Είναι η παγίδα της πλατείας Κολωνακίου. Δεν χρειάζεται να κάτσεις περισσότερο από είκοσι λεπτά, και θα σε βρουν. Το χέρι απλώνεται για χειραψία, εσύ αμήχανα το πιάνεις. «Φτάνει πια!», σου λέει ο ασπρομάλλης κύριος. «Εμείς θα τα αλλάξουμε όλα!». Κάπου εκεί συνειδητοποιείς πως όχι μόνο δεν γνωρίζεις τον άνθρωπο, αλλά ούτε καν μπορείς να τραβήξεις την παλάμη σου. Γιατί ο ασπρομάλλης κύριος σου μιλάει σαν να σε ξέρει από παιδί. «Υπάρχουν προβλήματα, αλλά τώρα εγώ είμαι εδώ!», λέει με το ύφος του Μπάτμαν. Πέντε λεπτά μετά, όταν το χέρι σου θα απελευθερωθεί, στο τραπέζι σου θα προσγειωθεί και το προεκλογικό υλικό. Και η σεμνή τελετή θα μετακινηθεί στο δίπλα τραπεζάκι, με πρωταγωνιστή κάποιον άλλο ανυποψίαστο θαμώνα της πλατείας.
Η πλατεία Κολωνακίου, βλέπετε, είναι γεμάτη με ψηφοφόρους και κανείς υποψήφιος δεν μπορεί να το αγνοήσει αυτό. Αν στο «Pit» της Μηλιώνη καιροφυλακτεί πάντα ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος πρώτη φορά εφέτος αναγκάζεται να κυνηγήσει τις ψήφους μακριά από τη «Βιβλιοθήκη»: ο υποψήφιος της Ν.Δ. αυτή την εβδομάδα εθεάθη πρώτη φορά καθιστός στο «Ντα Κάπο». Βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα: η υποψήφια στον σπηλιωτοπουλικό συνδυασμό Τζούλια Παπαδημητρίου εδώ και δέκα μέρες έχει βαλθεί να ξελογιάσει τους ψηφοφόρους – πελάτες μιας κάποιας ηλικίας του «Πέρρος».
Αλλά ποιος μπορεί να την ψέξει; Μόνο κάποιος σαν τον Γ. Σακελλαρίδη του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι νέος στο ψηφοθηρικό κουρμπέτι, δικαιούται να λέει πως «η υποψηφιότητά μου είναι μια συναρπαστική περιπέτεια». Οι άλλοι υποψήφιοι ζουν την κυνηγετική περίοδο των ψήφων που ξεκινάει με το πρώτο φως κάθε πρωί και τελειώνει αργά το βράδυ, όταν πια πέφτει το βαθύ σκοτάδι. Αρκεί να γράψετε «Υποψήφιος δήμαρχος επισκέφτηκε» στο google και να πατήσετε το enter. Η αναζήτηση δίνει… 210.000 αποτελέσματα! Οσο για το ποιοι δέχθηκαν επίσκεψη… Από το «Κυνοκομείο Γιαννιτσών» και τη «Θρακική Εστία Βέροιας» μέχρι τον «Μητροπολίτη Κηφισιάς Κύριλλο» και το «Δασαρχείο Καλαμπάκας», όλους, τους επισκέφθηκε ένας υποψήφιος δήμαρχος, περιφερειάρχης ή, έστω, δημοτικός σύμβουλος. Και κάποιους τους επισκέφθηκαν όλοι οι παραπάνω περισσότερες από μία φορές.
