Είμαστε στην κατάμεστη Βουλή των Ελλήνων την Παρασκευή, 6η Ιουνίου, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια ψηλά στο προεδρείο της Βουλής, τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή στο κυβερνητικό θεωρείο και τον πρόεδρο κ. Nicolas Sarkozy στο βήμα της Βουλής να μιλάει με συναίσθημα «για τον παππού μου που έφυγε νέος από τη Θεσσαλονίκη χωρίς να μπορεί να φανταστεί πως το εγγονάκι του θα γινόταν σήμερα δεκτός ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας στη Βουλή των Ελλήνων». Τα λόγια του αυτά άγγιξαν το πανελλήνιο μέσα από την απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, ακούστηκαν και από την ομογένεια και από τους Ισραηλίτες ανά τον κόσμο. Από το προεδρικό θεωρείο της Βουλής είχαμε ανεμπόδιστη θέα, όχι μόνο στην ολόφωτη από τον «ήλιο του Κοινοβουλίου» αίθουσα συνεδριάσεων της ολομέλειας, αλλά και στην ιστορία της οικογενειακής ελληνικής ρίζας του προέδρου Σαρκοζί στη Θεσσαλονίκη. Και αυτό γιατί, ακριβώς απέναντι, στο διπλωματικό θεωρείο, όπου άστραφταν τα «φλας», δίπλα στην κυρία Νίκη Γουλανδρή, τη Γαλλίδα πρέσβειρα κ. Φαρνό καθόταν η εξαδέλφη του Νικολά Σαρκοζί, η κ. Λουκία Σαλτιέλ, σύζυγος του προέδρου της ισραηλιτικής κοινότητας κ. Δαυίδ Σαλτιέλ. Το ζεύγος Σαλτιέλ καθόταν στην πρώτη σειρά και έσκυβε να δει τον Γάλλο πρόεδρο να μιλάει και να επιβεβαιώνει ότι θα στηρίξει όλες τις ανοικτές θέσεις της Ελλάδος, όπως ήδη το έπραξε στο Βουκουρέστι για το όνομα της μιας και μόνης ελληνικής Μακεδονίας, και επί της γαλλικής προεδρίας της Ε.Ε.
Στην πρώτη επίσκεψη του κ. Σαρκοζί στην Αθήνα, το ζεύγος Σαλτιέλ είχε κληθεί -Ιούνιος ’06- στη γαλλική πρεσβεία και είχε συναντήσει τον Γάλλο πρόεδρο κατ’ ιδίαν. Και αφού είπαν τα δικά τους, του χάρισαν ένα δερματόδετο λεύκωμα με φωτογραφίες από τη Θεσσαλονίκη, από τα παιδικά χρόνια του παππού του Μπενίκο Μαλλάχ και άλλες οικογενειακές του προπάππου του Μολδοχάι Μαλλάχ, του οποίου ο τάφος υπάρχει στη Σταυρούπολη, στο εκεί εβραϊκό νεκροταφείο, επειδή οι δικοί του είχαν έγκαιρα μεταφέρει τα οστά του, όταν το παλιό εβραϊκό νεκροταφείο καταστράφηκε τον καιρό της Κατοχής και στη θέση του τώρα είναι το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η εξαδέλφη Λουκία Σαλτιέλ είναι το γένος Μαλλάχ, ο πατέρας της ήταν ο Σολομόν – Νίκος Μαλλάχ, στην οικογένεια του οποίου ανήκαν ο γερουσιαστής Ασέρ Μαλλάχ, βουλευτής του Ελευθερίου Βενιζέλου, και Πέπο Μαλλάχ, βουλευτής στην αντιπολίτευση. Ο Σολομόν – Νίκος Μαλλάχ ήταν εξάδελφος του Μπενίκο Μαλλάχ, του παππού του Σαρκοζί. Ο Μπενίκο έφυγε 14 ετών από τη Θεσσαλονίκη, όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια, για το Παρίσι, μαζί με τη μητέρα του. Υπηρέτησε στον γαλλικό στρατό και σπούδασε Ιατρική. Στον πόλεμο γνώρισε τη νοσοκόμα Αντέλ Γκουβιέ, Γαλλίδα, και για να την παντρευτεί έγινε καθολικός και βαφτίστηκε Βενέδικτος! Με την Αντέλ έκαναν δύο κόρες, τη Σουζάνα και την Αντρέ, που είναι η μητέρα του Νικολά Σαρκοζί. Η Αντρέ Μαλλάχ παντρεύτηκε τον ωραίο Ούγγρο μετανάστη Paul Sarkozy, πατέρα του Γάλλου προέδρου, και όταν το ζεύγος χώρισε, τον μικρό Νικολά τον ανέθρεψε ο παππούς του Μπενίκο – Βενέδικτος, που του διηγιόταν, ώρες ατελείωτες, για τη ζωή και τις ομορφιές της Θεσσαλονίκης. Νεαρός, λέγεται, ότι πήγε εκεί το 1974 ο Νικολά, μετά τον θάνατο του Μπενίκο, για να διευθετήσει περιουσιακά στοιχεία και όσα είδε του άρεσαν. Η ελληνική του ρίζα έγινε γι’ αυτόν σημαντική, όπως ήταν και για τον παππού του που τον λάτρευε. Μέσα από αυτή την αγάπη για τον παππού του, ριζώθηκε και ο φιλελληνισμός του.
