Τη θέση πως, «από ό, τι διαπιστώνεται, ακόμη και μια χώρα όπως η Ελλάδα μπορεί να θέσει υπό έλεγχο τις κρατικές της δαπάνες», διατυπώνει ο κορυφαίος Αυστριακός οικονομολόγος Στέφαν Μπρούκμπαουερ, παραπέμποντας στην, όπως τονίζει, «πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα στο θέμα του ελλείμματος του προϋπολογισμού».
Σε σημερινές δηλώσεις του στην αυστριακή εφημερίδα «Σάλτσμπουργκερ Νάχριχτεν» και στο πλαίσιο ενός ενδιάμεσου απολογισμού από μέρους της εφημερίδας των μέτρων για τη διάσωση της ευρωζώνης, ο κ. Μπρούκμπαουερ, που είναι επικεφαλής των οικονομολόγων μιας από τις μεγαλύτερες αυστριακές τράπεζες, τονίζει πως η επιτυχία των πακέτων διάσωσης έχει βασικά υποτιμηθεί για την ευρωζώνη, ενώ έχει υπερτιμηθεί για την Ελλάδα, «όπου η κατάσταση εξακολουθεί να είναι πολύ δύσκολη».
Όπως προσθέτει ο ίδιος, «υπάρχουν ακόμη μεγάλες αμφιβολίες ότι οι Έλληνες θα μπορέσουν πραγματικά να εξυπηρετήσουν μακροπρόθεσμα το σύνολο του κρατικού χρέους», καθώς, κατά την άποψή του, ο όγκος του χρέους ήταν πολύ μεγάλος εδώ και δεκαετίες, «εξαιτίας του συνοψισμένου οικονομικού δυναμικού της χώρας».
Σύμφωνα με την άποψη του Αυστριακού οικονομολόγου, το δίδαγμα που εξάγεται από τα πακέτα διάσωσης για την Ελλάδα είναι η διαπίστωση ότι «η διαγραφή χρέους στους ιδιώτες δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα εκτός της ύφεσης στην Ελλάδα» και, σύμφωνα με την εφημερίδα, το κόστος γι’ αυτό υπερέβη κατά πολύ το αποτέλεσμα της διαγραφής, ενώ χωρίς την πίεση των αγορών η πολιτική σίγουρα δεν θα είχε πετύχει τους στόχους της.
Στο δημοσίευμα της «Σάλτσμπουργκερ Νάχριχτεν» επισημαίνεται πως η σημερινή 23η Απριλίου δεν έχει μόνον πολιτιστική σημασία ως 450ή επέτειος της γέννησης του δραματουργού Ουίλιαμ Σαίξπηρ, αλλά επίσης ως ένα από τα μεγαλύτερα δράματα της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας.
Κι αυτό, γιατί, όπως συμπληρώνεται, πριν ακριβώς από τέσσερα χρόνια η Ελλάδα ζητούσε επίσημα οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναλαμβάνοντας, σε αντάλλαγμα, τη δέσμευση να τηρήσει αυστηρά μέτρα λιτότητας και δημοσιονομικής σταθεροποίησης, κάτι που συνέβη και με άλλες χώρες -Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος- που, ακολουθώντας το ελληνικό παράδειγμα είχαν ζητήσει επίσης βοήθεια από τη διεθνή κοινότητα, την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.
Με τον τρόπο αυτό, όπως σημειώνεται, ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο μέσα στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση και η δημοσιονομική κρίση που μεταδόθηκε από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη, άρχισε να μετατρέπεται σε μια κρίση χρέους. Τονίζεται επίσης ότι το κεφάλαιο των κοινών προγραμμάτων βοήθειας για τις χώρες που βρίσκονταν σε δυσκολίες, δεν έχει κλείσει ακόμη, με τις χώρες της κρίσης να δανείζονται τώρα εκ νέου στην αγορά κεφαλαίου με ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας, αντί να χρηματοδοτούνται από τους κοινοτικούς εταίρους.
Απαντώντας στο ερώτημα για έναν ενδιάμεσο απολογισμό των μέτρων για τη σωτηρία της ευρωζώνης, τέσσερα χρόνια μετά το ελληνικό αίτημα βοήθειας, η εφημερίδα θεωρεί πως οι επιτυχίες είναι ανάμικτες και οπωσδήποτε έχει σταματήσει η συζήτηση για το μέλλον του ευρώ, ενώ Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία εξασφαλίζουν και πάλι «φρέσκο χρήμα» από τις αγορές κεφαλαίου.
Η εφημερίδα τονίζει ότι η ζήτηση για το πρώτο ελληνικό ομόλογο εδώ και τέσσερα χρόνια, υπήρξε εξαιρετικά μεγάλη, ότι η ζήτηση υπερέβη κατά το οκταπλάσιο την προσφορά, ότι μέσα από το πενταετές ομόλογο η χώρα εισέπραξε τρία δισεκατομμύρια ευρώ και ότι το επιτόκιο ήταν ευνοϊκότερο από ό, τι αναμενόταν.
Αυτό σημαίνει ότι με τον τρόπο αυτό η χώρα αποκτά πάλι αρκετή άνεση κινήσεων στον οικονομικό τομέα, και, όπως επισημαίνει στις δηλώσεις του στην εφημερίδα ο κ. Μπρούκμπαουερ «και η πολιτική επίσης επανακτά λίγο από την κυριαρχία της».
Πηγή: ΑΜΠΕ