Μακάρι να είχε η στήλη χώρο για φωτογραφία. Θα σας έδειχνα τα προεκλογικά κέντρα του δημάρχου Κηφισιάς Νίκου Χιωτάκη. Μιλάμε για χλιδή όχι αστεία. Εχει νοικιάσει δύο κεντρικά καταστήματα, ένα στη Νέα Ερυθραία και ένα στην Κηφισιά, χώρια τα λυόμενα περίπτερα που έχει σπείρει στην ευρύτερη περιοχή. Και όλα τα κοσμεί βέβαια η φωτογραφία του. Θυμάστε τις παλιές προεκλογικές γιγαντοαφίσες προ κρίσης; Η χαμογελαστή φάτσα του Χιωτάκη είναι ακόμη μεγαλύτερη. «Σίγουρα βήματα» λέγεται ο συνδυασμός του και ουδόλως αμφιβάλλω ότι αν επανεκλεγεί για τρίτη φορά, δεν θα υπάρξει κανένα παραπάτημα στη μέχρι τώρα περπατησιά του.
Δεν έχω κάτι προσωπικό με τον κ. Χιωτάκη. Ο λόγος ωστόσο που αποφάσισα να του «αφιερώσω» τη σημερινή στήλη είναι γιατί αντιπροσωπεύει την Αυτοδιοίκηση που χαρακτηρίζει σχεδόν όλη τη χώρα: πολλά λόγια και ελάχιστα έργα. Μέχρι βέβαια την… προεκλογική περίοδο, και θα γίνω σαφέστερος.
Προσωπικά με προσβάλλει στα παρτέρια των κεντρικών δρόμων να βλέπω τις τελευταίες μέρες φρεσκοφυτεμένα λουλούδια – και σε σας το λέω, κ. Καμίνη. Διότι θυμάμαι πολύ καλά ότι πριν από μόλις δεκαπέντε μέρες τα ίδια αυτά παρτέρια ήταν γεμάτα σκουπίδια, όπως δηλαδή θα είναι και μετά τις εκλογές μόλις μαραθούν τα λουλούδια. Ακόμη περισσότερο με θίγει να αντικρίζω ξαφνικά δύο μπουλντόζες να «ξύνουν» την Κηφισίας γιατί «θυμήθηκε» προεκλογικά ο δήμαρχος να ρίξει άσφαλτο. Διότι ζω στην περιοχή και οδηγώ καθημερινά και στους παρακείμενους μικρότερους δρόμους. Αυτούς δηλαδή που καμία μπουλντόζα δεν επισκέφθηκε τα τελευταία χρόνια, παρά τις εκατοντάδες λακκούβες τους.
Με προσβάλλει επίσης και η «αισθητική» των επιλογών του. Οτι στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του μπαίνουν και μερικές σούβλες για να μοιράζονται δωρεάν μπριζόλες, όταν γνωρίζω ότι το επίδομα των 200 ευρώ που είχε προβλεφθεί για τις άπορες οικογένειες της περιοχής -ναι, υπάρχουν άποροι και στην Κηφισιά- δεν δόθηκε πριν από το Πάσχα, αλλά όταν άρχισε η προεκλογική περίοδος.
Δεν θα μπω στη σφαίρα των δεκάδων μηνύσεων που έχουν υποβληθεί σε βάρος του κ. Χιωτάκη για διάφορες υποθέσεις, καθώς δεν έχουν τελεσιδικήσει. Θα το αποφύγω ακόμη και αν διάβασα ότι στην τελευταία δίωξή του για κάτι μπαζώματα σε ένα ρέμα καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση -με αναστολή βέβαια- και επίκειται το Εφετείο.
Θα μείνω σε αυτά που βλέπω και ζω. Στο μικρό Λας Βέγκας που έχει δημιουργήσει στο κέντρο της Νέας Ερυθραίας, δίνοντας εξόφθαλμα καταχρηστικές άδειες σε δεκάδες μπαρ τα οποία κρατούν άγρυπνους τους κατοίκους. Για να έχετε μια εικόνα, φανταστείτε τρία μικροσκοπικά σοκάκια σε αμιγώς κατοικημένη περιοχή στα οποία λειτουργούν περί τα 30 μπαρ (!), το ένα δίπλα στο άλλο, με εκατοντάδες υπαίθρια τραπέζια και σκαμπό και στη διαπασών τη μουσική τους, κάνοντας αφόρητη τη ζωή των πολιτών.
Θα σταθώ επίσης και στις παρεμβάσεις του για να λύσει τάχα το κυκλοφοριακό. Ο «κωδικός» λέγεται «μονοδρομήσεις» και το πρόσχημα είναι η παρεμπόδιση των διερχόμενων οχημάτων προς άλλα προάστια. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε πως όποιος έχει μπάρμπα κοντά στον κ. Χιωτάκη, μονοδρομεί κατά το δοκούν το τμήμα του δρόμου που διαμένει, για να μην πολυενοχλείται. Με συνέπεια οι «υπόλοιποι» να κάνουν καθημερινά τον γύρο του θριάμβου για να φτάσουν στα σπίτια τους, καθώς στον σουρεαλιστικό λαβύρινθο που έχει δημιουργηθεί, υπάρχουν στενά που δεν επιτρέπεται να στρίψεις ούτε δεξιά ούτε αριστερά! Σημειωτέον ότι οι εν λόγω μονοδρομήσεις κρίθηκαν παράτυπες ακόμη και από το ΣτΕ. Αλλά ο δήμαρχος βρήκε τον τρόπο να ξεφύγει και από αυτό. Λέγεται «διαβούλευση με τους κατοίκους» και βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία δύο χρόνια…
Σας είπα εξαρχής ότι το πρόβλημά μου δεν είναι ο κ. Χιωτάκης, αλλά εν γένει οι Χιωτάκηδες. Διότι την ίδια καθεστωτική νοοτροπία έχουν δεκάδες δήμαρχοι στη χώρα. Μια νοοτροπία που προφανώς ευνοείται όταν κάποιος παραμένει σε μια δημόσια θέση επί τόσα χρόνια. Ο εν λόγω, αν επανεκλεγεί, θα διοικεί τον δήμο 17 ολόκληρα χρόνια. Σημειώστε δε και τον εξής τραγέλαφο. Ο βασικός του «αντίπαλος», που ήταν μέχρι προ μηνός τάχα η αξιωματική του αντιπολίτευση, τούτη τη φορά «επείσθη» να κατέβει μαζί του…
Γι’ αυτό και ειλικρινά αναρωτιέμαι. Μήπως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε σοβαρότερα τις δημοτικές εκλογές; Μήπως πρέπει επιτέλους να στείλουμε σπίτια τους τούς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την ίδια την πόλη που ζούμε σαν τσιφλίκι τους και εμάς σαν δουλοπάροικους;