Μεταξύ συμβόλων και ουσίας

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κατά έναν περίεργο, σχεδόν «μεταφυσικό» τρόπο, ο Μάιος είναι ο μήνας της Ευρώπης. Οχι ασφαλώς λόγω της φετινής συγκυρίας της διενέργειας των επικείμενων ευρωεκλογών στις 25 Μαΐου, αλλά επειδή το ημερολόγιο του μηνός περιλαμβάνει πλήθος σημαντικών επετείων, συμβολικών αφορμών πρόσφορων για την τόνωση της συλλογικής μνήμης σε σχέση με το ευρωπαϊκό όραμα και την κοινωνία αξιών που ευαγγελίζεται. Από την πανευρωπαϊκή εμβέλεια της Διακήρυξης Σουμάν της 9ης Μαΐου 1950, σε στενή ημερολογιακή συνάφεια με την 8η Μαΐου 1945, ημέρα οριστικής συντριβής του ναζισμού, μέχρι την «ελληνική επέτειο» της 28ης Μαΐου του 1979, ημέρα υπογραφής της συνθήκης προσχώρησης στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο Ζάππειο, ξυπνούν μνήμες και ερεθίσματα δημιουργικού προβληματισμού για το μέλλον της ηπείρου, το πρωτόγνωρο θεσμικό εγχείρημα της πολιτικής ενοποίησής της και τον ρόλο της χώρας μας σε αυτό.

Πώς θα «αναβαπτισθεί» πολιτικά μια Ευρώπη που κλονίστηκε συθέμελα από την οικονομική κρίση, εμφανίζοντας μάλιστα έλλειμμα διαχείρισής της, και ταυτόχρονα αντιμετωπίζει ισχυρό ρεύμα σκεπτικισμού, απειλούμενη όχι μόνο από τα άκρα του απομονωτισμού αλλά και από το αίσθημα απογοήτευσης των πολιτών της;

Πέρα από τις εθνικές πολιτικές αναφορές, αυτό είναι το μείζον πανευρωπαϊκό πολιτικό διακύβευμα των ευρωεκλογών. Να ανακτήσει η Ευρώπη τη νομιμοποίησή της στη συνείδηση των εθνικών κοινωνιών ως ενιαία πολιτική κοινότητα, μόνη πρόσφορη να διαχειριστεί τα μεγάλα ζητήματα διασυνοριακής φύσης και να οδηγήσει τη Γηραιά Ηπειρο προς ένα κοινό μέλλον ευημερίας και ελευθερίας. Και, δυστυχώς, αυτή η παράμετρος απουσιάζει από τον δημόσιο διάλογο, παρά το γεγονός ότι καλούμαστε να εκλέξουμε το πρώτο Ευρωκοινοβούλιο με αυξημένες νομοθετικές αρμοδιότητες, δηλαδή με προοπτική να καλύψει το χρόνιο δημοκρατικό έλλειμμα της Ενωσης. Χωρίς να αντιπαρέρχεται κανείς τη σημασία του εκλογικού αποτελέσματος για την εθνική πολιτική σκηνή, είναι πάντως αναγκαίο να υπογραμμίζει ότι οι ευρωεκλογές συνδέονται πρωτίστως με την πορεία και τις προοπτικές της Ε.Ε. και ότι τα σχετικά ζητήματα πρέπει να έχουν κεντρική θέση στην πληροφόρηση και στον προβληματισμό των ψηφοφόρων τόσο για την επιλογή παράταξης, όσο και για την επιλογή των υποψηφίων που έχουν την ικανότητα να αναλάβουν την ευρωπαϊκή αντιπροσώπευση των πολιτών.

Ο αναπροσανατολισμός του ευρωπαϊκού οικοδομήματος δεν είναι απλή υπόθεση διακήρυξης προθέσεων. Η άποψη ότι τα αποτελέσματα επέρχονται χωρίς κεντρική στοχοθεσία και κατεύθυνση είναι εσφαλμένη. Αποσπασματικές πολιτικές που δεν είναι ενταγμένες σε συνολικό αξιακό πρότυπο δεν μακροημερεύουν, δεν συγκινούν, δεν παγιώνουν την πίστη στην ευρωπαϊκή ιδέα. Και αυτό που αποτελεί συνισταμένη της κριτικής στην Ενωση, δίκαιης ή άδικης, είναι η απομάκρυνση από τα ανθρωποκεντρικά της θεμέλια, όπως αυτά αποκρυσταλλώθηκαν από την ευρωπαϊκή πνευματική σκέψη. Η Ευρώπη δεν έχει μέλλον χωρίς επάνοδο στον άνθρωπο και στις ανάγκες του.

Η διαμόρφωση του ευρωπαϊκού μέλλοντος σε αυτή τη βάση είναι μια πρόκληση. Γιατί όχι, είναι ίσως και το πρώτο βήμα να δημιουργήσουμε νέες επετείους άξιες εορτασμού, βασισμένες σε νέα μεγάλα συλλογικά επιτεύγματα.

* Η κ. Ιωάννα Καλαντζάκου – Τσατσαρώνη είναι υποψήφια ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή