Στις 22 Απριλίου πέρυσι, παραμονές Πάσχα, ένα επιβατικό αυτοκίνητο που οδηγούσε Σύρος υπήκοος και επέβαιναν σε αυτό δύο ιερωμένοι, διέσχιζε τα σύνορα Τουρκίας – Συρίας, στον μεθοριακό σταθμό Μανσούρα, με προορισμό το Χαλέπι, όπου μαίνονταν άγριες εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ ισλαμιστών ανταρτών και δυνάμεων του προέδρου Ασαντ.
Λίγα λεπτά αφότου άφησε πίσω του το σημείο ελέγχου, το σταμάτησαν ένοπλοι μασκοφόροι, οι οποίοι με την απειλή των όπλων έβγαλαν από το αυτοκίνητο βίαια τους επιβάτες του, που ήταν ο ελληνορθόδοξος μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος Γιατζιτζής και ο συρορθόδοξος επίσκοπος Γιοχάνα Ιμπραχίμ και εκτέλεσαν επιτόπου τον οδηγό του, που προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί.
Ενα χρόνο μετά, η τύχη των δύο μητροπολιτών αγνοείται και παρότι η αιματοχυσία συνεχίζεται, οι ελπίδες πως μπορεί να είναι ζωντανοί δεν έχουν εκλείψει στο χριστιανικό στοιχείο της Μέσης Ανατολής, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται παρασκήνιο με εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών του Λιβάνου, του Κατάρ, αλλά και της Τουρκίας και της Αιγύπτου, για τον εντοπισμό τους.
Οι αισιόδοξοι, όχι πολλοί πάντως, θεωρούν πως το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν τα πτώματά τους, ούτε οι απαγωγείς ανακοίνωσαν ότι τους σκότωσαν, μπορεί να σημαίνει ότι τους κρατούν κάπου και διαπραγματεύονται μέσω «υπόγειων» διαύλων με τις μυστικές υπηρεσίες γειτονικών χωρών αξιώνοντας, άγνωστο ποια και από ποιους, ανταλλάγματα.
Η απελευθέρωση των Τούρκων πιλότων, των χριστιανών καλογριών που είχαν απαχθεί από τη Μααλούλα, των Ισπανών και πρόσφατα των Γάλλων δημοσιογράφων, κατόπιν μυστικών διαπραγματεύσεων, τροφοδοτεί τις όποιες ελπίδες ότι οι χριστιανορθόδοξοι ιερωμένοι ενδεχομένως κρατούνται κάπου και οσονούπω θα αφεθούν ελεύθεροι.
Επισημαίνουν, δε, ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις οι διαπραγματεύσεις διεξήχθησαν σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας χωρίς να έχει διαρρεύσει ουδεμία πληροφορία μέχρις ότου ευοδωθούν οι χειρισμοί των εμπλεκομένων.
Οι δηλώσεις τόσο του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών του Λιβάνου, Αμπάς Ιμπραχίμ, μιας φυσιογνωμίας με επιρροή στη Μέση Ανατολή, ότι όχι μόνο ζουν, αλλά ο ίδιος γνωρίζει και πού κρατούνται, όσο και των υπουργών Εσωτερικών και Εξωτερικών της χώρας αυτής, Μαρουάν Σιαρπέλ και Αντνάν Μασούρ, πως οι επίσκοποι είναι ακόμη ζωντανοί, ενισχύουν την αισιοδοξία των χριστιανών.
Τίποτα χειροπιαστό όμως δεν υπάρχει. Ούτε οι απαγωγείς έχουν διατυπώσει, δημοσίως τουλάχιστον, αιτήματα.
Χαμηλοί τόνοι
Τα πάντα κινούνται στη σφαίρα των εικασιών και της φημολογίας, με τις διεθνείς εκκλήσεις για την τύχη των απαχθέντων να έχουν αραιώσει, και γενικότερα το θέμα να έχει εκτοπιστεί από την επικαιρότητα, γεγονός που από άλλους ερμηνεύεται ως απόδειξη ότι οι απαχθέντες θεωρούνται νεκροί και από κάποιους ότι σκοπίμως κρατούνται χαμηλοί τόνοι ώστε να διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις.
Οι πλέον αισιόδοξοι πιστεύουν ότι αν οι μητροπολίτες είναι ζωντανοί, ίσως αφεθούν ελεύθεροι το επόμενο διάστημα ενόψει της συνάντησης του Πάπα Φραγκίσκου και του ορθόδοξου Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, στα τέλη Μαΐου στα Ιεροσόλυμα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ιερωμένοι απήχθησαν στις 22 Απριλίου σε μια περιοχή που ελεγχόταν από παραστρατιωτική ομάδα με την επωνυμία al-Khalifa. Σύμφωνα με ειδικούς, η οργάνωση φέρεται να δρα υπό το «βλέμμα» των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, που πάντως διαψεύδει οποιαδήποτε εμπλοκή.
Αυτόπτης μάρτυρας, που δήλωσε μέλος του μετριοπαθούς Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), περιέγραψε σε τοπικά ΜΜΕ τη σκηνή της απαγωγής: «Οταν έφτασαν στο σημείο ελέγχου του στρατού μας, οι απαγωγείς έβγαλαν τις χειροβομβίδες και τα εκρηκτικά και απείλησαν να ανατινάξουν το κονβόι και τους ομήρους εάν οι στρατιώτες μας προσπαθούσουν να τους σταματήσουν. Kατά μήκος μιας διαδρομής είκοσι χιλιομέτρων μέχρι την πόλη Μπαπμ αλ Χαούα, ο FSA είχε στήσει τέσσερα μπλόκα, κανένα από τα οποία δεν κατόρθωσε να σταματήσει το κονβόι, που χάθηκε στο εσωτερικό»
Λίγες ημέρες μετά ανέβηκε στο Διαδίκτυο βίντεο που εμφάνιζε φανατικούς ισλαμιστές να αποκεφαλίζουν άτομο που έμοιαζε με τον μητροπολίτη Παύλο. Ωστόσο, στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι αφορούσε τη δολοφονία άλλου ατόμου.
Ολα αυτά ενώ οι προβολείς της παγκόσμιας δημοσιότητας έχουν πάψει να φωτίζουν το συνεχιζόμενο αιματοκύλισμα στη Συρία και τη φυγή των χριστιανών, στρέφοντας το ενδιαφέρον τους, και μαζί αυτό της διεθνούς κοινής γνώμης, στις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία.