Οι «παλιοί» των ΑΕΙ… είναι αλλιώς

Οι «παλιοί» των ΑΕΙ… είναι αλλιώς

2' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις σοβαρές χώρες, τα Ανοιχτά Πανεπιστήμια δίνουν –τουλάχιστον, σε μεγαλύτερο βαθμό από τα συμβατικά– την ευκαιρία στους νέους επιστήμονες να δοκιμασθούν στη διδασκαλία μέσω του θέσεων του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΣΕΠ), δηλαδή των επιστημόνων που προσλαμβάνονται με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Στην Ελλάδα, όμως, αποδεικνύεται ότι τα πάντα οργανώνονται ώστε εκείνοι που είναι στα πράγματα να εξασφαλίζουν τα συμφέροντα της κάστας τους και της παρέας τους…

Το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) έχει 43 μόνιμους διδάσκοντες (μέλη Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού, όπως ορίζονται) και περί τα 1.750 μέλη ΣΕΠ, τα οποία καλύπτουν τη διδασκαλία των 280 θεματικών ενοτήτων που προσφέρει το ίδρυμα στους φοιτητές του σε όλη τη χώρα. Πέρυσι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αποφάσισε να αλλάξει το σύστημα πρόσληψης των μελών ΣΕΠ. Ετσι όρισε η ανανέωση των μελών ΣΕΠ να γίνεται κάθε τριετία και όχι ετησίως, όπως ίσχυε. Απόφαση λογική, τη στιγμή που οι προσφερόμενες θεματικές ενότητες δεν αλλάζουν και άρα δεν επρόκειτο να αλλάξουν οι ανάγκες για εκπαιδευτικό προσωπικό. Ομως, το υπουργείο όρισε ότι το 85% των νέων ΣΕΠ θα επιλέγεται μεταξύ εκείνων που ήδη κατείχαν θέση ΣΕΠ, και άρα το 15% των θέσεων θα διεκδικούν νέοι επιστήμονες. Η απόφαση αυτή είναι και συνταγματικά αμφισβητήσιμη (υποψήφιοι αναφέρουν ότι αντίκειται στο άρθρο 4 περί ισότητας των πολιτών), αλλά και ακαδημαϊκά έωλη, αφού ευνοεί τα παλιά ΣΕΠ. Και όχι μόνο αυτή η απόφαση. Στην προκήρυξη για τα νέα ΣΕΠ που απηύθυνε το ΕΑΠ ορίζονται κριτήρια επιλογής που ευνοούν τις… παλιοσειρές πανεπιστημιακών. Συγκεκριμένα, η τριμελής επιτροπή αξιολόγησης των υποψηφίων για τις 1.750 θέσεις μπορεί να δώσει έως 30 μονάδες στο ερευνητικό έργο κάθε υποψηφίου (εκ των οποίων έως πέντε μονάδες στο ερευνητικό έργο της τελευταίας πενταετίας και 25 μονάδες στο λοιπό ερευνητικό έργο), 15 μονάδες στο συγγραφικό έργο, 10 μονάδες στο επαγγελματικό-επιστημονικό έργο και 5 μονάδες στα αποτελέσματα εσωτερικής αξιολόγησης. Εντύπωση προκαλεί το ότι για το διδακτικό του έργο ένας υποψήφιος μπορεί να πάρει έως 30 μονάδες και για την εμπειρία του στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση 10 μονάδες. Οπως είναι σαφές, με αυτά τα κριτήρια ένας έμπειρος πανεπιστημιακός σε συμβατικό ΑΕΙ παίρνει φαλάγγι κάθε νέο επιστήμονα που ψάχνει μια θέση εργασίας… στ’ άχυρα. Και αυτό διότι είναι γνωστό ότι έως τώρα πολλοί πανεπιστημιακοί συμβατικών ΑΕΙ έπαιρναν τις θέσεις του ΕΑΠ ως έναν πρόσθετο πόρο. Ηταν απόλυτα νόμιμο. Ηταν και ηθικό;

Μήπως οι μόνιμοι διδάσκοντες του ΕΑΠ, οι οποίοι τόσα χρόνια στηρίζουν την ανάπτυξή του, πρέπει να μη δέχονται τέτοιες μικροπρέπειες; Μήπως για τους ίδιους λόγους πρέπει να αποσυρθούν από τη διεκδίκηση θέσεων στο ΕΑΠ οι πανεπιστημιακοί των άλλων, συμβατικών ΑΕΙ; Αλλιώς, ας δεχθούμε ότι δεν μας ενδιαφέρουν οι νέοι Ελληνες επιστήμονες και ας τους προσθέσουμε στα εξαγώγιμα είδη της χώρας!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή