Οι καμπάνες της Μυκόνου σήμαναν λυπητερά, σκορπίζοντας στο Αιγαίο την είδηση της απώλειας του Γιώργου Μάρκου Δρακόπουλου, που γεννήθηκε κι αγάπησε και στόλισε τη Μύκονο – τον Ελληνα θαλασσολάτρη που, πρώτος, πήρε την ιδιωτική πρωτοβουλία να διασώσει πλωτά μνημεία της πατρίδας μας όπως το ιστιοφόρο «Ευαγγελίστρια» και το «Θαλής ο Μιλήσιος», το παλαιότερο καλωδιακό ατμόπλοιο στον κόσμο, αμερικανικής κατασκευής, που διατηρεί τις αρχικές του ατμομηχανές. «Οι Ελληνες είναι λαός θαλασσοχαρής» έλεγε, και περηφανευόταν για την καταγωγή του και για το δέσιμό του με τη θάλασσα. Ο πατέρας του, ο Μάρκος Δρακόπουλος ήταν πλοιοκτήτης, τελευταίο του ατμόπλοιο ήταν το «ΕΜΠΡΟΣ» που βυθίστηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν του έδωσαν αποζημίωση. Ο νεαρός Γιώργος σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ειδικεύθηκε στο Ναυτικό Δίκαιο, πήγε στο Λονδίνο και απαίτησε να δοθεί η αποζημίωση στο πλοίο που χάθηκε στον καιρό του πολέμου, όπως και το πέτυχε. Με την αποζημίωση αυτή ως «μαγιά», πρώτο κεφάλαιο, ξεκίνησε τη ναυτιλιακή του εταιρεία που της έδωσε το όνομα «ΕΜΠΡΟΣ» «EMBROS LINES» με επιτυχημένη δραστηριότητα που συνεχίζεται και σήμερα, με τα παιδιά του, τις δύο κόρες τού Γιώργου Δρακόπουλου και της Ιωάννας, το γένος Κοτζιά, την Κατερίνα Μ. Χαριτάτου και την Αννα Δρακοπούλου, που τους χάρισαν εγγόνια, τρία αγόρια, τον Στέφανο, τον Γιώργο και τον Δημήτρη, η Κατερίνα και Ιωάννα και Μυρτώ, η Αννα. Κληρονομική η αγάπη για τη θάλασσα και η οικογένεια συνεχίζει, ολοένα προς τα εμπρός, την εταιρεία και φροντίζει για το Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου με τα θαλασσινά ιστορικά εκθέματα. Ο Γιώργος Δρακόπουλος είχε δωρίσει επίσης «το σπίτι της Λένας», όπως το ξέρουν στη Μύκονο, συγγενούς του που το είχε αφήσει σ’ εκείνον, και ο Γιώργος το έδωσε στο Λαογραφικό Μουσείο Μυκόνου.
Δημιούργημά του, προσωπική του περηφάνια το Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου που στεγάζεται σε κτίριο του 19ου αιώνα, κυκλαδίτικου ρυθμού, με ωραίο κήπο που φιλοξενεί ένα ακόμη πολύτιμο έκθεμα – τον μηχανισμό του Φάρου Αρμενιστή που λειτουργεί με την παλιά του μηχανή και ανάβει κάθε βράδυ, στέλνοντας σινιάλα της θαλασσινής αγάπης στο διάσημο αιγαιοπελαγίτικο νησί.
Ο Γιώργος Μ. Δρακόπουλος, που είχε μόνον φίλους, κηδεύτηκε ανήμερα του Αη-Γιαννιού από τον Ναό του Αγίου Τρύφωνα και αναπαύεται στο Νεκροταφείο Κηφισιάς, ώσπου η οικογένειά του να μεταφέρει τη σορό του στο εκκλησάκι του πατρικού σπιτιού, τον Αγιο Ελευθέριο, που βλέπει στη θάλασσα και όπου έχει ταφεί η αγαπημένη του σύζυγος Ιωάννα. Ενθερμος αναγνώστης της «Καθημερινής» ο Γιώργος Δρακόπουλος έδωσε με τη ζωή του και τις ευεργεσίες του το καλό παράδειγμα και δικαιώνει τους φίλους του που – όταν ζητήσαμε να μας δώσουν τον αντιπροσωπευτικό χαρακτηρισμό του, είπαν «ένας πραγματικός Ελληνας»…