ΛΟΝΔΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Tate Britain
www.tate.org.uk
«Ruin Lust». Η έκθεση εστιάζει στη γοητεία των ερειπίων όπως εκφράστηκε στη βρετανική τέχνη από τον 18ο αιώνα έως σήμερα, προσφέροντας ένα οδοιπορικό στις δραματικές, τρομακτικές, διαστροφικές και κωμικές εκφάνσεις της θεματικής αυτής. Παρουσιάζοντας περίπου 100 έργα –από πίνακες του Τέρνερ και του Κόνσταμπλ (εδώ το «Hadleigh Castle», 1829) μέχρι φωτογραφίες, φιλμ και εγκαταστάσεις της Τασίτα Ντιν και του Τζέραρντ Μπερν– η έκθεση ιχνηλατεί όλες τις όψεις της αισθητικής των ερειπίων: τον ρομαντισμό του 18ου αιώνα, τον αντίκτυπο της εκβιομηχάνισης τον 19ο, τις συνέπειες του πολέμου τον 20ό, την καταγραφή καταστροφών που επήλθαν εξαιτίας τής καλώς ή κακώς εννοούμενης προόδου. Μεταξύ των έργων που εκτίθενται περιλαμβάνονται η «Καταστροφή της Πομπηίας» (1872) του Τζον Μάρτιν, η σειρά «Devastation» (1940-41) του Γκράχαμ Σάδερλαντ, με σκηνές από το βομβαρδισμένο Λονδίνο, αλλά και η εγκατάσταση του Τζ. Μπερν «1984 and Beyond» (2006), μια αναφορά στο «βιωμένο μέλλον», όπου ο καλλιτέχνης αναπαριστά μια συζήτηση μεταξύ συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας (Ισαάκ Ασίμοφ, Ρέι Μπράντμπερι, Αρθουρ Κλαρκ) που είχε δημοσιευτεί στο Playboy το 1963 (περιττό να πούμε ότι έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους). Εως τις 18 Μαΐου.
ΘΕΑΤΡΟ
Young Vic
www.youngvic.org
«A View from the Bridge». Στο δράμα του «Ψηλά από τη γέφυρα», ένα από τα πολυπαιγμένα έργα του, ο Αρθουρ Μίλερ αποδομεί για ακόμη μία φορά το αμερικανικό όνειρο μέσα από μια σκοτεινή ιστορία πάθους. Στο Μπρούκλιν της δεκαετίας του 1950, ο λιμενεργάτης Εντι Καρμπόνε καλωσορίζει τα ξαδέρφια του από τη Σικελία, που φτάνουν στη «γη της ελευθερίας». Οταν όμως ένας από αυτούς ερωτεύεται την όμορφη ανιψιά του Εντι, ανακαλύπτει ότι η ελευθερία έχει βαρύ τίμημα. Η ζήλια και η δυσπιστία του Εντι αποκαλύπτουν ένα βαθιά κρυμμένο, ανείπωτο μυστικό – που τον οδηγεί στο βάραθρο της προδοσίας. Η νέα παραγωγή του έργου από τον τολμηρό Βέλγο σκηνοθέτη Ιβο φαν Χόφε έχει εντυπωσιάσει θετικά τους κριτικούς. Οπως έγραψε ο Μάικλ Μπίλινγκτον, ο Φαν Χόφε, ο οποίος ανέβασε πέρυσι στο Μπάρμπικαν μια εξαιρετικά ρεαλιστική διασκευή του έργου του Μπέργκμαν «Σκηνές από ένα γάμο», ακολουθεί εδώ έναν διαφορετικό δρόμο αφαιρώντας από το έργο κάθε νατουραλιστική λεπτομέρεια, «επαναφέροντάς το στις ρίζες του, στην αρχαιοελληνική τραγωδία». Οι ηθοποιοί, με επικεφαλής τον Μαρκ Στρονγκ στον ρόλο του Εντι, έχουν όλοι κερδίσει θερμούς επαίνους για τις ερμηνείες τους. Εως τις 7 Ιουνίου.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΘΕΑΤΡΟ
Ambassador Theatre
www.chicagothemusical.com
«Chicago, the Musical». Το μιούζικαλ «Σικάγο» πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Μπομπ Φόσι το 1975 στο Μπρόντγουεϊ, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, ενώ το 2002 προβλήθηκε η βραβευμένη με Οσκαρ κινηματογραφική εκδοχή του, σκηνοθετημένη από τον Ρομπ Μάρσαλ και με πρωταγωνιστές τη Ρενέ Ζελβέγκερ, την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς και τον Ρίτσαρντ Γκιρ. Γραμμένο από το διάσημο δίδυμο Τζον Κάντερ/Φρεντ Εμπ, το «Σικάγο» είναι ένα σκοτεινό αλλά και πολύ διασκεδαστικό μιούζικαλ, που περιέχει στα συστατικά του σεξ και φόνους, διαφθορά και απληστία, εκμετάλλευση και προδοσία, όλα ντυμένα με δυναμική μουσική και τραγούδια (ανάμεσά τους τα «Me and my Baby», «Razzle Dazzle», «Mr. Cellophane» και «When You’re Good to Mama»). Η νέα παραγωγή του έργου έχει σκηνοθετηθεί από τον Γουόλτερ Μπόμπι και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται η Μπιάνκα Μαροκίν (Ρόξι Χαρτ), η Αμρα-Φέι Ράιτ (Βέλμα Κέλι) και ο Μπρεντ Μπάρετ (Μπίλι Φλιν).
ΤΟΡΟΝΤΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Art Gallery of Ontario
www.ago.net
«Francis Bacon and Henry Moore: Terror and Beauty». Η έκθεση είναι αφιερωμένη σε δύο κορυφαίους Βρετανούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, παρουσιάζοντας 130 εκθέματα ― πίνακες, γλυπτά, σχέδια, φωτογραφίες και αρχειακό υλικό. Εστιάζει στις εμπειρίες τους σε καιρούς συγκρούσεων και βίας, όπως οι βομβαρδισμοί στο Λονδίνο στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για να εξετάσει πώς επηρεάστηκε η δημιουργικότητά τους από καταστάσεις κακουχίας και άγχους. Παράλληλα, η έκθεση αναδεικνύει τον διαφορετικό τρόπο που αντιμετώπισαν οι δύο καλλιτέχνες την ανθρώπινη οδύνη μέσα στο έργο τους. Η αντιπαράθεση γλυπτών του Μουρ (πολλά από τα οποία ανήκουν στο μουσείο) και πινάκων του Μπέικον ρίχνει νέο φως στα έργα, ενώ σημαντική είναι και η παρουσία στην έκθεση 30 φωτογραφιών του γερμανικής καταγωγής Βρετανού φωτογράφου Μπιλ Μπραντ, με εστίαση στους δύο καλλιτέχνες. Εως τις 20 Ιουλίου.
ΣΑΟ ΠΑΟΛΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Pinacoteca do Estado
www.pinacoteca.org.br
«Zero». Η καλλιτεχνική κολεκτίβα Zero ιδρύθηκε το 1957, με βάση της το Ντίσελντορφ, και διοργάνωσε εκθέσεις και διάφορες εκδηλώσεις στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, με στόχο να συμβάλει στη χάραξη μιας νέας καλλιτεχνικής διαδρομής που θα ξεκινούσε από την αρχή, το μηδέν, μετά τις καταστροφικές εμπειρίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η έκθεση εξερευνά τη μινιμαλιστική αισθητική των καλλιτεχνών της Zero (συχνά εργάζονταν μόνο με φως και καθρέφτες), το κληροδότημά τους και τον ρόλο τους στη διαμόρφωση των διεθνών κινημάτων της σύγχρονης τέχνης. Εστιάζει επίσης ιδιαίτερα στη σχέση Λατινοαμερικανών καλλιτεχνών με τη Zero, καθώς πολλά μέλη της κολεκτίβας και του περίγυρού της είχαν συμμετάσχει στις Μπιενάλε του Σάο Πάολο τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Παρουσιάζονται έργα πρωτεργατών της Zero, όπως ο Χάιντς Μακ (εδώ το έργο του «Ohne Titel», 1957), ο Οτο Πιένε και ο Γκίντερ Ουέκερ, καθώς και έργα καλλιτεχνών που συνδέθηκαν άμεσα ή ήρθαν σε δημιουργικό διάλογο με το κίνημα αυτό, όπως ο Λούτσιο Φοντάνα, ο Ιβ Κλάιν, ο Ζαν Τιγκελί, η Gego και η Λυγία Κλαρκ. Εως τις 15 Ιουνίου.
«Ο άνθρωπος που τον αυτοκτόνησε η κοινωνία»
Λίγες ημέρες πριν από τα εγκαίνια μιας έκθεσης με έργα του Βαν Γκογκ στο Παρίσι το 1947, ζητήθηκε από τον Αντονέν Αρτό (1896-1948) να γράψει ένα κείμενο για τον ζωγράφο. Ο γνωστός για τις αντισυμβατικές, ανατρεπτικές ιδέες του ποιητής, εικαστικός και θεατράνθρωπος, ο οποίος είχε επανειλημμένα νοσηλευτεί σε ψυχιατρικά ιδρύματα, περιέγραψε τον Βαν Γκογκ όχι ως ψυχοπαθή αλλά ως έναν καλλιτέχνη με εξαιρετική πνευματική διαύγεια, του οποίου η αυτοκτονία προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την αρνητική στάση του κοινωνικού περίγυρου απέναντι στις «αφόρητες αλήθειες» που εκφράζονταν στη ζωγραφική του. Η έκθεση «Βαν Γκογκ/Αρτό: Ο άνθρωπος που τον αυτοκτόνησε η κοινωνία», στο παρισινό Μουσείο Ορσέ (έως 6/7), παρουσιάζει 45 πίνακες του Βαν Γκογκ (εδώ μια αυτοπροσωπογραφία του) μαζί με σχόλια και σχέδια του Αρτό, από το κείμενο του οποίου έχει δανειστεί τον τίτλο της.