Γραμματα Αναγνωστων

6' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ονομασία των Σκοπίων

Κύριε διευθυντά

Η ονομασία των Σκοπίων έχει γίνει τα τελευταία χρόνια αιτία προστριβών και ανωμάλων σχέσεων με την Ελλάδα. Στο θέμα αυτό θεωρώ σκόπιμο να επισημανθούν κάποια πράγματα.

Οι κάτοικοι της χώρας αυτής δηλώνουν ότι είναι σλαβικής καταγωγής και ομιλούν τη σλαβική γλώσσα και όχι την ελληνική γλώσσα.

Επομένως, δεν έχουν κανένα ιστορικό δικαίωμα να οικειοποιούνται και να αυτοονομάζονται Μακεδόνες, διότι δεν είναι Μακεδόνες Ελληνες, οι οποίοι, μόνο αυτοί, έχουν το δικαίωμα να αυτοονομάζονται Μακεδόνες, Ελληνες βέβαια την καταγωγή, οι οποίοι κατοικούν στην ελληνική Μακεδονία, που είναι η περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας.

Η ιστορικά και φυλετικά ορθή ονομασία που ταιριάζει στο κρατίδιο των Σκοπίων και των κατοίκων του, είναι Νοτιοσλαβία και τίποτε άλλο και οι κάτοικοί της ορθό είναι να ονομάζονται Νοτιοσλάβοι, όπως εξάλλου ονομαζόταν κατ’ ανάλογο τρόπο, το πρώην κράτος της Γιουγκοσλαβίας και οι κάτοικοί του.

Η Ελλάδα έχει το νόμιμο δικαίωμα να διαμαρτύρεται και να μη δέχεται την παραπάνω ενέργεια – επιδίωξη των κατοίκων των Σκοπίων, οι οποίοι, εάν θέλουν να είναι περήφανοι για την πατρίδα τους, πρέπει να σεβαστούν τη σλαβική καταγωγή τους και να αυτοονομαστούν, χωρίς άλλη αναβολή, Νοτιοσλάβοι, όπως ταιριάζει να είναι και η ονομασία της πατρίδας τους.

Η Ελλάδα πρέπει να καταστήσει γνωστό σε όλα τα κράτΗ το παραπάνω γεγονός και να παύσει η Διεθνής Κοινότητα να παραδέχεται την ψευδο-ονομασία των Σλάβων κατοίκων της περιοχής αυτής και να ζητήσει από τα κράτη – μέλη των Ηνωμένων Εθνών να αποφεύγουν και να μη δέχονται την παραπάνω ενέργεια των κατοίκων της χώρας αυτής και να εξευτελίζονται παγκοσμίως.

Ιωαννης Εμμ. Ηρωνιας – Συντ/χος δικηγόρος / Ρόδος

Μεταξάς και ασφάλιση

Κύριε διευθυντά

Αναφέρομαι στο πρόσφατο ιστορικό τεύχος της έγκριτης εφημερίδας «Η Καθημερινή», με τίτλο «28 Οκτωβρίου 1940 – 70 χρόνια μετά».

Συγκεκριμένα αναφέρομαι στη σελίδα 13, όπου το όλο κείμενο εκτείνεται και στο κοινωνικό έργο του Ιω. Μεταξά. Ομως, η φράση στο κείμενο «και εισάγοντας την Κοινωνική Ασφάλιση στην Ελλάδα» υπερβαίνει την αντικειμενική αλήθεια διά τον Ιω. Μεταξά. Το αληθές είναι ότι η καθιέρωση του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης στην Ελλάδα με φορέα το ΙΚΑ, είναι έργο της ελληνικής Δημοκρατίας. Εγινε με τον νόμο 6298 της 10ης Οκτωβρίου 1934, που ψηφίστηκε από τα δύο νομοθετικά σώματα Βουλή και Γερουσία. Μετά την ψήφιση, ευθύς αμέσως το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΚΑ, με πρόεδρο τον πολιτικό Παναγιώτη Κανελλόπουλο και γενικό διευθυντή τον Χρ. Αγαλλόπουλο, συντάκτη του σχεδίου νόμου, προέβη σε ολόκληρη την κανονιστική οργάνωση του ΙΚΑ και τη ρύθμιση της λειτουργίας του θεσμού. Το ασφαλιστικό έργο καθυστέρησε με κύρια αιτία τις πολλαπλές πολιτικές ανωμαλίες, που τελικά κατέληξαν στον σχηματισμό πολιτικής κυβέρνησης με πρόεδρο τον Ιω. Μεταξά. Τότε σύσσωμη η εργατική τάξη αντέδρασε δυναμικά. Η Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών και η Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία με δύο ογκώδεις συγκεντρώσεις -παρουσία στρατού στους γύρω χώρους από την κυβέρνηση- στο θέατρο «Κεντρικόν» και κατόπιν στο Εργατικόν Κέντρον της Αθήνας, την 4η Αυγούστου 1936, απεφάσισαν και εξήγγειλαν την κήρυξη απεργίας διά την 5η Αυγούστου 1936. Κύριο αίτημα της απεργίας ήταν η έναρξη λειτουργίας του ΙΚΑ και η απόσυρση του σχεδίου νόμου, που είχε καταθέσει η πολιτική κυβέρνηση Μεταξά, με το οποίο προβλεπόταν η δήμευση γενικά των κεφαλαίων της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο Ιω. Μεταξάς με πρόφαση την απεργία (είχαν προηγηθεί η απεργία της 9ης Μαΐου 1936 και τα γνωστά αιματηρά επεισόδια), κήρυξε τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Ανέστειλε τα σχετικά άρθρα του Συντάγματος και διέλυσε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ειδικότερα οι ηγέτες της απεργιακής εκδήλωσης Ι. Καλομοίρης γεν. γραμματέας της ΓΣΕΕ, Ευ. Ευαγγέλου αναπλ. γεν. γραμματέας ΓΣΕΕ – πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και Κ. Θέος γεν. γραμματέας της Ενωτικής Συνομοσπονδίας και βουλευτής, συνελήφθησαν αμέσως και εξορίστηκαν.

