Περίπου 13.000 Γερμανοί φοροφυγάδες, ο τριπλάσιος αριθμός απ’ ό,τι συνήθως, έχουν προσφύγει τους τρεις πρώτους μήνες του 2014 στις Αρχές της χώρας, καταγγέλλοντας εαυτούς επειδή απέτυχαν να δηλώσουν τα ακριβή τους εισοδήματα. Δεν τους κατέλαβε αιφνίδια κάποιο ενοχικό σύνδρομο, απλώς η δίκη του πρώην προέδρου της Μπάγερν Μονάχου, Ούλι Χένες, φαίνεται πως είχε ευεργετικές επιπτώσεις για τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς του γερμανικού κράτους. Η υψηλή δημοσιότητα και η διαπόμπευση ενός από τους δημοφιλέστερους ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια ποδοσφαιρικούς παράγοντες της Γερμανίας λειτούργησε αποτρεπτικά για χιλιάδες δυνάμει μιμητές του.
Η εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung με έδρα τη βαυαρική πρωτεύουσα αποκάλυψε χθες το κύμα φορολογικής κάθαρσης που σαρώνει τη χώρα, υπενθυμίζοντας ότι ο Χένες καταδικάστηκε σε τριάμισι χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή τον περασμένο μήνα επειδή απέκρυψε φόρους ύψους 28,5 εκατ. ευρώ μέσω μυστικού λογαριασμού σε ελβετική τράπεζα. Σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία, οι φοροφυγάδες μπορούν να αποφύγουν τέτοιου είδους βαρύτατες ποινές αν καταφύγουν εθελοντικά στις αρμόδιες Αρχές, προτού οι τελευταίες κινήσουν τις διαδικασίες εναντίον τους. Ο πολιτικός που πρώτος θέσπισε ένα είδος αμνηστίας με αντάλλαγμα λιγοστά φορολογικά έσοδα ήταν ο Σοσιαλδημοκράτης Χανς Αϊχελ, γνωστός στη χώρα μας επειδή έχει επανειλημμένως επικριθεί ότι ως υπουργός Οικονομικών της τότε κυβέρνησης Σρέντερ είχε δεχτεί την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ. Ο Αϊχελ έδινε τη δυνατότητα στους φοροφυγάδες να παραμείνουν -φορολογικά- «καθαροί» και ανώνυμοι, καταβάλλοντας ένα μέρος μόνο των φόρων που τους αναλογούσαν. Η πρωτοβουλία σημείωσε παταγώδη αποτυχία. Ούτε ένας δεν άδραξε την ευκαιρία. Τόσο σίγουροι ήταν οι Γερμανοί καταθέτες για το απόρρητο των ελβετικών τραπεζών. Κι όμως η Ελβετία έχει αποφασίσει να αλλάξει πολιτική, καθώς τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας έχουν αποφασίσει να αποτινάξουν την αδιαφανή εικόνα του φορολογικού παράδεισου, ενώ όλο και συχνότερα υπογράφονται συμφωνίες συνεργασίας με τις φορολογικές αρχές άλλων χωρών.
Με τη δαμόκλειο σπάθη της αγοράς CD που περιέχουν λίστες φοροφυγάδων με καταθέσεις σε ελβετικές τράπεζες, τις διεθνείς πιέσεις να αυξάνουν και τις κυρώσεις να γίνονται όλο και πιο αυστηρές, οι φοροφυγάδες στη Γερμανία που εξετάζουν τη δυνατότητα της «αυτοκαταγγελίας» (Selbstanzeige) έχουν τριπλασιαστεί, ακόμη και τετραπλασιαστεί σε ορισμένα κρατίδια, όπως η Βαυαρία.
Εχοντας στο μυαλό τους το μικροσκοπικό κελί, στο οποίο θα περάσει τα επόμενα χρόνια ο Χένες, οι συμπατριώτες του δεν θέλουν να έχουν την ίδια τύχη. Αλλωστε κι ο ίδιος ο έκπτωτος πρόεδρος της Μπάγερν επιχείρησε να κάνει χρήση του μέτρου αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Tο ίδιο είχε πράξει και η Αλις Σβάρτσερ, η πιο διάσημη φεμινίστρια της χώρας και εκδότρια του φεμινιστικού περιοδικού «Εμμα».
Ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών του κρατιδίου Ρηνανίας -Παλατινάτου, Κάρστεν Κιλ, θεωρεί ότι δεν έπαιξε ρόλο μόνο η υπόθεση Χένες: «Πιστεύω ότι υπάρχει κι άλλη μια αιτία, που δεν αναφέρεται συχνά. Πολλές τράπεζες στην Ελβετία έχουν θέσει διορία μέχρι το τέλος του χρόνου να εξασφαλίσουν φορολογική ενημερότητα. Αυτή η στρατηγική ωθεί πολλούς στην ανάληψη δράσης και ειδικότερα την αυτοκαταγγελία», αναφέρει χαρακτηριστικά. Η Πράσινη συνάδελφός του στο Σλέσβιχ Χολστάιν, Μόνικα Χάινολντ, λέει ότι για τους φοροφυγάδες τα περιθώρια στενεύουν συστηματικά. Ολοι πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσουν ότι το αδίκημα της φοροδιαφυγής έχει συνέπειες και μάλιστα αυστηρές.
Εχει ενδιαφέρον ο τρόπος λειτουργίας της αυτοκαταγγελίας. Προϋπόθεση κατ’ αρχάς είναι να μην έχει εντοπιστεί ο φοροφυγάς από τις Αρχές ούτε καν να επίκειται κάποιος φορολογικός έλεγχος σε βάρος του. Ο μεταμελημένος φορολογούμενος πραγματοποιεί τη σχετική καταγγελία εναντίον του εαυτού του στις αρμόδιες Αρχές και στη συνέχεια καταθέτει τα απαραίτητα έγγραφα για το ακριβές ύψος της φοροδιαφυγής που έχει διαπράξει. Στη συνέχεια καταβάλλει εντός της προθεσμίας του υπουργείου Οικονομικών τους φόρους που του αναλογούν με τόκο 0,5% ανά μήνα και 5% σε περίπτωση φοροδιαφυγής άνω των 50.000 ευρώ.