Η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία επιβεβαίωσε χθες την αρχική της εκτίμηση, σύμφωνα με την οποία ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη υποχώρησε τον Μάρτιο στο 0,5% σε ετήσια βάση, δηλαδή στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Νοέμβριο του 2009. Η αρνητική εξέλιξη εντείνει την πίεση προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εγκαταλείψει τις λεκτικές παρεμβάσεις και να αναλάβει δράση προκειμένου να ενισχύσει τον πολύ χαμηλό πληθωρισμό προτού αρχίσει να αποτελεί απειλή για την ανάκαμψη της Ευρωζώνης και τη βιωσιμότητα του χρέους των πιο ευάλωτων μελών της. Πέντε μέλη της Ευρωζώνης, Ελλάδα, Κύπρος, Πορτογαλία, Σλοβακία και Ισπανία, είχαν αρνητικό πληθωρισμό τον Μάρτιο. Η Κομισιόν και η ΕΚΤ έχουν υποστηρίξει πολλές φορές ότι ο αρνητικός πληθωρισμός είναι επιθυμητός μέχρι κάποιο σημείο στις χώρες που προσπαθούν να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Ωστόσο η κατάσταση αλλάζει όταν η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, η Ισπανία, έχει αρνητικό πληθωρισμό 0,2% και όταν η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία, η Ιταλία, βλέπει τον πληθωρισμό να υποχωρεί μόλις στο 0,3%.
Την περασμένη εβδομάδα, από την Ουάσιγκτον, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, εξέφρασε ανησυχία για την ενίσχυση του ευρώ έναντι των βασικών ξένων νομισμάτων και επανέλαβε τη δέσμευση του διοικητικού συμβουλίου να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα προκειμένου να ενισχύσει τον πληθωρισμό. Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι η ΕΚΤ θα περιμένει τις νέες προβλέψεις για τον πληθωρισμό τον Ιούνιο προτού αναλάβει δράση, εκτός και αν υπάρξει δραματική πτώση του πληθωρισμού στο μεταξύ. Το ισχυρό ευρώ, τα μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα του «πυρήνα» της Ευρωζώνης και η προσπάθεια εσωτερικής υποτίμησης που κάνουν οι περισσότερες χώρες του Νότου ενισχύουν τις αποπληθωριστικές πιέσεις στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, αυτά είναι τα άμεσα αίτια. Τα απώτερα αίτια, σύμφωνα με τον κ. Τζορτζ Μάγκνους, επί σειρά ετών επικεφαλής οικονομολόγο της UBS με έδρα το Λονδίνο, είναι η πτώση της συνολικής ζήτησης στην Ευρωζώνη, η οποία με τη σειρά της οφείλεται στην πτώση των εισοδημάτων, την οικονομική ανισότητα και τη δυσλειτουργία των αγορών εργασίας στην Ευρωζώνη. Σε πολλές περιπτώσεις η λιτότητα ήταν αναγκαία, εξηγεί ο κ. Μάγκνους, αλλά ταυτόχρονα τα κράτη του Βορρά πρέπει να μοιραστούν το βάρος της προσαρμογής με τον Νότο, οι δημόσιες επενδύσεις θα πρέπει να ενισχυθούν και τα μέτρα λιτότητας θα πρέπει να επανασχεδιαστούν ώστε να είναι δικαιότερα.
Οι κερδισμένοι
Πολλοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι προτού ο κ. Ντράγκι αρχίσει να αγοράζει περιουσιακά στοιχεία, εφαρμόζοντας την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης, θα υιοθετήσει αρνητικά επιτόκια για τις τράπεζες που φυλάσσουν τα χρήματά τους στην ΕΚΤ, στην προσπάθεια να ενθαρρύνει τον δανεισμό προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Τις προηγούμενες ημέρες, μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, όπως οι κύριοι Κονστάνσιο και Κερέ, άφησαν να εννοηθεί πως αν η ΕΚΤ προχωρήσει σε ποσοτική χαλάρωση, τότε θα αγοράσει τόσο δημόσιο χρέος όσο και ιδιωτικό. Σύμφωνα με το Reuters, σε αυτή την περίπτωση από τους κερδισμένους της ιστορίας θα είναι, πέρα από τις ευρωπαϊκές μετοχές που υπολογίζεται ότι θα ενισχυθούν κατά 20% μετά τον Ιούνιο, ορισμένες από τις λιγότερο επικερδείς και περισσότερο υπερχρεωμένες επιχειρήσεις της Ευρώπης, όπως ισπανικές και ιταλικές τράπεζες και αυτοκινητοβιομηχανίες σαν την Peugeot, αλλά και εταιρείες μικρής κεφαλαιοποίησης το κόστος δανεισμού των οποίων θα μειωθεί. Μακροπρόθεσμα κερδισμένοι θα είναι και οι εξαγωγείς εξαιτίας της υποχώρησης της ισοτιμίας του ευρώ εάν η ΕΚΤ αποφασίσει να τυπώσει χρήμα.