Ο Ι. Καλομοίρης στη Μήλο, ο Ευ. Ευαγγέλου στον Αη Στράτη και ο Κ. Θέος στην Ανάφη. Μάλιστα οι δύο πρώτοι είχαν διατελέσει ως γερουσιαστές, γενικοί εισηγητές στη Γερουσία του Ν. 6298/34 και τακτικά μέλη του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΑ. Ο Ιω. Μεταξάς μετέπειτα την 1η Δεκεμβρίου 1937 προέβη στην έναρξη λειτουργίας του ΙΚΑ (σε Αθήνα – Πειραιά – Θεσσαλονίκη).

Βεβαίως, διά το τελευταίο τούτο γεγονός της λειτουργίας του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων δικαιούται έπαινο. Αλλά το τεύχος της εφημερίδας «Η Καθημερινή» (εφημερίδας δημοκρατικής), έχει ιστορικό χαρακτήρα και δι’ αυτό πρέπει να επισημανθεί με πληρότητα και σαφήνεια το αντικειμενικά αληθές, ότι ο ιδρυτικός νόμος περί εφαρμογής του θεσμού των Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Ελλάδα είναι επίτευγμα σπουδαίο της ελληνικής Δημοκρατίας.

Είναι ο σπουδαιότερος θεσμός κοινωνικής αλληλεγγύης και αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος. Δικαίωσε μακρούς σκληρούς αγώνες των Ελλήνων εργατών, αξίων πολιτικών ηγετών, διανοουμένων και κρατικών λειτουργών.

Ιωαννης Ε. Ευαγγελου – Επίτιμος διευθυντής ΙΚΑ

Χρειάζονται οι φρεγάτες και τα αποβατικά;

Κύριε διευθυντά

Ηδη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο φάνηκε η υπεροχή της αεροπορίας και των υποβρυχίων. Βρετανικό «διπλάνο» παλαιάς τεχνολογίας έφερε το πρώτο πλήγμα στα πηδάλια του θωρηκτού Βίσμαρκ, του τελειότερου πλοίου της εποχής. Ακυβέρνητο πλέον βυθίσθηκε από τον «ένδοξο βρετανικό στόλο». Οι νεότεροι πόλεμοι, εν πολλοίς, δεν ήσαν αεροναυτικοί. Ετσι συντηρείται μια ασαφής άποψη για την αποτελεσματικότητα των πλοίων σε πραγματικές αεροναυτικές επιχειρήσεις, σε ωκεανούς και σε κλειστές θάλασσες. Ο μόνος αεροναυτικός πόλεμος της σύγχρονης Ιστορίας ήταν των Φώκλαντ. Συμμετείχαν 23 βρετανικές φρεγάτες, 6 υποβρύχια και 2 αεροπλανοφόρα. Οι βρετανικές φρεγάτες ήσαν σύγχρονης τεχνολογίας με τηλεκατευθυνόμενα βλήματα αέρος, ηλεκτρονικό πόλεμο, και υποδειγματικό επίπεδο εκπαίδευσης. Το ναυτικό της Αργεντινής «έμεινε στον Ναύσταθμο!» με εξαίρεση το Belgrano που απέπλευσε για ναυτική παρουσία, αλλά βυθίστηκε σύντομα από βρετανικό υποβρύχιο, με 323 νεκρούς. Η αεροπορία της Αργεντινής είχε γαλλικά αεροσκάφη, Super Etendard. Τα αεροσκάφη αυτά, είναι υποηχητικά, και η εκπαίδευση των χειριστών ήταν ελλιπής. Οι Βρετανοί είχαν το τεράστιο πλεονέκτημα του Ατλαντικού. Τοποθέτησαν τον στόλο στη μέγιστη απόσταση από τα αεροδρόμια της Αργεντινής, έτσι ώστε τα δικά τους αεροπλάνα μόλις έφθαναν στα Φώκλαντ. Παρ’ όλα αυτά οι ηρωικοί Αργεντινοί πιλότοι έφθασαν τα βρετανικά πλοία με εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων, στα όρια του βεληνεκούς, της διάρκειας παραμονής, και του φερόμενου φορτίου. Επλήγησαν συνολικά εννέα βρετανικές φρεγάτες, ένα πλοίο μεταφορών και δύο αποβατικά. Πέντε πλοία επλήγησαν με αεροπορικές βόμβες βαρύτητος!