Η εξαδέλφη Λουκία
Η Λουκία Σαλτιέλ είναι το γένος Σολομόν Μαλλάχ. Ο πατέρας της Σολομόν – Νίκος έφυγε για τη Μέση Ανατολή και υπηρέτησε τον ελληνικό στρατό και στο Ελ Αλαμέιν, και αυτό τον γλίτωσε από το Αουσβιτς, όπου πήγε και ξεκληρίστηκε όλη του η οικογένεια, καθώς και της γυναίκας του Νέλλης – Σουζάν Μπερεσή, μιας εκπάγλου καλλονής της Θεσσαλονίκης. Η Νέλλη – Σουζάν Μπερεσή ήταν 14 ετών όταν μεταφέρθηκε όλη της η οικογένεια στα στρατόπεδα του Αουσβιτς. Η γιαγιά της Σουλτάνα, η μητέρα της Λούνα Μπερεσή, τα δύο αδέλφια της, ο Νατάν και ο Σαμπά, πήγαν, μαζί με τη μικρή Νέλλη – Σουζάν στο Αουσβιτς, όλοι χάθηκαν, εκτός από τη Νέλλη – Σουζάν που γύρισε 16 ετών στη Θεσσαλονίκη, με τον αριθμό 41199 στο χέρι. Ο πατέρας του Σολομόν – Νίκου, που σώθηκε επειδή διέφυγε στη Μέση Ανατολή, ο Ναχαμά Μαλλάχ, η γυναίκα του Λούτσα Μαλλάχ, το γένος Γιακοέλ, μαζί με τη Ρενέ και τον Μορίς, τα παιδιά τους, μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα Αουσβιτς και Μπίρκεναου και δεν γύρισαν. Τη Νέλλη-Σουζάν τη βοήθησε με την επιστροφή της στη Θεσσαλονίκη ο γυμνασιάρχης του 3ου Γυμνασίου Θηλέων ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Γκράτζιος, ο πατέρας του στρατηγού Αγαμέμνονα Γκράτζιου, που την είχε μαθήτρια. Με τη διδασκαλία του κέρδισε το χαμένο χρόνο, πέρασε όλες τις τάξεις και μπήκε στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει ιατρική. Αλλά ήρθε ο έρωτας, παντρεύτηκε τον Σολομόν-Νίκο Μαλλάχ και η Λουκία γεννήθηκε στην ελεύθερη μεταπολεμική Ελλάδα που έπρεπε να γιατρέψει τις πληγές της και να ορθοποδήσει, διεκδικώντας όπως και έγινε τη θέση της στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Η Νέλλη Μαλλάχ έφυγε από τη ζωή πρόωρα, ο αριθμός 41199 έμεινε για να θυμίζει. Τώρα ξέρουμε γιατί ο Γάλλος, καθολικός το θρήσκευμα, Νικολά Σαρκοζί, από πατέρα Ούγγρο μετανάστη και μητέρα Γαλλίδα, αγαπά και τιμά την ελληνική ρίζα του στη Θεσσαλονίκη, που τόσο υπέφερε στο Ολοκαύτωμα…