Η Ακρόπολη, ας πούμε, αποτελεί αγαπημένο hotspot των υποψηφίων – μέχρι και η Ραχήλ Μακρή φωτογραφήθηκε μ’ αυτήν στο φόντο, για να αβαντάρει τους υποψηφίους των Ανεξάρτητων Ελλήνων που μπήκαν στο ψηφοδέλτιο με κλήρωση, αφού πρώτα εντοπίστηκαν από τον πρόεδρο του κόμματος Π. Καμμένο μέσω αγγελίας στο facebook: «Ζητώ υποψήφιους (…) που συμφωνούν με την ιδρυτική μας διακήρυξη»! Αλλά πάλι, οι επικοινωνιολόγοι το έχουν πει: συχνά το προεκλογικό άγχος οδηγεί σε αλλόκοτες συμπεριφορές. Η Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, θα μπορούσε απλώς να βγάλει μια ωραία φωτογραφία με την Ακρόπολη στο βάθος. Αντί γι’ αυτό, προτίμησε να αγγαρέψει ως γκεστ σταρ τον Μανώλη Γλέζο, που στα 92 του χρόνια βρέθηκε να ξεροσταλιάζει δίπλα της για να φτάσουν μαζί στο γκισέ του Μουσείου της Ακρόπολης, ώστε να πειστεί το πανελλήνιο πως οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν κλέβουν στην ουρά.
Βλέπετε, καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, το άγχος του υποψηφίου εκτοξεύεται και αλλόκοτες εικόνες καταγράφονται. Πολλοί λένε πως είδαν τον υποψήφιο ευρωβουλευτή Γ. Κύρτσο με το καλό του κουστούμι και μια ντάνα free press υπό μάλης να τριγυρνάει και να διανέμει στα τραπέζια περιοδικά, λέγοντας «εγώ το γράφω, εγώ το μοιράζω»!
Αλλά βέβαια, για κάθε υποψήφιο το μεγάλο άγχος είναι πώς θα βγει στην τηλεοπτική αρένα. Βλέπετε, μέχρι και τη Μ. Πέμπτη, οι εμφανίσεις στο γυαλί ήταν ελεύθερες, ενώ από χθες ώς τις εκλογές, καθένας έχει δικαίωμα σε δύο μόνο εμφανίσεις ανά κανάλι. Κι έτσι κάπως, η Μεγάλη Εβδομάδα μεταβλήθηκε σε επταήμερο των παθών για τις δύσμοιρες «κλείστρες» των καναλιών, τις συμπαθείς εργαζόμενες, δηλαδή, που αναλαμβάνουν να στήσουν το πάνελ της κάθε εκπομπής. Στο μαρτυρικό τέμπο των ημερών, οι «κλείστρες» βρέθηκαν να ψάχνουν πώς οι χίλιοι και ένας υποψήφιοι που τις έπαιρναν μέρα και νύχτα τηλέφωνο θα χωρέσουν στο πεντάλεπτο πριν πέσει μαύρο στην εκπομπή. Διόλου τυχαίο που οι εμφανίσεις των υποψηφίων μέχρι τη Μ. Πέμπτη το βράδυ κρατούσαν από τρία ώς επτά λεπτά το περισσότερο. Και ύστερα, η απαγόρευση ξεκίνησε και οι πύλες των καναλιών έκλεισαν. Και τι έμεινε;
Οπως πάντα, η Βαρβάκειος Αγορά. Παραδοσιακά, βλέπετε, η αγωνία του υποψηφίου πριν από τις εκλογές τερματίζει στο «πράσινο μίλι» της Βαρβακείου. Τώρα που η κρίση «χτυπάει» την αγορά και οι μπαλτάδες είναι σε αργία, το πέρασμα από τη Βαρβάκειο μοιάζει με το άλμα της πίστης. Κι έτσι, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος εμφανίστηκε με τζάκετ πιλότου της Λουφτβάφε για να πει διάφορες αλεξιπτωτιστικές ατάκες, όπως «εδώ θα γίνει ένα στολίδι της Αθήνας» υπό το παραξενεμένο βλέμμα των κυρίων με τα χασαπομάχαιρα. Ενώ ο μακράν πιο έμπειρος Γ. Σγουρός πρότεινε «να ανακαινίσουμε πλήρως τη Βαρβάκειο» και καθόλου δεν παραπονέθηκε που ένας χασάπης τον υποδέχθηκε με πανό που έγραφε «ίσως ο πιο τίμιος». Γιατί αν ο περιφερειάρχης επέμενε να φύγει απ’ το πανό το «ίσως», ποιος ξέρει τι ίσως να συνέβαινε…