Στο Αιγαίο και στη Κύπρο, αντιθέτως, το θέατρο επιχειρήσεων ευρίσκεται απολύτως μέσα στο βεληνεκές της αεροπορίας. Για τις φρεγάτες μας δεν υπάρχει η πολυτέλεια του Ατλαντικού. Ο πιθανός αντίπαλος έχει πολύ περισσότερα αεροσκάφη από την Αργεντινή και υπερσύγχρονα, καθώς και πολλά υποβρύχια. Αν δεν εκτιμήσουμε σωστά τις προτεραιότητές μας, θα θρηνήσουμε θύματα, θα χαρίσουμε παράσημα, θα εκτεθούμε στην Ιστορία. Ακόμα θα έχουμε σπαταλήσει πόρους που αν τους διαθέταμε εκεί που πρέπει, θα βρισκόμασταν πιο κοντά στη νίκη.

Οι αντίπαλοί μας έχουν πολλές φρεγάτες. Αυτό οδηγεί στο μοναδικό συμπέρασμα ότι εμείς πρέπει να έχουμε υποβρύχια, αεροπλάνα και γενικά όπλα κατά πλοίων. Ας αγοράσουν και άλλες φρεγάτες. Η ίδια σπατάλη πόρων αφορά και τον αποβατικό μας στόλο. Είναι αδιανόητο σε καιρό πολέμου να ταξιδέψει αποβατικό πλοίο προς τα ανατολικά νησιά. Η πιθανότητα να θρηνήσουμε πολλά θύματα είναι ανυπολόγιστη. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις με επιτάξεις φέρι μπόουτ, καταμαράν, ή καλύτερα χρήση ελικοπτέρων σε νυχτερινές αποστολές με νυχτερινές διόπτρες. Σε καιρούς έντασης, επιτήρησης, ή απλής παρουσίας, επαρκούν περιπολικά, ή έστω πυραυλάκατοι που ήδη έχουμε. Η κοινή γνώμη της Ελλάδος, τα κόμματα και η ηγεσία των Ε.Δ., πρέπει να επανεκτιμήσουν τις σκοπιμότητες αναφορικά με τη διατήρηση ή όχι, πόρων, με συνολικό βλέμμα, σαν να ήταν ένα όπλο και όχι τρία ανεξάρτητα. Η προώθηση εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής μέσω των εξοπλισμών, είναι σεβαστή. Αλλά οι επιλογές μπορούν και πρέπει να εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες.

Ανδρεας Γκαγκας – Πλωτάρχης Π.Ν. ε.α.

Οι τριακόσιοι

Κύριε διευθυντά

Με πιάνει θλίψη και απελπισία όταν συγκρίνω τους 300 του Λεωνίδα με τους 300 της Βουλής.

Οι πρώτοι, έχοντας ως υπέρτατη αξία την πατρίδα, προέταξαν τα στήθη τους και πολέμησαν τις μυριάδες των Περσών με πλήρη επίγνωση ότι θα πέσουν μαχόμενοι για την πατρίδα. Το ελληνικό έθνος είναι υπερήφανο για τους ανδρείους προγόνους του, που έμειναν στην παγκόσμια ιστορία και τους ευγνωμονεί για τη θυσία τους.

Οι δεύτεροι, σε εποχή ανάλογης κρίσης που βρίσκεται η Ελλάδα, και έχει γίνει ο περίγελος της οικουμένης εξαιτίας τους, αντί να συναισθανθούν τις ευθύνες τους και να συνεργαστούν με σκοπό τη σωτηρία της πατρίδας, προτάσσουν το προσωπικό και κομματικό συμφέρον, διαγωνιζόμενοι για την κατάκτηση της εξουσίας και τα οφίκια.

Είναι θλιβερό ότι, με στόχο τη συσπείρωση των οπαδών τους που τους έχουν εγκαταλείψει, επινοούν οι μεν τον αγώνα κατά του Μνημονίου, το οποίο είναι αποτέλεσμα της δικής τους φαύλης διακυβέρνησης, οι δε επισείουν την απειλή των πρόωρων εκλογών, αδιαφορούντες για τις τραγικές επιπτώσεις στην αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος και της οικονομίας της χώρας. Αιδώς Αργείοι!

Ιωαννης Π. Τσαχαγεας – Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή