μετάλλων
τους αλλοδαπούς ρακοσυλλέκτες
ΜΠΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ
Πλήθος προβλημάτων δημιουργείται στο κέντρο και σε άλλες
περιοχές της Αθήνας από το «σαφάρι» μετάλλων που διεξάγεται
καθημερινά με πρωταγωνιστές αλλοδαπούς ρακοσυλλέκτες. Μετανάστες
από την Ασία και την Αφρική, άνεργοι και πολλές φορές χωρίς χαρτιά,
κυκλοφορούν στους δρόμους με καροτσάκια των σούπερ μάρκετ, τα οποία
γεμίζουν με όποιο μεταλλικό αντικείμενο βρουν. Ο αριθμός αυτών των
ανθρώπων αυξάνεται μέρα με τη μέρα, ενώ τα μέταλλα μειώνονται, με
αποτέλεσμα, στην προσπάθεια επιβίωσής τους, οι ρακοσυλλέκτες αντί
να συμβάλλουν στην ανακύκλωση, να δημιουργούν σειρά προβλημάτων
υποβαθμίζοντας παράλληλα την εικόνα της πόλης. Μερικοί προκαλούν
φθορές στη δημόσια και την ιδιωτική περιουσία κόβοντας και
κλέβοντας σωλήνες και κομμάτια μετάλλων ή αφαιρώντας μεταλλικά
εξαρτήματα όπου είναι εφικτό.
Υψηλό κόστος
«Πέρυσι κλάπηκαν περίπου 900 σχάρες αποχέτευσης από δρόμους της
Αθήνας. Το κόστος για την αντικατάστασή τους είναι πολύ μεγάλο.
Ακόμα κλάπηκαν 2 χιλιόμετρα καλωδίου από τον Λυκαβηττό
δημιουργώντας προβλήματα ηλεκτροδότησης», αναφέρει η αντιδήμαρχος
τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων Νανά Σπυροπούλου.
Σε μια προσπάθεια να βρουν έστω και λίγα γραμμάρια μέταλλο, οι
ρακοσυλλέκτες αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων γεμίζοντας τον
δρόμο με σκουπίδια. Αδειάζουν ή και καίνε στον δρόμο τα στρώματα
που βρίσκουν προκειμένου να πάρουν τις σούστες, σπάνε ηλεκτρικές
συσκευές για να απομονώσουν λίγα γραμμάρια μετάλλου. Η κ.
Σπυροπούλου περιγράφει εικόνες που ισορροπούν ανάμεσα στο τραγικό
και το κωμικό: Ομάδες τσιγγάνων ή μετανάστες πριονίζουν και
αφαιρούν πινακίδες, κολονάκια προστασίας του πεζοδρόμου, ξηλώνουν
λαμαρίνες από κτίρια που έχουν καλυφθεί για την προστασία
περαστικών. Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν αρκετοί δήμοι του
Λεκανοπεδίου, οι επικεφαλής των οποίων, σύμφωνα με πληροφορίες,
εξετάζουν ακόμα και το ενδεχόμενο να αντικαταστήσουν τους
μεταλλικούς κάδους με πλαστικούς, ώστε να μην υφαρπάζονται για
σκραπ.
Οι αλλοδαποί ρακοσυλλέκτες τριγυρίζουν στα στενά της πόλης μέχρι
να γεμίσουν τα καρότσια τους και στη συνέχεια κατηφορίζουν την
Πειραιώς για να πουλήσουν το «εμπόρευμα» στα σκραπατζίδικα του
Βοτανικού και του Ταύρου. Οι Πακιστανοί «δουλεύουν» συνήθως σε
ομάδες των 4 – 6 ατόμων με δύο καρότσια, για λόγους ασφαλείας. Οι
Αφρικανοί, που έχουν μπει πιο πρόσφατα στο «επάγγελμα», δουλεύουν
ατομικά και πολύ συχνά μαζεύουν μόνο χαρτί, το οποίο αποδίδει πολύ
λιγότερα χρήματα από τα μέταλλα, ωστόσο δεν δημιουργεί έριδες με
άλλους ρακοσυλλέκτες. Οι μετανάστες που κάνουν αυτή τη δουλειά
είναι από τους πλέον εξαθλιωμένους της Αθήνας, συχνά άστεγοι και
φοβισμένοι, καθώς κατά τη διάρκεια της ημέρας απειλούνται να πέσουν
θύμα ληστείας από άλλους «κυνηγούς μετάλλων», να εξυβριστούν από
οδηγούς αυτοκινήτων και κατοίκους των περιοχών στις οποίες
«δουλεύουν», να συλληφθούν από την αστυνομία. Η διαδρομή επί της
Πειραιώς επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέσα στην ημέρα. Αργά το
βράδυ το κάθε καρότσι έχει βγάλει 15 – 40 ευρώ, τα οποία
μοιράζονται δύο ή τρία άτομα. Οταν δεν έχουν πού να τα κρύψουν, οι
μετανάστες δένουν τα καρότσια σε στύλους ή δέντρα κοντά στα σπίτια
που διαμένουν. Εκεί συνήθως εντοπίζονται και μαζεύονται από τα
συνεργεία καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων.
«Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο μαζέψαμε 1.200 τέτοια
καροτσάκια και τα επιστρέψαμε στα σούπερ μάρκετ, κυρίως από το 3ο
και το 6ο διαμέρισμα της Αθήνας» σχολιάζει στην «Κ» ο αρμόδιος
αντιδήμαρχος Ανδρέας Βαρελάς. Σύμφωνα με πληροφορίες, μεγάλη
αλυσίδα σούπερ μάρκετ ζημιώθηκε 550.000 ευρώ εξαιτίας κλοπών
καροτσιών το 2010, ενώ πέρυσι η αντίστοιχη ζημιά ανήλθε στις
700.000 ευρώ. Οπως αναφέρει ο κ. Βαρελάς, τα χιλιάδες καρότσια σε
όλη την Αθήνα δημιουργούν σειρά προβλημάτων στην κυκλοφορία
οχημάτων και πεζών.
Ανακυκλώσιμα υλικά
Παράλληλα, αισθητά μικρότερος είναι και ο όγκος των
ανακυκλώσιμων υλικών που καταλήγουν στα κέντρα διαλογής, καθώς σε
ορισμένες περιοχές οι μπλε κάδοι στην κυριολεξία λεηλατούνται από
τους ρακοσυλλέκτες. «Παρακολουθούμε αυτή τη δραστηριότητα για να
εκτιμήσουμε από τεχνική και στατιστική άποψη την επίδρασή της στα
αποτελέσματα της ανακύκλωσης» σχολίασε στην «Κ» ο γενικός
γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, Γιάννης
Ραζής.
Δεν γίνονται έλεγχοι νομιμότητας στα σκραπατζίδικα
Ανενεργά παραμένουν τα μεικτά κλιμάκια που είχαν συσταθεί πέρυσι
με εντολή του γενικού επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης κ. Λέανδρου
Ρακιντζή, τα οποία θα ήταν αρμόδια για τον πλήρη έλεγχο νομιμότητας
λειτουργίας των δεκάδων σκραπατζίδικων στον Βοτανικό, τον Ταύρο και
σε περιοχές της Δ. Αττικής. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι περισσότεροι
από τους υπαλλήλους που θα συμμετείχαν στα κλιμάκια έχουν μετατεθεί
σε άλλες υπηρεσίες στο πλαίσιο της εργασιακής εφεδρείας και εν
γένει της προσπάθειας περιορισμού του αριθμού των δημοσίων
υπαλλήλων. «Προλάβαμε να κάνουμε έλεγχο μόνο σε μια τέτοια
επιχείρηση η οποία, όπως αποδείχθηκε κατά την επίσκεψή μας, είχε…
μεταστεγαστεί. Εκεί έληξε το έργο μας. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε
κάποια ενημέρωση για το πότε και πώς θα ξεκινήσουν οι έλεγχοι»
περιγράφει πηγή που έχει εμπλακεί με το θέμα.
«Η μόνη αποτελεσματική κίνηση για την αντιμετώπιση της κλοπής
των μετάλλων και της παραβατικότητας που σχετίζεται με το σκραπ
είναι να χτυπήσουμε τους κλεπταποδόχους» είχε δηλώσει στην «Κ» ο κ.
Ρακιντζής μετά τη σύσταση των μεικτών κλιμακίων. Οι αρχές θεωρούν
ότι ρίζα για το συνολικό πρόβλημα διακίνησης ή και κλοπής μετάλλων
αποτελεί το καθεστώς λειτουργίας των παράνομων χυτηρίων –
σκραπατζίκων σε διάφορες περιοχές της Αττικής.
Εκτός από την πρωτοβουλία του κ. Ρακιντζή και άλλες προσπάθειες
που έχουν γίνει για να μπει κάποιος έλεγχος στην ιδιότυπη αυτή
αγορά έχουν ουσιαστικά αποτύχει. «Το 99% από τα σίδερα που μαζεύουν
από τους δρόμους οι αλλοδαποί με τα καρότσια καταλήγουν σε παράνομα
χυτήρια. Τα χρήματα που παίρνουν οι αλλοδαποί είναι ελάχιστα σε
σχέση με το κέρδος αυτών των επιχειρήσεων. Εχουμε εντοπίσει
τουλάχιστον 30 τέτοιους χώρους, έχουμε ενημερώσει όλους τους
αρμόδιους φορείς, ακόμα και το γραφείο του πρωθυπουργού» σχολιάζει
ο αντιδήμαρχος Αθηναίων κ. Ανδρέας Βαρελάς. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι
η ανεξέλεγκτη λειτουργία τέτοιων επιχειρήσεων ενέχει πλήθος
κινδύνων και για τη δημόσια υγεί,α καθώς «κανένας δεν ξέρει ούτε
από πού είναι αυτά τα μέταλλα και ποια είναι η σύστασή τους ούτε
πού χρησιμοποιούνται μετά το λιώσιμο, τι σκεύη ή εξαρτήματα
κατασκευάζονται από αυτά» σχολιάζει. Σύμφωνα με πληροφορίες, μια
τέτοια υπόθεση έχει ήδη πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης.