Ο πυκνός κόσμος του Γιώργου Καρακάσογλου

Ο πυκνός κόσμος του Γιώργου Καρακάσογλου

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μόνος ανάμεσα στα έργα του Γιώργου Καρακάσογλου, αισθάνθηκα σαν ένας άνθρωπος κάτω από τον θόλο ενός πλανητάριου. Πλήθος μορφών, εκρήξεων, χρωμάτων και ανορθόδοξων συναντήσεων σχημάτιζαν έναν γαλαξία με πυκνές κηλίδες. Ανάμεσά τους έβλεπα την ουρά ενός κομήτη, κεντημένου με «τάματα», θυρεούς, θραύσματα από εφιάλτες και τρίμματα από οράματα, ξεσπάσματα μιας φαντασίας που κάλπαζε.

Σκέφτηκα τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό του Γιώργου Καρακάσογλου, του εικαστικού καλλιτέχνη που παρουσιάζει τη δουλειά του στην Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5». Ποιες εκρήξεις, σε λατομεία μνήμης και εμπειριών που δεν «βιώθηκαν» αλλά «ξοδεύτηκαν» σαν αληθινές, οδήγησαν στην αποδέσμευση τόσων έργων με πρώτη ύλη τον φαντασιακό κόσμο…

Λίγο να μείνεις στον χώρο της έκθεσης, νιώθεις το δέρμα σου να «βάφεται» από ένα μείγμα εικόνων, που, αίφνης, θυμίζουν κάποιες δικές σου κατασκευές του νου. Παρατηρούσα τα λάδια του Γιώργου Καρακάσογλου, όπως το «Αn adventure» ή το «Βurden» και ένιωθα τη σύμπλευση του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας του παράξενου, μισοφωτισμένων σπηλαίων μέσα στο μυαλό του Μπουνιουέλ ή του Κιούμπρικ. Αλλά, ήταν ο ασπρόμαυρος κόσμος του Γιώργου Καρακάσογλου αυτός που με ιντρίγκαρε ιδιαίτερα να σκύψω και να βυθίσω το βλέμμα στο πενάκι του. Απέναντι στο «It’s not worth it» ή στο «The girl’s dream», όπου η διακριτική επιχρωμάτωση της ακουαρέλας συμβάλλει σε μια αισθησιακή απορρόφηση του λοιπού μαυρόασπρου μικροσύμπαντος, ένιωσα το «ράγισμα» του δημιουργού όταν έχει επιτύχει τη βαθιά εξόρυξη. Εχει ικανότητα ο Γιώργος Καρακάσογλου να αλιεύει από τη βαθύτατη δεξαμενή της οπτικής μνήμης του και να ανασύρει σε νέους αστερισμούς εξπρεσιονιστικές μορφές, σουρεαλιστικές συγκατοικήσεις και διαπεραστικούς «ήχους» μέσα από οικοσυστήματα που έχουν υποστεί απονεύρωση.

Περιέργως, σε αυτό το παραλληρηματικό σύμπαν συγκατοικούν ο Μαξ Ερνστ και ο Μ. Κ. Εσερ αλλά και ο X. Tζ. Γουελς με τη «Μηχανή του Χρόνου» και ο Λούις Κάρολ με την «Αλίκη» σε τοπία ενορατικής προσμονής. Τα αρχιτεκτονικά σύμβολα είναι κομμάτια του ίδιου κόσμου, όπου βασιλείς είναι οι υπερμεγέθεις ή κρυπτικοί οφθαλμοί, τα ανθρωπογενή τέρατα και οι ζωόμορφοι άνθρωποι, μέσα όμως σε τοπία που εν τέλει συγκλίνουν σε μία συγκίνηση.

​​Eκθεση Γιώργου Καρακάσογλου. Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5», Καπλανών και Μασσαλίας. Εως 5 Απριλίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή