ΑΠΩΛΕΙΑ. Το 1963 εγκαινιάζεται μια πρωτότυπη εικαστική έκθεση στην γκαλερί «Ζυγός». Είναι μια σειρά γυναικείων πορτρέτων, με την υπογραφή της καλλιτέχνιδος Ζιζής Μακρή. Η σύζυγος του Μέμου Μακρή είχε παραμείνει έγκλειστη στις φυλακές Αβέρωφ την περίοδο 1960-1961 ως πολιτική κρατούμενη. Εκεί ζωγράφισε δεκάδες προσωπογραφίες από ποινικές κρατούμενες. Εργα λεπταίσθητα σε λινόλαιο με μορφές σχεδόν γεωμετρικές, που παραμένουν τα πιο αναγνωρίσιμα της πορείας της.
Η ζωή της Μακρή, που έφυγε προχθές σε ηλικία 90 ετών, ήταν γεμάτη και από τέχνη και από πολιτική. Ανήκε σ’ εκείνη τη γενιά δημιουργών που έζησαν στην εποχή των διωγμών και πάλεψαν για τα πιστεύω τους, χωρίς να υπολογίζουν κόστος ή φόβο.
Σπουδαία χαράκτρια, η Ζιζή Μακρή γεννήθηκε το 1924 στο Βελιγράδι. Την περίοδο 1946-1950 σπούδασε χαρακτική στην Εcole des Beaux-Arts, στο Παρίσι, με δάσκαλο τον μεγάλο μας χαράκτη Δημήτρη Γαλάνη. Εκεί γνώρισε τον μετέπειτα γλύπτη σύζυγό της, που είχε φθάσει στη γαλλική πρωτεύουσα μαζί με τους άλλους υποτρόφους της γαλλικής κυβέρνησης που ταξίδεψαν με το θρυλικό «Ματαρόα». Το 1951, ο Μέμος και η Ζιζή Μακρή απελάθηκαν από τη Γαλλία λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών τους. Εγκαταστάθηκαν στη Βουδαπέστη, όπου οργάνωσαν την καλλιτεχνική και κοινωνική τους δράση μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Η Ζιζή Μακρή συμμετείχε συστηματικά σε εκθέσεις στην Ουγγαρία και εικονογράφησε έργα ουγγρικών εκδοτικών οίκων. Με βάση τη Βουδαπέστη και με δεδομένο ότι ευνοούνταν οι σχέσεις ανάμεσα σε χώρες του ανατολικού μπλοκ, πραγματοποίησε πολλά ταξίδια που τροφοδότησαν πλούσια την εικαστική της παραγωγή. Ανάμεσά τους ήταν η Κίνα (1956), η Ρωσία (1962), η Κούβα (1963), Αζερμπαϊτζάν-Γεωργία-Αρμενία (1964-1966).
Εκτός από τη χαρακτική διακρίθηκε στο ψηφιδωτό, την ταπισερί, με πολλές ομαδικές εκθέσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Το κοινό ταύτισε τη Μακρή με τα έργα που έκανε στη φυλακή, την ενότητα έγχρωμων αλλά και μαυρόασπρων ξυλογραφιών για την Κίνα καθώς και την ενότητα ξυλογραφιών του Τσέπελ.