπομπής, της NET στην «Πρωινή Γραμμή», και της βραδινής στο Ρ/Σ Σκάι, όπου μίλησε ο «σημαιοφόρος» της αγωνιστικής κίνησης, αρχιτέκτων κ. Δημήτρης Ευταξιόπουλος, καμία άλλη εκπομπή δεν θεώρησε το θέμα άξιο να συζητηθεί! Και όμως, τα κτίρια αυτά, με τους ανθρώπους που τα διατηρούν «κουκλιά» στο εσωτερικό τους, παρουσιάζουν ιδιαίτερο οπτικό όσο και ανθρώπινο ενδιαφέρον. Εάν, όμως, τα είχαν σώσει ο… κ. Μουρατίδης και η κα Δρούτσα, θα έκαναν ουρά οι «εκπομπάρχες» να βγάλουν την «κόντρα» τους με το «κατεστημένο»! Τέλος πάντως, ας μην κατεβάζουμε το επίπεδο και μόνοι μας! Αλλά δεν μπορεί κανείς να μην εξανίσταται για την ηρωοποίηση του κ. Μουρατίδη, που πέρασε μια νύχτα στο αυτόφωρο γιατί είπε ανάρμοστη φράση στο μικρόφωνο, σε ζωντανή μετάδοση. Δεν μπορούσες να ανοίξεις και να αλλάζεις κανάλι και να μην τον βλέπεις στην… ηρωική πορεία του προς το δικαστήριο! Και χθες, τα διάφορα σοβαροφανή προ-πρωινάδικα, που αμιλλώνται μεταξύ τους για την ενημέρωση του τηλεοπτικού τους κοινού, παρουσίαζαν σημεία κάμψης όσο και έπαρσης. «Πάρτε μου κ. Τάδε τη ΔΕΗ», διέταξε στο εσωτερικό τηλέφωνο κάποιο συνεργάτη του, με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ο παρουσιαστής – όλος αυτιά για τα προβλήματα της πελατείας του! Τα ίδια και τα άλλα κανάλια που αλλάζουν τη φυσιογνωμία τους για να τραβήξουν πάλι κόσμο. Μόνη λύση, να δει κανείς με τον καφέ του, τη… Χάιντι και τον παππού της, στα κινούμενα σχέδια του ALTER, όπου το θέμα ήταν τα αποδημητικά πουλιά που φεύγουν το φθινόπωρο – επίκαιρο και εποχιακό, όσο οι συντάξεις, τα ασφαλιστικά, η εγκληματικότητα, που είναι σοβαρά θέματα, αλλά όχι όταν θίγονται επιφανειακά…
Πίσω στα Προσφυγικά, με τα πράσινα γραφικά δρομάκια τους να ‘χουν καταντήσει «νεκροταφεία» παρατημένων αυτοκινήτων, τα οποία, παρά τις εκκλήσεις των ενοίκων, ο Δήμος Αθηναίων δεν έρχεται να τα παραλάβει. Οι σοβάδες έχουν πέσει και φαίνονται οι πετρόχτιστοι γεροί τοίχοι, που δεν έχουν ούτε μια ρωγμή από τους αλλεπάλληλους σεισμούς.
Μια δήμαρχος που βλέπει μακριά, όπως είναι η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, θα μπορούσε να στείλει τα συνεργεία της, να σιγυρίσουν τον χώρο, να βάψουν, με τη συνδρομή των ιδιοκτητών και ενοίκων, τα κατοικημένα σπίτια, να φανούν τα ηλιόλουστα διαμερίσματα στη λιτή τους αστική μορφή, αφήνοντας τα απαλλοτριωμένα ήδη από την ΚΕΔ πρώτα κτίσματα, στη «βιτρίνα» της λεωφόρου Αλεξάνδρας, στην ερειπωμένη κατάσταση που έχουν περιέλθει, περιμένοντας τις μπουλντόζες. Οι οποίες, όμως, δεν θα ‘ρθουν. Κι ας το πάρουν απόφαση οι κάθε λογής… εργολάβοι παρκαδόροι. Αν αναγεννηθεί από τη θλιμμένη, σημερινή της όψη μια ειδυλλιακή, ζωντανή γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας, και με τη βούλα της συλλογικής ιστορικής μνήμης, το πολιτικό κέρδος θα είναι μεγάλο. Περιμένουμε, όπως άλλωστε και η γάτα της γειτονιάς που ξανάρχισε να παραμονεύει τα καναρίνια ψηλά στο κλουβί τους, να μαζεύουν ήλιο μαζί με τη μπουγάδα!