Αθήνα, κάν’ το όπως το Βερολίνο και το Λονδίνο

Αθήνα, κάν’ το όπως το Βερολίνο και το Λονδίνο

3' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H εικόνα των «άδειων», ξενοίκιαστων και ανεκμετάλλευτων ακινήτων έχει ταυτιστεί με την οικονομική ύφεση στη χώρα μας. Αντίστοιχα, η τόνωση της επιχειρηματικότητας –και δη της νεανικής– αποτελεί μια ανάγκη που «ξεπήδησε» κυριολεκτικά εν μέσω κρίσης. Υπάρχει ένα σημείο, όπου οι δύο αυτές πραγματικότητες συμπίπτουν. «Πριν από δύο περίπου χρόνια είχαμε καλεσμένους νέους επιχειρηματίες από δέκα χώρες, που είχαν έρθει για να συμμετάσχουν στην εβδομάδα επιχειρηματικότητας», λέει στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Τσίγκος, πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Νεοφυών Επιχειρήσεων (ΕΕΝΕ), και «καθώς τους ξεναγούσαμε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας παρατήρησαν μεταξύ άλλων τα ξενοίκιαστα γραφεία και καταστήματα και μας ρώτησαν πώς σκοπεύαμε να τα αξιοποιήσουμε». Χρειάστηκαν λίγα δευτερόλεπτα στην ομάδα των Ελλήνων για να καταλάβουν το νόημα της ερώτησης. Η ιδέα αφορά στην παροχή κινήτρων στις νεοφυείς επιχειρήσεις, τα λεγόμενα start ups, ώστε να μετακομίσουν στο κέντρο και να του δώσουν το… φιλί της εμπορικής και επιχειρηματικής ζωής.

«Το κράτος σε συνεργασία με τον δήμο μπορεί να δώσει ισχυρά φορολογικά και εισφορολογικά κίνητρα για την ανάπτυξη της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, δηλαδή πενταετή φοροαπαλλαγή και γενναία έκπτωση στις εισφορές τους στον ΟΑΕΕ» εξηγεί ο πρόεδρος του ΕΕΝΕ. «Ούτως ή άλλως, το πιο πολλά start-ups αποτυγχάνουν πριν γίνουν κερδοφόρα, ενώ όσα γίνονται κερδοφόρα, συνήθως μεγάλα κέρδη έχουν μετά την πενταετία, οπότε ουσιαστική απώλεια φόρου εισοδήματος δεν θα έχει το κράτος». Η πρόταση υιοθετήθηκε σταδιακά από πολλές ομάδες επιχειρηματιών στην Αθήνα, ενώ κατατέθηκε εγγράφως στον πρωθυπουργό, τον υπουργό Ανάπτυξης, τον Δήμο Αθηναίων και το ΕΒΕΑ. «Ολοι μάς έχουν απαντήσει προφορικά ότι η πρόταση είναι εξαιρετική, ωστόσο δεν έχει προχωρήσει στο διά ταύτα». Μια τέτοια πρωτοβουλία θα είχε πολλαπλά οφέλη, καθώς θα ζωντάνευε εκ νέου το εγκαταλελειμμένο κέντρο και θα προσέφερε στέγη σε νέες επιχειρήσεις προκειμένου να αναπτυχθούν. Οι πιο αισιόδοξοι, μάλιστα, πάνε ένα βήμα «παρακάτω», καθώς πιστεύουν ότι αν η Αθήνα υιοθετήσει ένα τέτοιο καθεστώς, μπορεί να προσελκύσει νεοφυείς επιχειρήσεις από όλη την Ευρώπη. «Θα μπορούσαμε να προβάλουμε την Αθήνα ως παγκόσμια πρωτεύουσα δημιουργικότητας, αν συνδυάσουμε το μεγάλο ανθρώπινο κεφάλαιο επιστημόνων που διαθέτουμε με το συμβολικό κεφάλαιο του παρελθόντος και μια σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων».

Ενα τέτοιο εγχείρημα μόνον ουτοπικό δεν είναι, καθώς έχει εφαρμοστεί πολλάκις στο εξωτερικό. «Η ιδέα πήρε σάρκα και οστά στη Βαρκελώνη, το Σαν Φρανσίσκο και το Λονδίνο, όπου χάρη στο όραμα του Κάμερον δημιουργήθηκε το περίφημο Silicon Roundabout στο πάλαι ποτέ υποβαθμισμένο Ανατολικό Λονδίνο». Η Αθήνα εμφανίζει ομοιότητες με το Βερολίνο, όπου μετά την ένωση της Γερμανίας αναζητούνταν ιδέες για την οικονομική ανόρθωσή του. Η γερμανική πρωτεύουσα σε αντίθεση με την υπόλοιπη χώρα, δεν διέθετε βιομηχανία, αλλά χαμηλά ενοίκια συγκριτικά με τη Φρανκφούρτη και το Μόναχο. Ετσι, προωθήθηκε η ιδέα να κατοικηθούν από φερέλπιδες νέους επιχειρηματίες, οι οποίοι συν τω χρόνω… ωρίμασαν προσθέτοντας την πόλη τους στον «χάρτη» της νεανικής επιχειρηματικότητας.

Ωστόσο, και παρά την απουσία στρατηγικής στην Ελλάδα, παρατηρείται τάση «καθόδου» ή «ανόδου» εταιρειών προς το κέντρο της Αθήνας. Ο κ. Τσίγκος έκανε το εν λόγω βήμα από το 2011, μετακομίζοντας την εταιρεία του στο κέντρο. «Το ενοίκιό μας στην Κατεχάκη ήταν τόσο υψηλό που δεν μπορούσαμε να το αντέξουμε» λέει στην «Κ», «πάνω από 16 ευρώ/τ.μ., μια τιμή που σίγουρα η κρίση καθιστούσε αδύνατη να αντέξουμε, οπότε έπειτα από σύντομη αναζήτηση βρήκαμε ένα γραφείο κοντά στην οδό Σταδίου σε τιμή 5 ευρώ/τ.μ., η οποία μάλιστα έκτοτε έχει αναθεωρηθεί προς τα κάτω». Τα οφέλη αυτής της κίνησης ήταν πολλαπλά: η εταιρεία εξασφάλισε περισσότερα τετραγωνικά με λιγότερα χρήματα, οι εργαζόμενοι άφησαν το Ι.Χ και άρχισαν να μετακινούνται με τα ΜΜΜ. «Ακόμα και η κοινωνική μας ζωή βελτιώθηκε, αφού ήταν πλέον εύκολο να συναντούμε φίλους και συνεργάτες στα πέριξ». Φυσικά, οι εργαζόμενοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι και με τα κακώς κείμενα της ζωής στο κέντρο. «Στη δική μας γειτονιά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η διακίνηση και η χρήση ναρκωτικών σχεδόν όλο το 24ωρο» περιγράφει ο κ. Τσίγκος «ωστόσο υπάρχει αποτελεσματικότερος τρόπος για να αναβαθμίσουμε το κέντρο, από το να επιστρέψουν οι πολίτες στην πόλη τους;». Ως γνωστόν, η καλύτερη άμυνα είναι η… επίθεση.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή