Δημήτριος Κολύμπας: Η ελληνικότητα ως πεποίθηση υπεροχής είναι ένα φρικτό βαρίδι

Δημήτριος Κολύμπας: Η ελληνικότητα ως πεποίθηση υπεροχής είναι ένα φρικτό βαρίδι

2' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Δημήτριος Κολύμπας είναι καθηγητής Γεωτεχνικής και Σηραγγοποιίας στο Ινστιτούτο Υποδομής της Σχολής Τεχνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Innsbruck.

Γιατί πολλοί Ελληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό;

H Ελλάδα, μην παράγοντας κάτι ουσιαστικό, δεν μπορεί να απορροφήσει το ανθρώπινο δυναμικό της κι έτσι το ταλαιπωρεί, σπαταλώντας την ικμάδα του. Οι αξιόλογοι Ελληνες διακρίνονται στο εξωτερικό διότι τους παρέχονται σωστές προδιαγραφές επαγγελματικής ζωής σε αξιοκρατικά και οργανωμένα κοινωνικά περιβάλλοντα.  

Πώς σας αγγίζει η κρίση της Ελλάδας;

Ηθικά. Hταν, όμως, προβλέψιμη, καθώς η αποθέωση της προστυχιάς δεν μπορούσε να κρατήσει άλλο. Θεωρώ την κρίση οδύνη ενηλικίωσης και προσαρμογής σε ένα ανεπτυγμένο κράτος. Με λυπεί, ωστόσο, ότι τα βήματα προόδου είναι εξαιρετικά αργά, επίπονα και επισφαλή.

Σε τι ελπίζετε;

Να πάρει κάποτε την επάνω βόλτα η Ελλάδα και να δώσει εκείνα που μπορεί και όχι μόνο φθηνή διασκέδαση – sun and sea. Αυτό βέβαια προϋποθέτει να επικρατήσουν η σοβαρότητα, ο σεβασμός, το μέτρο.

Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;

Υποσυνείδητο αίσθημα συνδεδεμένο με τη δύναμη της ελληνικής γλώσσας, την εκφραστικότητα και το ρυθμό της. Δυστυχώς, η έννοια της ελληνικότητας τείνει να ευτελιστεί από τους «Ελληναράδες». Γι’ αυτό, καλό θα ήταν να την αισθανόμαστε ουσιαστικά, χωρίς κάθε τόσο να την επικαλούμαστε για διάφορους σκοπούς. Και να την καλλιεργούμε στο πλαίσιο του πολιτισμού μας, ερχόμενοι σε επαφή με τους γείτονές μας και όχι απαξιώνοντάς τους, πιστεύοντας ότι εμείς είμαστε οι καλύτεροι. Η ελληνικότητα ως πεποίθηση υπεροχής είναι ίσως το μεγαλύτερο δεινό της Ελλάδας μετά το 1821 – ένα φρικτό βαρίδι που εμπόδισε κάθε ουσιαστική ανάπτυξη.

Γιατί φύγατε; Και με ποια προϋπόθεση θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Εφυγα για να σπουδάσω και έμεινα στο εξωτερικό επειδή βρήκα αποδοτική δουλειά, χωρίς τις ταλαιπωρίες που επιβάλλονται στην Ελλάδα. Σαφώς, εάν οι συνθήκες γίνονταν παρεμφερείς στην πατρίδα, τότε θα γύριζα.

Η δεύτερη χώρα σας σε τι σας επηρέασε;

Είδα ότι… και εδώ λάμπει το φεγγάρι, ότι ανθίζουν τα δέντρα την άνοιξη, ότι συμβαίνουν κι άλλα καλά – μια παραδοχή που εξευγενίζει την αγάπη για την πατρίδα, διότι σε απαλλάσσει από τον ψυχαναγκασμό να πιστεύεις ότι η Ελλάδα σου είναι καλύτερη από τις άλλες πατρίδες. Επίσης, συνειδητοποίησα ότι η δουλειά δεν είναι καταναγκασμός και κατάρα, αλλά μπορεί να γίνεται αυτονόητα και σωστά.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;  

Να ψωνίζω περισσότερα τρόφιμα από όσα χρειάζομαι, να έχω πληθωρικότητα στο τραπέζι μου. Ακόμη, να βαρυγκομώ εμφανώς όταν κάτι πάει στραβά.

Ενα πρόσφατο ελληνικό έργο τέχνης που σας άγγιξε.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου μού έδειξε ότι και στην Ελλάδα μπορεί να γίνει δουλειά διεθνούς επιπέδου. Επίσης μου άρεσε η παράσταση που έδωσαν οι «Στρίγγλες» την Πρωτοχρονιά στην Αθήνα, είχε ένα πηγαίο, γνήσιο και ευγενικό κέφι.

Εάν ήταν στο χέρι σας ν’ αλλάξετε ένα πράγμα στην Ελλάδα, αυτό ποιο θα ήταν;

Δεν θα επέτρεπα ενισχυτές και μεγάφωνα στα πανηγύρια, στις πλατείες, στις παραλίες, ακόμη και στις εκκλησίες. Ολοι ενοχλούνται, ωστόσο επικρατεί η εντύπωση ότι διασκέδαση κάτω από τα 120 decibel δεν νοείται.

           

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

Ευχές όπως «καλή χρονιά», «καλό χειμώνα», «σιδερένιος», «με γεια σου», «καλό δρόμο». Δεν τις βρίσκεις εύκολα σε άλλες γλώσσες.

Ο Ελληνας ήρωάς μου.

Ο Μπουτάρης, γιατί πιστεύω ότι έχει το θάρρος να ξεφύγει από ηλίθιες συμβατικότητες που μας ταλαιπωρούν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή